مدیرالنفیسه

ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻠﻮﯼ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ
ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ!
ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺷﻤﺰﮔﯽﺍﺵ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺯﺑﺎﻧﻢ…

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﭘﻠﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﺳﯿﺮ ﻣﯽﺷﺪ
ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻏﺬﺍ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﺶ!
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﭘﻠﻮ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﺩ
ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﻠﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ…

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ…

ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ
ﻭ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌﺪ!
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ…

ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ!
ﻫﻤﻪﯼ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ؛
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ؛

ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﺳﺖ.

ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥِ ﭘُﻠﻮی ﺧﺎﻟﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﯾﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ،
ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺏ…!

یکبار از زنی موفق خواستم تا راز خود را با من در میان بگذارد. لبخندی زد و گفت:
موفقیت من زمانی آغاز شد که نبردهای کوچک را به جنگجویان کوچک واگذار کردم.
دست از جنگیدن با کسانی که غیبتم را می کردند برداشتم.
دست از جنگیدن با خانواده همسرم کشیدم.

دیگر به دنبال جنگیدن برای جلب توجه نبودم،
سعی نکردم انتظارات دیگران را برآورده کنم و همه را شاد و راضی نگه دارم.
دیگر سعی نکردم کسی را راضی کنم که درباره من اشتباه می کند.

آنگاه شروع کردم به جنگیدن برای:
اهدافم
رویاهایم
ایده هایم و
سرنوشتم

روزی که جنگ های کوچک را متوقف کردم
روزی بود که مسیر موفقیتم آغاز شد.
هر نبردی ارزش زمان و روزهای زندگی ما را ندارد. نبردهایمان را عاقلانه انتخاب کنیم.

?ژوان وایس

#پندانه

ریشه طلبکاری ما کجاست؟

دوستی دارم که در مهمانی یا زمان تماس تلفنی حرفش را با گله از این و آن شروع می‌کند و به پایان می‌برد.

از اینکه به فلانی رو انداخته ولی به او پول قرض نداده، از اینکه هیچ‌کس در فامیل قدر او را نمی‌داند
از اینکه رئیس‌اش به او مساعده نمی‌دهد.

از اینکه مدیر ساختمان محل سکونتش وظیفه‌اش را درست انجام نمی‌دهد، از اینکه شهرداری جدول‌کشی خیابان محل سکونتش را رنگ نمی‌زند و …

مدام گله می‌کند
اما نمی‌گوید هر کس به او قرض داده، یا پس نگرفته یا با التماس گرفته، نمی‌گوید خودش در سور و سوگ فامیل هرگز قدمی برنمی‌دارد.

نمی‌گوید در اداره، یکی از بی‌نظم‌ترین کارمندان است، دیر می‌رود، زود می‌آید به قول خودش می‌پیچاند و بارها سابقه پرخاشگری با همکاران را دارد
نمی‌گوید که شارژ ساختمان را چندماه یک بار با مکافات و پیگیری مدیرساختمان پرداخت می‌کند.

نمی‌گوید به پرداخت مالیات از اساس مخالف است و حتی کیسه زباله‌اش را سر ساعت توی سطل نمی‌اندازد و … اما بزرگوار همیشه از همه طلبکار است.

ریشه این طلبکاری همیشگی ما از همه در کجاست؟
اینکه قدمی برنمی‌داریم اما انتظار داریم دیگران به ما بیستو چهار ساعته سرویس بدهند.

اینکه حتی وقتی کسی بلند می‌شود و تلاش می‌کند به جای تحسین کردنش، ذره بین می‌گذاریم و تمام کارهایش را برای یافتن یک خطا و خلل احتمالی زیر سوال می‌بریم و در بوق و کرنا می‌کنیم اما حاضر نیستیم کار خوبش را تحسین کنیم، حاضر نیستیم بپذیریم تنها دیکته نانوشته غلط ندارد.

خودمان گامی بر نمی‌داریم اما مدام کار دیگران را به چالش می‌کشیم و اگر کسی گله کُند اسمش را نقد می‌گذاریم!

نقد با نفی تفاوت دارد.
با طلبکاری مداوم تفاوت دارد، با بی‌عملی اما متوقع بودن تفاوت دارد.

مطالبه‌گری با طلبکاری تفاوت دارد. تا زمانی که این موضوع را درک نکنیم

شماتت دیگران آسان است.
ایراد گرفتن به همه آسان است.

