زود رنجی در کودکان، حاصل یک زخم روحی است!
زخم‌های کودکان ممکن است از 4 (ت) آسیب رسان حاصل شده باشد
تهدید
تحقیر
توهین
تمسخر
پدر، مادر و معلم؛
اجازه ندارند مشق‌های کودک را پاره کنند !! اگر کودک بدخط یا نامنظم می‌نویسد؛ شاید خسته، گرسنه است یا شرایط محیطی و زمانی مناسبی ندارد.
پس شرایط را تغییر دهید، و او را تشویق و ترغیب به بهتر نوشتن کنید.
یا بگویید: مثلا اگه تا ساعت شش تمام شد، نیم ساعت بیشتر با هم بازی می‌کنیم.
ولی هرگز هرگز مشق‌هایش را پاره نکنید، زیرا او برای آنها زحمت کشیده، وقت و انرژی گذاشته.
مثل این است که همسرتان غذایی که شما پخته‌اید را دور بریزد و بگوید؛ من این غذا را دوست ندارم ! یک غذای دیگر بپز!!
به حریم‌های شخصی همدیگر احترام بگذاریم.
وظیفه والدین این است که به فرزندان راست گفتن، خوب و مهربان بودن را در عمل و نظر یاد بدهند.
در غیر این صورت، اگر والدین در بالا بایستند و فرمان بدهند و انتظار داشته باشند که کودکان آنها را اجرا کنند!
کودکانی که آن فرمانها را نمی فهمند و نمی توانند بپذیرند و نمی پسندند، اگر آنها را اجرا کنند دچار درگیری و وارد فاز اضطراب و نگرانی می شوند و مسائل زندگی برایشان بسیار سخت و مشکل می شود.
بعداز خوردن کیوی نخوابید!
کیوی هضم کننده قوی گوشت است، اثرات قوی اسیدی کیوی بر روی معده بالاخص با شکم خالی وخوابیدن بعداز خوردن آن باعث آسیب جدی به بافت معده و خونریزی معده میشود
من همینم که هستم !
گفته می شود خطرناک ترین جمله این است: «من همینم که هستم.» در این جمله کوتاه می توانیم غرور، لجاجت، خودرایی، خودخواهی، درجا زدن و به تدریج راندن آدم ها از اطراف خود را حس کنیم.
اگر من و شما هم به طور غیرمستقیم یا ناخواسته این جمله در ذهن مان نقشی دارد، باید بسیار مراقب باشیم که از دام رکود، سکون و فسیل شدن رهایی یابیم
اساتید خبره و باتجربه بیشتر از واژه «نمی دانم» استفاده می کنند. دانشمندان توانمند در بسیاری از موارد می گویند: «در تخصص من نیست» و انسان های وارسته بیشتر اوقات سکوت می کنند و می گویند: «نظر شما چیست؟»