مدیرالنفیسه

علم بهتر است یا ثروت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

4 نکته از یک سرقت!

1- در دزدی از یک بانک ، دزد فریاد زد:
هیچکس حرکت نکند پول مال دولت است.
بااین حرف همه به آرامی روی زمین دراز کشیدند.
به این می گویند «شیوه تفکر»

2- وقتی دزدان به مخفیگاهشان رسیدند،دزد جوان که لیسانس تجارت داشت به دزد پیرکه شش کلاس سواد داشت گفت: بیاپولها را بشماریم.
دزد پیرگفت: وقت زیادی میبرد، امشب تلویزیون مبلغ را اعلام میکند.
به این می گویند «تجربه»

3 - بعداز رفتن دزدها مدیر بانک به ریسش گفت فورا به پلیس اطلاع میدهم ولی رییس گفت : صبرکن تا خودمان هم مقداری برداریم و به برداشتهای قبلی خود اضافه کنیم وبارقم دزدی اعلام کنیم.
به این می گویند «با موج شنا کردن»

4 - وقتی تلویزیون رقم را اعلام کرد دزدان پول رو شمردند و بسیار عصبانی شدند که ما زندگیمان راگذاشتیم و 20میلیون گیرمان آمد ولی رئیسان بانک در یک لحظه و بدون خطر 80 میلیون بدست آوردند.
به این میگویند «دانش بیشتر از طلا میارزد»

آیا بدحجاب تر شدیم؟

شبهه ای که وجود دارد اینست که آیا رشد بدحجابی در ایران نشانه بی دینی است؟

آیا بدحجابی بدتر شده است؟

آیا بانوان ما نسبت به سال ۵۷ بی تقواترشدند؟

تحلیل بدحجابی های امروز چگونه است؟

پس چرا می گوئید جامعه معنوی ترست؟
فارس نوشت: به نظر می رسد بدحجابی در جامعه ما بد روایت شده است. این روایت نادرست باعث شده واکنش ها به بدحجابی عجیب و غریب باشد. یکی فکر می کند بدحجابی در ایران سیاسی است و تلاش می کند آنرا به براندازی نزدیک کند و دیگری فکر می کند بدحجابی در ایران ناشی از کاهش دین ورزی است و تلاش می کند اصلا اهمیت حجاب را منکر شود.

اما واقعا ریشه بدحجابی در جامعه ماچیست؟ ماجرا را از منظری متفاوت ببینید.

بدحجاب تر؟

گزارش اخیر مرکز پژوهش های مجلس نشان می دهد حدود 30 تا 40 درصد جامعه حجاب شرعی دارند. اما بقیه که حجاب شرعی ندارند اعتقادشان به حجاب چیست؟ نتایج 3 پژوهش رسمی سازمان تبلیغات و ارزش ها و گرایش ایرانیان وزارت ارشاد و کتاب وضعیت سنجی پوشش و آرایش ایرانیان، نشان می دهد 90 درصد جامعه به حجاب شرعی اعتقاد و آنرا ضروری می دانند اما در مصداق حجاب تابع عرف اند.

این آمار یعنی جامعه نسبت به ضرورت حجاب و جنبه دینی و شرعی آن، کاملا معتقد عمل می کند اما در مصداق دچار غفلت است. یعنی بین قرائت شرعی حجاب و قرائت عرفی آن از سر غفلت تفاوت قائل شده است.

حقیقت حجاب

حقیقت حجاب چیست؟ برخلاف تصور رایج، حقیقت حجاب صرفا پوشش نیست؛ هرچند پوشش یک ضرورت برای حفظ این حقیقت است. هویت و عمق حجاب، حیا و عفت است. حال باید سوال کرد که آیا بدحجابی منجر به بی حیایی در جامعه شده است؟ در پژوهش سازمان تبلیغات نشان می دهد 85 درصد مردم رعایت حجاب رامانع ارتکاب گناه در جامعه می دانند.

نتیجه این حرف چیست؟ بدحجابی در جامعه نه منشا سیاسی دارد و نه منشا دینی. بدحجابی در ایران می تواند منشا غربزدگی، عرفی گرائی، راحتی و زیبایی پسندی و دهها دلیل دیگر داشته باشد.

اثر این دو رویکرد متفاوت چیست؟ اگر بدحجابی را سیاسی بدانید باید هر روز بین بدحجاب ها با انقلاب فاصله ایجاد شود. البته که شوخی است. چهارشنبه های سفید هم اتفاقا کمک کرده است که قلیل آدم هائی که روسری شان را ابزار براندازی می دانند از متن مردم جدا شوند.

اما بدحجابی نشانه بی دینی هم نیست. اگر اینطور بود باید شاهد کاهش معنویت بانوان در جامعه باشیم. حال آنکه برعکس است.

معنوی شدن جامعه

آیا می توان مدعی شد که با عقب رفتن روسری ها معنویت کمتر شده است؟

مساله اینست که 2 خطای کلیدی ممکن است باعث شود تحلیل نادرستی از جامعه زنان مان داشته باشیم. یک اشتباه در مقایسه نقطه ایست و دوم تحلیل ظاهرگرایانه.