دشواری زمانی شروع می‌شود که بپذیریم ما هم بخشی از مشکل هستیم و اگر در آرزوی بهبود شرایط هستیم باید به بخشی از راه حل هم تبدیل شویم نه اینکه طلبکارانه در گوشه‌ای بایستیم و توقع داشته باشیم دیگران سوپرمن باشند و مثل فرشته‌ها بی‌عیب و نقص همه کارها را انجام دهند تا ما در شرایط بهتری زندگی کنیم.

آدم‌های طلبکار یک عدم رضایت درونی دارند که آن را با خودشان مدام حمل می‌کنند، اما به جای پرداختن به درون یا اقدام عملی، از دیگران توقع ترمیم این رضایت را دارند.

آدم‌های طلبکار شخصیت‌های برجسته‌ای نیستند .ایرادگرفتن از همه، نشانه روشنفکری و خرد نیست

دوران پادشاهی‌ها به سرآمده و هیچکس ملکه و شاه نیست که دیگران موظف باشند مقابلش کرنش کنند و آرزوهای او را تحقق ببخشند و او باز هم طلبکار باشد که ای نوکر خانه‌زاد! غذایت شور بود!

اگر در آرزوی روزهای خوب هستیم، دست از طلبکاری مداوم برداریم.
از همسر، از فرزند، از رئیس، از دولت، از پروردگار ….

مطالبه‌گر باشیم اما یادمان نرود که توقع صرف و طلبکاری تا وقتی که خودمان هم قسمتی از راه‌حل نشده‌ایم و گامی برنداشته ایم فقط به ترویج یاس و نومیدی در زانوان کسانی می‌انجامد که به جای گله‌گذاری بی‌حاصل قصد انجام کاری را دارند.

کاندیداهای مجلس را با ده شرط حداقلی محک بزنید!

فرض کنید امروز قرار است در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کنیم؛
فرض کنید که رای دادن به لیست‌های انتخاباتی هم تجربه مفیدی در ادوار گذشته نبوده است و در نهایت ناگزیر هستیم از بین افرادی که تایید صلاحیت شده اند، افرادی که تخصص لازم برای کار نمایندگی مجلس دارند بدون توجه به جناح بندی‌های مرسوم را انتخاب کنیم. در صورت چنین فرضی، حتما کاندیدا‌هایی که رای ما را خواهند گرفت باید ویژگی‌هایی داشته باشند؛ ویژگی‌هایی که می‌شود مواردی از آن را در یک قالب دهگانه برشمرد.



اول: حتما آن کاندیدا، باید در زمینه‌ای تخصص داشته باشد؛ منظور این نیست که مدرک داشته باشد؛ منظور از تخصص توانایی انجام یک کار و یا ایده نوین عملیاتی داشتن برای انجام یک کار است. مثلا اگر کسی ادعای تخصص اقتصادی می‌کند، اولا ببینیم چند کتاب یا اثر در این زمینه نوشته یا در منصب کنونی که اکنون هست، چه کارآمدی محسوسی از خود در آن زمینه تخصصی نشان داده است.

دوم: حتما آن کاندیدا باید از واژه‌های احساسی و عاطفی برای عوام فریبی استفاده نکند. این واژه‌های احساسی و عاطفی را می‌توان به راحتی در شعار‌های انتخاباتی و سخنرانی‌های کاندیدا‌ها استخراج کرد. تردید نکنید کاندیدایی که امروز برای جلب رای، از واژه‌های احساسی برای فریب مردم استفاده می‌کند؛ در قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون هم همین مسیر را خواهد رفت.

سوم: حتما آن کاندیدا باید سابقه روشنی در انتقاد از کاستی‌های موجود در کشور در همه حوزه‌ها داشته باشد. کاندیدایی که امروز در شرایط کنونی کشور قرار است نماینده ما شود، بناست که تغییرات مهمی را در کشور در حوزه اجرایی، قانونگذاری و قضائی انجام دهد. اگر کاندیدایی سابقه روشنی از انتقاد از کاستی‌ها ندارد و یا در چند سال اخیر راه حل‌هایی برای حل مشکلات بیان نکرده است، بنا نیست چیزی را تغییر دهد، او می‌رود که بخشی از همین زنجیره‌ای باشد که ناکاستی‌های موجود در آن قبال کتمان نیست.

