مدیرالنفیسه

#تربیت_کودک
در بازی بچه ها برد و باخت نباید مسئله باشد. در آخر، همه بصورت یکسان جایزه می گیرند. باید به کودک آموخت تلاش تو مهم بوده چون فرق بزرگی بین انسان موفق و انسان برنده است. رقابت در کودکی منجر به حسادت و کمال پرستی خواهد شد. به جای رقابت که فقط اضطراب را به فرزندتان می آموزد، همکاری را به او بیاموزید. اگر رقابت را دلیل اصلی موفقیت فرزندتان بدانید در مسیر زندگی حتما از پا خواهد افتاد.

خوشبختی درون توست هیچ جای دیگر دنبالش نگردآرامشت را به هیچ‌کس و هیچ‌چیز وابسته نکن

خوشبختی در وجود تو توسط خداوند به ودیعه گذاشته شده، فقط باید پیدایش کنی و در آرامش قرار بگیری
وقتی ایمان داشته باشی که خداوند همیشه پشتیبان توست و هرمشکلی که پیش بیاید

برایش راه حلی وجود دارد، و وقتی کسی یا چیزی می رود، جایش را به چیز و کس بهتری می دهد آن وقت در آرامش معنوی قرار می گیری وخوشبختی تو نمایان می شود…

#تربیت_کودک
تخلیه هیجان کودک با بازی

بازی جنگ با کاغذ

کودکان را به دو گروه تقسیم کنید و بین آن ها چند صندلی به عنوان مرز قرار دهید و از آن ها بخواهید با مچاله کردن کاغذهایی که در اختیارشان قرار داده اید گلوله درست کنند، سپس با فرمان شروع جنگ آغاز می شود.
دو گروه کاغذ ها را به طرف یکدیگر پرتاب می کنند و سپس با اعلام فرمان ایست، مقدار کاغذهای مچاله یا گلوله هایی را که در هر میدان افتاده است شمارش کنید، هر گروه گلوله کمتری داشته باشد، برنده بازی است.
در انتهای بازی کودکان با یکدیگر صلح می کنند.

دو برادر مادر پیر و بیماری داشتند .
با خود قرار گذاشتند که یکی خدمت خدا کند و دیگری در خدمت مادر باشد یکی به صومعه رفت و به عبادت مشغول شد و دیگری در خانه ماند و به پرستاری مادر مشغول شد .
چندی نگذشت برادر صومعه نشین مشهور عام و خاص شد و به خود غره شد که خدمت من ارزشمند تر از خدمت برادرم است ، چرا که او در اختیار مخلوق است و من در خدمت خالق .
همان شب پروردگار را در خواب دید که وی را خطاب کرد : به حرمت برادرت تو را بخشیدم
برادر صومعه نشین اشک در چشمانش آمد و گفت : یا رب ، من در خدمت تو بودم و او در خدمت مادر ، چگونه است مرا به حرمت او می بخشی ، آیا آنچه کرده ام مایه رضای تو نیست .َ ندا رسید : آنچه تو می کنی من از آن بی نیازم ولی مادرت از آنچه او می کند بی نیاز نیست

شاید کارهایی که دشمنان ما در حق ما می‌کنند نادانسته به نفع ما باشد
مردی ثروتمند وارد رستورانی شد . نگاهی به این طرف و آن طرف انداخت و دید زنی آفریقایی (سیاه‌پوست) ، در گوشه‌ای نشسته است . به سوی پیشخوان رفت و کیف پولش را در آورد و خطاب به گارسون فریاد زد ، برای همه کسانی که اینجا هستند غذا می‌خرم ، غیر از آن زن سیاهی که آنجا نشسته است !
گارسون پول را گرفته و به همه کسانی که در آنجا بودند غذای رایگان داد ، جز زن آفریقایی…
زن سیاه‌پوست به جای آن که مکدر شود و چین بر جبین آشکار نماید ، سرش را بالا گرفت و نگاهی به مرد کرده با لبخندی گفت ، تشکّر می‌کنم ؛
مرد ثروتمند خشمگین شد . دیگر بار نزد گارسون رفت و کیف پولش را در آورد و به صدای بلند گفت ، این دفعه یک پرس غذا به اضافۀ غذای مجّانی برای همه کسانی که اینجا هستند غیر از آن آفریقایی که در آن گوشه نشسته است .
دوباره گارسون پول را گرفت و شروع به دادن غذا و پرس اضافی به افراد حاضر در رستوران کرد و آن زن آفریقایی را مستثنی نمود . وقتی کارش تمام شد و غذا به همه داده شد ، زن آفریقایی لبخندی دیگر زد و آرام به مرد گفت ، سپاسگزارم .
مرد از شدت خشم دیوانه شد .
به سوی گارسون خم شد و از او پرسید :
این زن سیاه‌پوست دیوانه است ؟
من برای همه غذا و نوشیدنی خریدم غیر از او و او به جای آن که عصبانی شود از من تشکر می‌کند و لبخند می‌زند و از جای خود تکان نمی‌خورد .
گارسون لبخندی به مرد ثروتمند زد و گفت ، خیر قربان . او دیوانه نیست . او صاحب این رستوران است .
« شاید کارهایی که دشمنان ما در حق ما می‌کنند نادانسته به نفع ما باشد »