به فرزندان خود بیاموزید که در زندگی فرصت های بی شماری در اختیار دارند . البته هنگامی این باور را می پذیرند که فرصتی در اختیار آنها گذاشته شود .
ما از فرزندان خود انتظار داریم انسان های مسئول ، متوجه ، متعهد و پرمهری باشند در حالی که نمونه های صحیحی در اختیار آنها قرار نمی دهیم . کودکان آنچه می بینند یاد می گیرند و به آن عمل می کنند .
- بهتر است پدر و مادر را مسبب مسائل و مشکلات خود ندانید . آنها آنچه می دانستند در حق شما انجام دادند ، ناامیدی شما ناشی از این است که تصور می کردید آنها انسان های کاملی هستند .
والدینی که شخصیت کمال گرا دارند و علاقمند هستند، فرزندانی کامل و بدون عیب و نقص داشته باشند،
به دلیل سطح انتظار فراتر از توان فرزندشان زمینه اضطراب و افسردگی را در آن ها ایجاد می کنند.
دوره دبستان، دوره بلوغ جنسی در دختران است. و پسران در دوره راهنمایی. اگر ما به این مسئله توجه نکنیم خیلی آسیب به بچه هامون می زنیم و متاسفانه نکته بد، اینکه در این سال‌ها همه حواس ما فقط دنبال درس بچه هاست، کلاس تقویتی، چه نمره ای گرفته، کجا اردو رفته؟ درس، معلم، کتاب، کتاب اضافه و…
کمتر جایی دیده شده که در مدرسه زنگ حمایت عاطفی و درک احساسات داشته باشند. معلم نیم ساعت اول رو به بچه ها بگه: بچه ها، پنجشنبه، جمعه تعطیل بودید، حالا اونایی که خوشحال بودند بیان بگن چکار کردند چرا خوشحال بودند، کیا غصه خوردن؟ یا عصبانی شدن؟ چند تا مدرسه را می شناسید که این کار را بکنند.؟ البته بعضی ها می کنند ولی ذوقیه.