مدیرالنفیسه

نزدیکی های عید بود، من تازه معلم شده بودم و اولین حقوقم را هم گرفته بودم، صبح بود، رفتم آب انبار تا برای شستن ظروف صبحانه آب بیاورم.
از پله ها بالا می آمدم که صدای خفیف هق هق گریه مردانه ای را شنیدم، از هر پله ای که بالا می آمدم صدا را بلندتر می شنیدم…

پدرم بود، مادر هم او را آرام می کرد،
می گفت: آقا! خدا بزرگ است، خدا نمیگذارد ما پیش بچه ها کوچک شویم! فوقش به بچه ها عیدی نمی دهیم!…
اما پدر گفت:
خانم! نوه های ما، در تهران بزرگ شده اند و از ما انتظار دارند، نباید فکر کنند که ما……..
حالا دیگر ماجرا روشن تر از این بود که بخواهم دلیل گریه های پدر را از مادرم بپرسم،
دست کردم توی جیبم، 100 تومان بود
کل پولی که از مدرسه (به عنوان حقوق معلمی) گرفته بودم
روی گیوه های پدرم گذاشتم و خم شدم و گیوه های پر از خاکی را که هر روز در زمین زراعی همراه بابا بود بوسیدم.
آن سال، همه خواهر و برادرام ازتهران آمدند مشهد، با بچه های قد و نیم قدشان….
پدر به هرکدام از بچه ها و نوه ها 10 تومان عیدی داد؛ 10 تومان ماند که آن را هم به عنوان عیدی به مادر داد.
اولین روز بعد از تعطیلات بود، چهاردهم فروردین، که رفتم سر کلاس.
بعد از کلاس، آقای مدیر با کروات نویی که به خودش آویزان کرده بود گفت که کارم دارد و باید بروم به اتاقش؛
رفتم، بسته ای از کشوی میز خاکستری رنگ کهنه گوشه اتاقش درآورد و به من داد.
گفتم: این چیست؟
گفت: “باز کنید؛ می فهمید".
باز کردم، 900 تومان پول نقد بود!
گفتم: این برای چیست؟
گفت: “از مرکز آمده است؛ در این چند ماه که شما اینجا بودی بچه ها رشد خوبی داشتند؛ برای همین من از مرکز خواستم تشویقت کنند.”

راستش نمی دانستم که این چه معنی می تواند داشته باشد؟!
فقط در آن موقع ناخودآگاه به آقای مدیر گفتم: این باید 1000 تومان باشد، نه 900 تومان!
مدیر گفت: از کجا می دانی؟
کسی به شما چیزی گفته؟
گفتم: نه، فقط حدس می زنم، همین.
در هر صورت، مدیر گفت که از مرکز استعلام می‌گیرد و خبرش را به من می دهد.
روز بعد، همین که رفتم اتاق معلمان تا آماده بشوم برای رفتن به کلاس، آقای مدیر خودش را به من رساند و گفت: من دیروز به محض رفتن شما استعلام کردم، درست گفتی!

هزار تومان بوده نه نهصد تومان!
آن کسی که بسته را آورده صد تومان آن را
برداشته بود
که خودم رفتم از او گرفتم؛
اما برای دادنش یک شرط دارم…
گفتم: “چه شرطی؟”
گفت: بگو ببینم، از کجا این را می دانستی؟!
گفتم: هیچ، فقط شنیده بودم که خدا ده برابر کار خیرت را به تو بر می گرداند، گمان کردم شاید درست باشد…

خاطره‌ای ازدکتر شفیعی کدکنی

مردها را عصبانی نکنید!!

وقتی مردها عصبانی میشوند قابلیت انقباض عضلاتشان به مراتب بالا میرود و توانایی کتک زدن انها بیشتر میشود
مردها در عصبانیت فقط دوست دارند از موضوع فرار کنند. انها به حل مسئله فکر نمیکنند تلاش نکنید تا متقاعدشان کنید
اکثر مردها در عصبانیت شخصیتی بد بین ..نا مهربان دارند..فقط یک راه دارد
سکوت کنید.
وقتی سکوت کنید زودتر ارام میشوند.وقتی ارام شدند راحت تر متقاعد میشوند

زن ها را عصبانی نکنید!!
زنها وقتی عصبانی میشوند قدرت جسمیشان از بین میرود اما به همان ترتیب قدرت زبانی بالایی دارند .
یک زن در عصبانیت تمام بدی هایی که در طول عمرش به او کردید را در پنج دقیقه طوری جلوی چشمانتان میاورد که باور نمیکنید
غرزدن از ویژگی های بارز همه زنان است. یک زن را وقتی عصبانی کردید عواقبش را تا یک هفته و گاهی تا یک ماه باید بپذیرید.
زنها ماجرای عصبانیتشان را در تمام این مدت با خود حمل میکنند.