چهارم: آن کاندیدا باید در صورت کسب رای، به هر قیمتی درصدد حفظ پست خود در دوره جاری یا دور‌های بعدی نباشد؛ تلاش برای حفظ پست به هر قیمتی، یعنی معامله و فروش حق مردم به هر فرد یا نهادی که خریدار آن است. تلاش برای حفظ پست به هر قیمتی، یعنی سکوت در هنگام نظارت؛ یعنی فروش منافع مردم در قبال باقی ماندن پست. کار چندان سختی نیست؛ می‌شود به راحتی در سوابق افراد این مورد را جستجو کرد.

پنجم: آن کاندیدا باید سابقه فساد مالی و اخلاقی نداشته باشد و اگر شبهه‌ای در مورد او وجود دارد، بدون لکنت زبان و با ارائه اسناد به ذینفعان، رفع شبهه کند. نمی‌شود نماینده‌ای از هر جناحی را با سابقه فساد مالی و یا اخلاقی به مجلس فرستاد، آنگاه امید داشت که اوضاع کشور روبه راه شود. فساد، فساد می‌زاید.

ششم: آن کاندیدا باید رانت خواری را یکی از قبیح‌ترین کار‌های ممکن بداند. بدانیم مجلس جایی است که اگر کسی اهل رانت خواری و رانت جویی باشد، فرصت برای او فراهم است. بررسی کنید سیر و روند کاری و زندگی کاندیدا‌ها را. رانت خواری به راحتی در تغییر وضعیت و موقعیت خانوادگی و شغلی افراد قابل رصد و ارزیابی است. عموما این افراد رانت را حق خود می‌دانند؛ اما تشخیص آن برای مردم کار چندان پیچیده‌ای نیست.

هفتم: آن کاندیدا باید حتما مردم را بیشتر از حکومت دوست بدارد. او وکیل ملت است تا از او در مقابل حکومت به وسیله قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون، محافظت کند. آنچه در کشور ما به وکیل دولت بودن به جای وکیل ملت بودن مصطلح شده، وکیل ملت نباید وکیل دولت باشد، نه وکیل قوه قضائیه و نه وکیل هر نهادی دیگری. او باید وکیل مردم و منافع کشور باشد.

هشتم: آن کاندیدا باید حتما جرات اظهار نظر داشته باشد. افراد ترسو هیچ خیری به مردم و مملکت نمی‌رسانند. سوابق افراد را از این حیث بررسی کنیم. کم نداشته ایم حوادث مهمی که لازم شده افرادی که امروز کاندیدا شده اند در مورد آن به صراحت نظر خود را بیان کنند. جستجو کنیم و سوابق شجاعت و یا عدم شجاعت کاندیدا‌ها را بیابیم.

نهم: این کاندیدا حتما باید شیوه حل مشکلات را به روشنی به مردم توضیح دهد و به مردم بگوید که مشکل به دلیل وقوع چه پدیده‌ای به وجود آمده است و راه حل این مشکلات در حوزه مسئولیت مجلس را به روشنی توضیح دهد.

دهم: این کاندیدا حتما باید دروغگو نباشد و سابقه دروغگویی نداشته باشد. او باید آماده باشد که اگر بین دروغ گفتن و منافع مردم، یکی از انتخابات کند، آماده باشد که منافع مردم را انتخاب کند و دروغ نگوید.

#پندانه

این افراد با این ویژگی ها مناسب ازدواج نیستند:

*اگر در خانواده پدری و زندگی مجردی خود، مسئولیت کاری را به عهده نمی گیرد.(تنبلی و بی مسئولیتی)

*اگر با پدر، مادر، برادر و خواهر خود ارتباط سازنده و راضی کننده ندارد. (عدم تعامل و ارتباط اجتماعی صحیح با دیگران)

*اگر در زندگی، مرتب شغل خود را عوض کرده، با دوستان زیادی به خاطر مشکلاتی قطع رابطه نموده، رشته تحصیلی خود را تغییر داده یا ترک تحصیل کرده، علائق خود را نیمه کاره رها کرده و ثبات فکری، احساسی و رفتاری ندارد. (عدم ثبات فکری، احساسی و رفتاری)

*اگر بیشتر به جای گوش کردن، صحبت می کند و بیشتر از آنکه سعی کند دیگران را بفهمد، سعی دارد که دیگران وی را درک کنند. (عدم مدیریت رابطه)

*اگر در آینه نگاه دیگران، وی فردی غرغرو، سرزنش گر، وابسته، احساساتی، بدبین، گوشه گیر، پرخاشگر، دمدمی مزاج، خودخواه، به نظر می آید (اختلال شخصیت