خطای تحلیل ایستا

تحلیل نقطه ای یعنی مقایسه زنان در سال 97 با زنان در سال 57 بدون اینکه شرایط جامعه تحلیل شود. اساسن تقوای جامعه را باید در حرکت تحلیل کرد. برای اینکه تقوا را تحلیل کنیم باید شرایط و هجمه دشمن و قدرت شیطان را هم در نظر گرفت. تقوا در مسیر حرکت و اجتماعی شدن شکل می گیرد نه سر سجاده و در خلوت و انزوا. با این سخن باید سوال کرد خانم بد حجاب در جامعه امروز با این حجم از هجمه های شیطانی چه میزان جلوتر از زنان سال 57 است؟

خطای ظاهرگرایانه

اما مهمتر، بستری است که جمهوری اسلامی برای رشد و تعالی زن ایجاد کرده است. تحلیل تک بعدی و ظاهرگرایانه و متوقف بر پوشش باعث می شود شناخت درستی از زن ایرانی بیان نشود. زن امروز را باید با حضورش در فعالیت های خیرخواهانه و از خودگذشتی و کمک به کشور و مردم تحلیل کرد. خانم امروز ایرانی را باید جامع دید تا درک درستی از دینداری پیدا کنیم و ظاهرگرایانه با تقلیل پوشش حکم به کاهش دینداری ندهیم.

حجاب پرقدرت

نکته مهمتر از همه رشد حجاب است. رشد حجاب، هم کمی است و هم کیفی. این رشد یعنی حجاب پرقدرت. حجاب پرقدرت، حجابی است که از سر جهل و میراث خانواده و غیره نیست و ابعاد انقلابی پیدا کرده است و نشانه یک اعتقاد راستین به مبارزه و جهادست. چنین حجابی را در کدام برهه از تاریخ سراغ داریم؟

انبار مخفی اتمی «آقای رضایی و شرکا»!

ایسنا نوشت: «تهران، تورقوزآباد، کوچه ماهر، انبار اتمی مخفی ایران»؛ این آدرسی بود که روز پنجشنبه ۵ مهر ۱۳۹۷ بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در سخنرانی سالانه خود در مجمع عمومی سازمان ملل داد و از یوکیا آمانو- مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی- خواست تا پیش از آنکه ایرانی‌ها این انبار هسته‌ای را پاک‌سازی کنند، به آنجا برود و بازدید کند!
 
در این سخنرانی نتانیاهو با در دست داشتن نقشه‌ای که سر درِ یک ساختمان را نشان می‌داد، مدعی شد: ایران یک انبار سرّی اتمی در منطقه تورقوزآباد تهران دارد که تاکنون فاش نشده است و من اکنون آن را برملا می‌کنم؛ امروز من برای نخستین بار این مسأله را افشا می‌کنم که ایران تأسیسات سرّی دیگری در تهران دارد؛ یک انبار سرّی هسته‌ای برای انبار کردن حجم وسیعی از تجهیزات و مواد از برنامه مخفی اتمی ایران؛ این محل در یک قالی‌شویی ساده است؛ مانند محلی در شورآباد در نزدیکی پایتخت که اسناد اتمی ایران در آن پنهان شده بود!

طرح این ادعا آن هم توسط نخست وزیر رژیم صهیونیستی کافی بود تا بنیامین نتانیاهو و شوخی جدید او دست‌مایه طنز مردم دنیا به ویژه مردم ایران شود و آنها در فضای مجازی با انتشار تصاویری از لحظه اعلام کشف جدید نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل، او را مخاطب طنزهای خود قرار دهند. واکنش‌ها به ادعاهای جدید نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به سطح مسئولان ارشد دستگاه دیپلماسی کشور نیز رسید و علاوه بر وزیر امور خارجه، یکی از معاونان و همچنین سخنگوی این وزارت‌خانه، طرح این ادعاها را بی پایه و اساس عنوان و آن را تکذیب کردند.

برای رفتن به تورقوزآباد باید ابتدا وارد بزرگراه خلیج فارس شد و سپس ۵-۶ کیلومتر بعد از عوارضی تهران- قم، وارد خروجی دوم کمربندی دوم تهران(جاده واوان) شد و جاده را تا رسیدن با تابلوی «به روستای شهیدپرور فاطمیه (تورقوزآباد) خوش آمدید»، طی کرد. این مسیر را عصر جمعه به همراه عکاس رفتم تا درباره انبار سری اتمی ایران در این روستا گزارشی تهیه کنم. وقتی وارد روستای تورقوزآباد شدیم، همان ابتدا از افرادی که در ایستگاه اتوبوس اول روستا نشسته بودند، آدرس کوچه‌ی «ماهر» را گرفتم، اما هیچ کدام اطلاعی نداشتند؛ کسبه روستا نیز کوچه‌ای با چنین نام را نمی‌شناختند؛ تا اینکه پسر بچه‌ای دوچرخه سوار به کمک‌مان آمد و ما را تا محل ادعایی همراهی کرد. در آن محل آقای رضایی و شریکش که صاحبان کارگاهی که روبروی انبار اتمی ادعایی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بود، جلوی در کارگاه خود ایستاده بودند و همان ابتدا که دوربین عکاس را دیدند، به شوخی به ما گفتند که دیر آمدید؛ قبل‌تر از شما هم کلی خبرنگار به اینجا آمدند تا بمب‌ها را ببینند! آقای رضایی و شریکش صاحبان کارگاه قالی‌شویی «یکتا» هستند؛ همان کارگاهی که نتانیاهو از آن به عنوان یک قالی‌شویی ساده که محل انبار سری اتمی ایران است، یاد کرده است.