دکتر محمود انوشه

مرد زندگیتان را « تأیید» و از قابلیت ها و تواناییهایش تعریف کنید .

هرگز نمی توانید تصور نمایید مردها تا چه حد به تعریف و تحسین نیازمندند. ممکن است این نیاز خود را فاش نکند یا حتی آن را انکار و یا ممکن است طوری وانمود کند که حتی از این کار خوشش هم نمی آید، اما به این قبیل واکنش او اعتنا نکنید و این را بدانید که مردها واقعاً به تعریف و تمجید شما احتیاج دارند.

از آن جا که مردها در کودکی شرطی شده اند که می بایست تمامی جواب ها را بدانند و تمامی کارها را به خوبی انجام دهند، به حمایت و تحسین زیادی احتیاج دارند و آن هم نه به خاطر موفقیت هایشان، بلکه صرفاً به خاطر خودشان است.

یکی از بزرگترین شکایت های مردها از زن ها این است که می گویند : «احساس می کنم همسرم مرا قبول ندارد ». ممکن است همسرتان در مواردی به تأیید و تحسین احتیاج داشته باشد که شما آن را بسیار بدیهی و عادی میپندارید .به عنوان مثال:هر روز سر کار رفتن، تلاش برای آموختن، ابراز افکار و احساساتش، ماشین جدید را با قیمت خوبی خریدن و… ممکن است به خاطر تمام این موارد به ظاهر ساده و ابتدایی به تأیید احتیاج داشته باشد‌.
به خاطر داشته باشید هرگز گول اعتمادبه نفس ظاهری مردان، هنگامی که می گویند به حمایت و تحسین شما احتیاج ندارند را نخورید .
این را بپذیرید که واقعاً به آن نیاز دارند و سعی کنید همیشه آن ها را لبریز نگه دارید !

چگونه فرد مقابل خود را بشناسیم؟

مقدار ارتباطی که شما برای شناخت نیاز دارید، باید در دو حالت تعریف شود:
عمق رابطه
و مدت زمان رابطه.

شناخت اولیه، به چند جلسه صحبت نیاز دارد تا به طور اجمالی از کلیات شخصیت هم با خبر شوید. اما برای شناخت بیشتر، به زمان بیشتری نیاز دارید. اما عمق رابطه در این دوران باید به شدت کنترل شود. این که از طرف مقابل خوشتان بیاید خیلی طبیعی و مطلوب است اما نباید در دوره شناخت عاشق او شوید.

عاشق شدن شما را طوری تغییر می دهد که چشمانتان روی خیلی از نکات مهم و هشداردهنده بسته می شود و از آن مهم تر، با شهامتی که عشق به شما می بخشد تصور خواهید کرد که می توانید بر مشکلات و تفاوت ها و اختلافاتتان هر قدر هم که اساسی باشد غلبه کنید. تصوری که از پایه و اساس اشتباه است.

چگونه همسرتون را مجذوب خود نگه دارید

خودتان را بالا ببرید.
اغلب مردهای امروز، به دنبال همسری می گردند که چیزی بیشتر از زنان دیگر دارد. یک مهارت خاص، دانش بالا یا شغلی که به آن افتخار کنند.
مردهای امروزی زنانی را دوست دارند که در کنار تعهدات خانوادگی، امور روزمره کار و فعالیت های اجتماعی اش را هم جدی بگیرد. این موضوع به آن ها ثابت می کند آن زن قادر است زندگی خود را پیش ببرد و بیش از زنان اطرافش توانمند است.
زنی که برای رسیدن به اهدافش تلاش می کند و به سادگی عقب نشینی نمی کند برای مردان جذاب است