آدما رو تو عصبانیت بشناسین...
آدما رو تو عصبانیت بشناسین…
اینکه میگن «تو عصبانیت حلوا خیرات نمی کنند»همش برای توجیه کردن حرفاییه که اون موقع زدن و موقعیتشون به خطر افتاده…
آدما توی عصبانیت حرفایی رو میزنن که همیشه بهشون فکر کردن…
حرفایی که اعتقادشونه…
حرفایی که باورشون دارن…
اگر کسی حتی توی عصبانیت وسط داد و بیداداش هنوزم حرفاش بوی دوست داشتن می داد …
اون آدم از ته قلبش شما رو دوست داره!
مراقب این آدما باشین