از آقای رضایی درباره درستی ادعای نتانیاهو پرسیدم و او نیز ابتدا با تمسخر نخست‌وزیر اسرائیل به‌خاطر طرح چنین ادعایی و سپس با جدیت تمام گفت که او قصد تخریب فضای دنیا علیه ایران را دارد و می‌خواهد بگوید که مقامات ایران به دنبال بمب هسته‌ای هستند، اما همه دنیا می‌دانند که این حرف‌ها به هیچ وجه صحت ندارد! شریک آقای رضایی که از شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی در جریان ماجرای انبار مخفی قرار گرفته بود نیز درباره احساسش از شنیدن این ادعا گفت که به محض اینکه تصاویر انبار روبرویی کارگاهش را در دست نتانیاهو دیده، اول تعجب کرده و بعد از تعجب، تنها نگرانی‌اش آنست که کار و کاسبی‌اش تحت شعاع این ادعا قرار بگیرد.

از آنها همچنین درباره علت اینکه اهالی روستایی کوچه ماهر را نمی‌شناسند، پرسیدم که آنها ما را به سمت تابلوی کوچه راهنمایی کردند؛ تابلویی روی آن نوشته شده بود«کوچه مهر». آقای رضایی در حال شمردن تعداد خبرنگارانی که از بامداد جمعه جلوی کارگاهش آمدند، بود که شریکش ما را به داخل کارگاه دعوت کرد تا گشتی در آن بزنیم. همراه با صاحبان قالی‌شویی و عکاس وارد کارگاه شدیم که شریک آقای رضایی محلی را به ما نشان داد و با شوخی گفت که آنجا همان انبار مخفی معروف است؛ جلوتر که رفتیم، دیدم که در انبار کارگاه یکتا تعدادی قالی و فرش شسته شده وجود دارد که آماده تحویل هستند! آقای رضایی و سایر اهالی کوچه مهر که عمدتاً نگهبانان انبارهای آن کوچه هستند، می‌گویند که انبار ادعایی تا جایی که اطلاع دارند، خالیست و تنها یک نفر به‌عنوان نگهبان در آن زندگی می‌کند، اما انبار مجاور آن محل نگهداری لوازم آرایشی و بهداشتی و عطر و ادکلن است.

همچنان که در کوچه مهر ایستاده بودیم و با صاحبان کارگاه قالی‌شویی صحبت می‌کردیم، خودروی گشت کنترل و نظارت بخشداری کهریزک هم درحال عبور از کوچه بود که با دیدن ما ایستاد و دو مامور آن به ما پیوستند؛ هر دو از طریق تلگرام در جریان ماجرا قرار گرفته بودند؛ یکی از آنها بعد از آنکه با سر در انبار ادعایی از همان زاویه‌ای که در تصویر در دست نتانیاهو بود، سلفی گرفت، خنده‌کنان گفت که «من سه ساله روزی دو سه بار اینجا گشت می‌زنم؛ اصلاً ازین خبرا نیست؛ بنده خدا(نتانیاهو) رو ایستگاه کردن(سر کار گذاشتن)!»‌

صحبت‌مان که تمام شد، گشتی در سایر کوچه‌ها و خیابان‌های روستای تورقوزآباد زدیم و با تعدادی از ساکنان این روستا درباره ماجرای انبار اتمی مخفی صحبت کردیم؛ به جز چند نفر، سایر افرادی که با آنها هم‌صحبت شدیم از ماجرا با خبر بودند؛ یکی از آنها که مردی میان‌سال بود از اینکه چنین شایعه‌ای درباره روستای تورقوزآباد در سطح دنیا مطرح شده بود، ابراز خوشحالی می‌کرد و امیدوار بود که با جهانی شدن نام روستایش، قیمت زمین‌های آن افزایش یابد. فرد دیگری که با او هم‌صحبت شدیم نیز از اینکه نام روستایشان مشهور شده، خوشحال و مطمئن بود که فردی با ارائه اطلاعاتی اشتباه، قصد فریب دادن نخست وزیر رژیم صهیونیستی را داشته است.

حال اگر به قول این روستایی، واقعا پای «شخصی» در میان باشد که توانسته با ارائه اطلاعاتی این چنینی، نتانیاهو را آنقدر با ادعای خود همراه کند که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دل به دریا بزند، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با شور و هیجان از کشف تازه اش سخن بگوید و از آمانو هم دعوت کند در توهماتش با او همراه شود؛ پس باید منتظر افشای نام و نشان این «منبع آگاه» نتانیاهو باشیم که البته پرداختن به او نیز خود، نگارش گزارش دیگری را طلب می‌کند.