مدیرالنفیسه

بسیاری از زنان در پذیرش نقش جدید بعنوان مادر زیاده روی کرده و تمام وقت و انرژی خود را به نوزاد اختصاص میدهند

که این خود موجب سردی بین زوجین میشود

بچه ها از هفت هشت سالگی به بعد دوست دارن بقیه رو مسخره کنند. این میتونه جوک ساختن یا مسخره کردن هم کلاسی یا معلم باشه.

این کار در حد کودکانه میتونه طبیعی باشه اما اگر از حد طبیعی گذشت باید علل و عوال ریشه یش رو شناخت.

بعضی از بچه ها رفتار ضد اجتماعی دارند که نوعی اختلال شخصیتیست که ریشه در تنبیه فیزیکی در کودکی میتونه داشته باشه یا میتونه زمینه های ارثی داشته باشه.

با دعوا بین کودکان، چه کار کنم؟

فعالیت هایی را پیدا کنید که کودک کوچکتر و فرزند بزرگتر بتوانند با هم در آن شرکت کنند و از آن لذت ببرند.
یکی از فعالیت هایی که می توانید انجام بدهید، ساختن یک کمپ داخل خانه است. به کودک کوچکتر اجازه بدهید از بلوک های خانه سازی برای ساختن دیوار کمپ استفاده کند در حالی که کودک بزرگتر با استفاده از بالش ها و کوسن ها قلعه می سازد یا می توانید از کودک بزرگتر بخواهید نقش یک کتاب فروش را بازی کند و در حالی که مشتری کوچکش کیفش را پر و خالی می کند، کتاب ها را کنترل کند. فرزند کوچک تر ممکن است از اینکه نقش بیمار کودک بزرگتر را بازی کند هم لذت می برد.

به دنبال برابری نباشید
فقط به این دلیل که می خواهید در مورد فرزندانتان عادل باشید، نباید با آنها کاملا مشابه و مانند هم رفتار کنید.

کودک نوپا و خواهر یا برادر بزرگترش قابلیت های رشدی، نیازها و خواسته های متفاوتی دارند. در برابر خواسته کودک کوچکتر برای سوار شدن اسکوتر برادر یا خواهر بزرگتر و یا بیدار ماندن بعد از ساعت خواب چون کودک بزرگتر بیدار است، مقاومت کنید. در عوض وقتی فرزند بزرگتر حضور ندارد، زمانی را برای خواندن کتاب داستان در نظر بگیرید تا کودک کوچکتر هم احساس خاص بودن کند.

تلویزیون و کودکان
هیچ‌وقت در اتاق فرزندتان تلویزیون اختصاصی قرار ندهید. با این کار نه‌فقط پای کارتون، بلکه پای انواع و اقسام سریال‌های بزرگ‌سالان را هم به زندگی آن‌ها بازکرده‌اید. موقع خوردن غذا هم تلویزیون را خاموش‌کنید.
سن کمتر، زمان کمتر: اگر فرزندتان بین 2 تا 5 سال دارد زمان استفاده از تلویزیون و سایر وسایل ارتباط‌جمعی را به کمتر از یک ساعت در طول روز برسانید.
استفاده از وسایلی که مانیتور دارند، مثل تلویزیون، برای بچه‌های زیر 18 ماه ممنوع است، مگر اینکه پای ویدئو چت با پدر یا مادر در میان باشد.

ناامیدی

خواه فرزندتان عضو تیم والیبال نشده، یا مادربزرگش همان طور که قول داده بود نیامده تا با او بیرون برود و بستنی بخورند، گاهی اشکالی ندارد تا کودکان ناامیدی را تجربه کنند. بالاخره آنها ناامیدی را در زندگی شان تجربه خواهند کرد و خوب است که درک کنند وقتی مسائل طبق میل آنها پیش نمی‌رود دنیا به آخر نرسیده است.

به فرزندتان بیاموزید تا چگونه با این احساسات روبرو شوند و بهتر است که برای مواجه با مسئولیت‌ها و ناامیدی‌ها و سرخوردگی‌های بزرگسالی آماده شوند.