مدیرالنفیسه

#مادرانه
با اشتباه بچه ها چه کنیم؟

بچه با پول گم کردن یاد میگیره که چطور پول گم نکنه. مثلا با بچه به پاساژ رفتین دوهزار بدین دستش بستنی بخره. هی بهش نگین “پولتو بده من گم نکنی” “پولتو بده من بزارم تو قلکت برات قایم کنم…”

کودک وقتی رسید به بستنی فروشی دست کرد تو جیبش و دید که پولش نیست، اینجا میفهمه گم کردن یعنی چی. میفهمه…

بهش نگین ‘صد دفعه گفتم پولتو بذار جیبت گم نشه” اینا توهین وتحقیره. اگر توهین وتحقیرش کنین تو سن نوجوانی باهاتون لجبازی میکنه. بستنی را نخرید بذارین گریشو بکنه. دفعه بعد پول بهش بدین بگین بخر.

ما یک شرایط را بارها برای کودک تکرار میکنیم تا او انتخاب کردن را یاد بگیره . شما فقط راهنمایی کنید بذارین فرزندتان خودش انتخاب کنه

اردوهای بازدیدازمناطق جنگی برای اسرائیلی ها!!
قابل توجه به اصطلاح روشنفکرانی که به اردوهای راهیان نور اعتراض میکنندومیگویندکه دیدن آهن پاره های باقی مانده ازجنگ و تل خاک چه سودی دارد

وقتی بعد از 73 سال هنوز در اروپا بدنبال اجساد سربازانشان هستند ، عده ای تفحص شهدا را سیاسی میدانند

#پندانه
توصیه های اخلاقی ویژه برای دید و بازدید ایام عید:

1 - قبل از رفتن به مهمانی، با میزبان تماس گرفته و با وی هماهنگی کنیم.

2 - بهتر است از میزبان بخواهیم خود وقت مناسب را تعیین کند.

3 - اگر برای اولین بار به منزل کسی می‌رویم بهتر است دست خالی نرویم و با توجه به شرایط میزبان و در حد توان هدیه‌ای ببریم.

4 - در پذیرایی، محدودیت‌های میزبان را درک کنیم و انتظارات بیش از حد توان او نداشته باشیم.

5 - موضوعات اختلاف‌ برانگیز مطرح نکنیم و مهمانی را به میدان جنگ و جدل تبدیل نکنیم.
از هرگونه بحث سیاسی پرهیز کرده و با کنایه صحبت نکنیم .

6 - احترام میزبان را نگه داریم و از محکوم کردن او و به کرسی نشاندن حرف خویش منصرف شویم.

7 - در جمع از ثروت و دارایی‌ها و افتخارات خویش تعریف نکنیم و از شغل و مقام پردرآمد و پولساز خود صحبت نکنیم، بویژه اگر مخاطب شما فاقد آنها باشد.این را بدانیم که مال وثروت زینت دنیا هستند.

8 - از گله‌گذاری و غیبت در مهمانی‌ بپرهیزیم و پشت‌سر مهمانان، میزبان، دوستان و نزدیکانمان بدگویی نکنیم.

9 - به عنوان میزبان، با مهمانان خود به گرمی رفتار کنیم. از درد و غم، بیماری و گرفتاری‌های روزمره خود برای مهمانان داستان نسازیم.

10 - اگر در منزل خود عادت غذایی یا آداب خاصی داریم که میزبان قادر به برآورده‌ کردن آن نیست از وی تقاضای آن را نکنیم ( باعث دردسر یا شرمندگی او نشوید ).

11 - در خوردن غذا مانند منزل خود رفتار نکنیم. ( از پرخوری بپرهیزید ).‌

12 - در مهمانی از میزبان راجع به شغلش ومیزان درآمدش نپرسیم..از میران حقوق ودارائی نپرسیم ،اینها همه موج منفی دارد.

13 - فراموش نکنیم ما حق نداریم ‌دکوراسیون منزل میزبان را تغییر دهیم.
پرده را کنار نزنیم ویا روشنایی را کم وزیاد نکنیم.

