مدیرالنفیسه

اژه ای: بعضی اگر نسبت به خودشان، خانواده‌اشان و جناحشان عیبی بود، اصلاً نمی‌بینند و اگر هم ببینند نادیده می‌گیرند

حجت الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای در نشست اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در مشهد گفت: بعضی افراد اگر نسبت به خودشان، خانواده‌اشان و جناحشان عیبی بود، اصلاً نمی‌بینند و اگر هم ببینند نادیده می‌گیرند یا توجیه می‌کنند؛ اما اگر عیبی را در رقیب ببینند، اولاً تحقیق نکرده بیان می‌کنند؛ بزرگ می‌کنند و سعی می‌کنند از آن استفاده کرده و در جا‌های مختلف آن را بیان نمایند که این بی‌انصافی است.
به گزارش میزان، حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ایی با حضور در چهارمین نشست میان دوره‌ای اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور (دفتر تحکیم وحدت) در مشهد مقدس به پرسش‌های دانشجویان پاسخ داد.

حجت الاسلام و المسلمین محسنی اژه‌ای در ابتدای این نشست دانشجویی ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع دانشجویان و قدردانی از برگزارکنندگان، با تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) آرزو کرد که به برکت این ایام خداوند عنایت بفرماید آنچه را که صلاح و مصلحت و رضای حق تعالی است، بر قلم، زبان و قدم‌های ما جاری شود.
 
سخنگوی قوه قضائیه ضمن تبریک ایام الله دهه فجر اظهار کرد: انشاء‌الله خاطرات روز‌های انقلاب و همچنین از سال ۵۷ تا به امروز را بتوانیم همیشه در ذهن داشته باشیم؛ بر نکات مثبت و ارزش‌ها بیفزاییم و برای رفع و کم شدن نقد‌ها و اشکالات تلاش کنیم.
 
معاون اول دستگاه قضا در ادامه با اشاره به روایتی از حضرت زهرا (س) تصریح کرد: این بانوی بزرگوار از پدرشان حضرت محمد (ص) سوال کردند تکلیف کسی که نسبت به نماز سستی و سهل‌انگاری دارد، چیست که آن حضرت ۱۵ عقوبت را برای آن برشمردند.
 
حجت الاسلام و المسلمین محسنی اژه‌ای عواقب سهل‌انگاری در رابطه با نماز را در این روایت گرفتن برکت از عمر و برکت از رزق و روزی، محو شدن سیمای صالحین از چهره فرد سهل‌انگار نسبت به نماز، بدون پاداش ماندن کار‌هایی که انجام می‌دهد، عدم استجابت دعا و بی‌بهره بودن از دعای صالحین عنوان کرد.
 
وی با اشاره به جمله معروف امام (ره) مبنی بر اینکه “انقلاب ما انفجار نور بود". به بیان توضیحاتی در این مورد پرداخت و اظهار کرد: امام راحل (ره) فرمودند: انقلاب ما انفجار نور بود. استحضار دارید فرق بین روشنایی تدریجی و روشنایی ناگهانی چیست. وقتی شب تبدیل به روز می‌شود، ابتدا آرام آرام از تاریکی‌ها کاسته شده و به سمت نور می‌رود و روز می‌شود. در این میان کسانی که از نور متضرر می‌َشوند، چه بسا فرصت پیدا کنند که خودشان را جمع و جور کرده و کسانی که از نور نگران هستند نیز تمهیداتی می‌اندیشند تا آنچه را که در نور نباید دیده شود، دیده نشود؛ اما اگر چنانچه ناگهان انفجار نور صورت گیرد، خیلی از افراد و موجودات غافلگیر می‌شوند.
 
سخنگوی قوه قضائیه با بیان اینکه گاهی در تاریکی محض یک نور بلافاصله گسترده شده و همه را غافلگیر می‌کند، گفت: در این صورت خیلی از پرده‌ها که باید پوشیده باشد، پوشیده نیست و خیلی از افرادی که باید برای ساعات آتی خود برنامه‌ریزی می‌کردند نمی‌توانند برنامه خود را انجام دهند.
 
حجت الاسلام و المسلمین محسنی اژه‌ای در ادامه به مسئله انصاف اشاره کرد و آن را یکی از ضروریات زندگی امروز دانست و اظهار کرد: انصاف معانی لغوی و اصطلاحی زیادی دارد. برخی از آن به‌عنوان تقسیم کردن، بدون آنکه بین طرفین تفاوت وجود داشته باشد، یاد می‌کنند و برخی انصاف را عدالت و دادخواهی می‌دانند.
 
وی با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) در این زمینه گفت: به گفته این امام بزرگوار اولین و شدیدترین چیزی که خداوند بر بندگان خود فضل کرده است، انصاف با مردم است به شکلی که آنچه را که برای خود می‌پسندد برای دیگران نیز بپسندد.
 
سخنگوی قوه قضائیه خاطرنشان کرد: معنای بسیار مهمی که بصورت مکرر در روایات ما آمده است و از زبان رسول خدا (ص) و سایر معصومین (ع) نیز در رابطه با انصاف ذکر شده است، این است که انصاف چیزی است که هرچیزی را که خودت برای خودت دوست می‌داری، برای دیگری نیز دوست بداری و آنچه را که خودت از آن بدت می‌آید، از دیگری هم کراهت داشته باشد.
 