14 - در مهمانی‌ تمام‌ وقت را با یک نفر از حاضران به گفت‌ و گو نپردازیم، طوری که گویی شخص دیگری در آن محل حضورندارد.

15 - کودکان خود را کنترل کنیم تا باعث زحمت برای میزبان نشوند. (به کودکانمان از قبل تذکر دهیم.)‌

16 - در زمان نشستن ما تابع میزبان هستیم، اگر به ما تعارف کرد که جای خاصی بنشینیم، حتما رعایت کنیم.

17-راجع به قیمت مبل و فرش و وسایل دیگر نپرسیم.

18-در میهمانی مان موج منفی ندهیم واز شایعه پراکنی دوری کنیم.

19-با لباس وطلا وظاهر آنچنانی خود ، فخر فروشی نکنیم اینها عزت نمی آورد ، عزت واقعی را از خدا بخواهید.

20- بین افراد در دید و بازدید تفاوت قائل نشویم.

21- در دید و بازدیدها از تجربیات سال گذشته بگوییم
همدیگر را راهنمایی کنید..
دست و زبانمان خیر باشد..
چه بسا در این دید و بازدیدها گره از کار و زندگی افرادی باز شود.

واینکه….صله رحم واجب دینی است.

این مطلب را در روزهای عید نوروز برای خودمان وهمسر و فرزندانمان چند بار بخوانیم.

#مادرانه

در مصاحبه ای کاری شرکت کردم برای اینکه مسئولیت یک صفحه ی داستانی را در نشریه ای با تیراژ چند میلیون به عهده بگیرم. چند هفته بعد مطهره به دنیا آمد. هنوز صدای گریه های چند روزگی اش در گوشم هست که تلفنم زنگ خورد و گفتند نتیجه ی مصاحبه مثبت بوده و به عنوان دبیر داستان آن نشریه پذیرفته شده ام. یادم می آید که حتی لحظه ای برای نپذیرفتن آن موقعیت کاری، درنگ نکردم. دوستش داشتم. حتی گفتم می توانم از خانه، صفحه را ببندم اما حضوری نه! حتی در ذهنم پرونده ی آن کار را نبستم و گفتم ببینید اگر امکان فعالیت غیر حضوری هست من در خدمتم. اما از نظر آنها امکانش نبود و نشد و دیگر تماس نگرفتند.

کوثر که به دنیا آمد، شاید اوج نگارش پنجشنبه فیروزه ای بود. باید تصمیم می گرفتم. یا کتاب را زودتر تمام می کردم و زودتر چاپ می شد و می رفتم سراغ کتاب بعدی… یا دست زیر چانه می زدم و روزهای بی تکرار نوزادی دخترکم را تماشا می کردم. البته دست زیر چانه زدن برای یک مادر نوزاد دار، یعنی پشت سر هم پوشک عوض کردن و باد گلو گرفتن و شب بیداری و بیخوابی و بیخوابی و بیخوابی…

اصلا برای همین، نوشتن آن کتاب چهار سال طول کشید. برای همین خیلی ها گله می کنند که چرا اینقدر کم کاری… برای همین به چند موقعیت کاری ای که پیشنهاد شد نه گفتم و با خیال راحت نه گفتم. برای اینکه مادری، چیزی فراتر از پوشک عوض کردن و بادگلو گرفتن است.

مادری در نگاه من ترجیح دارد به تمام موقعیت های کاری ای که می شد داشته باشم و حالا ندارم، تمام کتاب هایی که می شد بنویسم و حالا ننوشته ام و از این بابت خوشحالم. چون مادری مهمترین کار دنیاست. چون قرار است نسلی سالم در آغوش مادر رشد کند. قرار است «انسان» تربیت شود.
اینها را در جشن دانشگاه شیراز گفتم. بدون اینکه گردنم کج باشد که عمر عزیزم دارد صرف بودن در کنار دخترانم می شود. بدون اینکه نگران آینده ی کاری ام باشم و مثل قبل گفتم: من یک مادرم؛ با افتخار!
نویسنده: سارا عرفانی