معاون اول دستگاه قضا با تاکید بر اینکه امروز بشدت به مسئله انصاف، هم در زبان هم در عمل و هم در نوشته نیاز داریم، یادآور شد: اگر همه ما سعی کنیم آنچه را که برای خود می‌پسندیم برای دیگران نیز بپسندیم و هرچه را که برای خود مکروه می‌دانیم، برای دیگری نیز راضی نباشیم که انجام شود، انصاف صورت می‌گیرد.
 
حجت الاسلام و المسلمین محسنی اژه‌ای تصریح کرد: اگر کسی چیزی را به شما نسبت دهد، اولین توقع این است که چیزی که می‌گوید مستند باشد و دومین انتظار این است که از خود شما بپرسد و در مورد آن از خودتان پرس‌وجو کند.
 
وی بیان داشت: معمولاً انسان، چون حب نفس دارد، سعی می‌کند عیوب خود را نبیند و عیوب دیگری را ببیند؛ در حالی‌که توقع دیگری این است که عیب او را به همان مقدار که هست ببیند.
 
سخنگوی قوه قضائیه افزود: بعضی افراد اگر نسبت به خودشان، خانواده‌اشان و جناحشان عیبی بود، اصلاً نمی‌بینند و اگر هم ببینند نادیده می‌گیرند یا توجیه می‌کنند؛ اما اگر عیبی را در رقیب ببینند، اولاً تحقیق نکرده بیان می‌کنند؛ بزرگ می‌کنند و سعی می‌کنند از آن استفاده کرده و در جا‌های مختلف آن را بیان نمایند که این بی‌انصافی است.

خوبی؟ از آن سوال های مبهم است.

یعنی از آن سوال هایی که خیلی مهم است چه کسی آن را بپرسد.

مثلا زیور خانوم، زنِ حسن آقای بقال، وقتی از آدم می پرسد خوبی؟ برایش مهم نیست تو خوبی یا نه. فقط می خواهد چند لحظه تو را معطل کند که حسابی وراندازت کند تا فردا شب که با صغری خانوم مشغول چانه زنی ست، حرفی داشته باشد برای گفتن که:
دختر فلانی را دیدم امروز. ماشالله چه بزرگ شده. شوهر نکرده؟

یا مثلا همکلاسیت وقتی می گوید خوبی؟ کاری به خوب بودن یا نبودنت ندارد. فقط می خواهد قبل از اینکه توی رویت در بیاید که فلان جزوه را بده، حرفی زده باشد.

آدم‌هایی هم هستن که سال به دوازده ماه، خبری ازشان نمی شود. اما یک شب بی هوا می بینی پیام دادند: سلام، خوبی؟
اینجور وقت ها بهتر است فقط بگویید ممنون. چون این ها هم، اصل حالتان برایشان مهم نیست. پیام بعدی شان حاکی از “یه زحمتی برات داشتم” است را که ببینید، منظورم را متوجه می شوید.

و بعد کسی هست که می پرسد:خوبی؟

وتو چشم باز می کنی و می بینی ساعت ها گذشته، تو همه خوب نبودن هایت را به او گفتی و او حالا، دوباره می پرسد: خوبی؟ و تو این بار، با خیال راحت میگویی: خوبم …
این آدم ها
این آدم ها… اگر از این آدم ها دور و برتان هست، یادتان باشد که خودشان مدت هاست منتظر شنیدن یک “خوبی؟” واقعی هستند.

خوبی؟ از آن سوال های مبهم است.

یعنی از آن سوال هایی که خیلی مهم است چه کسی آن را بپرسد.

مثلا زیور خانوم، زنِ حسن آقای بقال، وقتی از آدم می پرسد خوبی؟ برایش مهم نیست تو خوبی یا نه. فقط می خواهد چند لحظه تو را معطل کند که حسابی وراندازت کند تا فردا شب که با صغری خانوم مشغول چانه زنی ست، حرفی داشته باشد برای گفتن که:
دختر فلانی را دیدم امروز. ماشالله چه بزرگ شده. شوهر نکرده؟

یا مثلا همکلاسیت وقتی می گوید خوبی؟ کاری به خوب بودن یا نبودنت ندارد. فقط می خواهد قبل از اینکه توی رویت در بیاید که فلان جزوه را بده، حرفی زده باشد.

آدم‌هایی هم هستن که سال به دوازده ماه، خبری ازشان نمی شود. اما یک شب بی هوا می بینی پیام دادند: سلام، خوبی؟
اینجور وقت ها بهتر است فقط بگویید ممنون. چون این ها هم، اصل حالتان برایشان مهم نیست. پیام بعدی شان حاکی از “یه زحمتی برات داشتم” است را که ببینید، منظورم را متوجه می شوید.

و بعد کسی هست که می پرسد:خوبی؟

وتو چشم باز می کنی و می بینی ساعت ها گذشته، تو همه خوب نبودن هایت را به او گفتی و او حالا، دوباره می پرسد: خوبی؟ و تو این بار، با خیال راحت میگویی: خوبم …
این آدم ها
این آدم ها… اگر از این آدم ها دور و برتان هست، یادتان باشد که خودشان مدت هاست منتظر شنیدن یک “خوبی؟” واقعی هستند.