مدیرالنفیسه

فحش و ناسزا ممنوع

قرآن کریم، ﻣﺆمنین رو از فحش دادن، دشنام دادن و ناسزا گفتن، نهی میکنه.
قرآن می‌فرماید، حتّی حق ندارید به کُفّار و مشرکین، و بت‌هاشون، و چیزهایی که می‌پرستند دشنام بدید:↶
و لَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ (انعام/108)
به معبودِ مشرکان و کسانی که غیر خدا را می‌خوانند دشنام ندهید، تا مبادا آنها نیز از روی ظلم و جهل، خدا را دشنام دهند!
یعنی ﻣﺆمن باید، حتّی در برابر پیروانِ کثیف‌ترین و خرافی‌ترین ادیان هم ادب و نزاکت رو رعایت کنه.
طبق این آیه، ما حتّی حق نداریم به کفّار فحش بدیم.
⁉️چرا؟؟
چون قرآن می‌فرماید، اگر شما به مقدّسات اونها توهین کنید، اونها هم روی دنده‌ی لَج می‌افتند و به مقدّسات شما توهین می‌کنند.
تَسُبُّوا… فیَسُبُّوا…
فحش بدید… فحش میدن…
ﺩﺭ ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻠﺎﻏﻪ داریم که، امیرالمومنین (ع) در جنگ صفّین دید که بعضی ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ، دارند به معاویه و طرفدارانش فحش و ناسزا میدن.
حضرت فرمودند:
إنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِینَ.
من دوست ندارم که شما اهل فحش دادن و ناسزا گفتن باشید.
خلاصه اینکه:
ﻣﺆمن بد دهن نیست. ﻣﺆمن اهل فحش دادن و ناسزا گفتن نیست.
بلکه ﻣﺆمن حتّی در برابرِ دشمنِ خودش هم، ادب و نزاکت رو رعایت میکنه.

راه خودسازی
کفاک ﺃََﺩَﺑﺎ ﻟِﻨَﻔﺴِﻚ ﺍِﺟﺘﻨﺎﺏَ ﻣﺎ ﺗَﻜﺮُﻫُﻪ ﻣِﻦ ﻏَﻴﺮِﻙ.

ﺩﺭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ نمی ﭘﺴﻨﺪی ﺩﻭﺭی ﮔﺰینی.

حکمت 412
نهج البلاغه

امام على علیه السلام:
شتاب در کاری پیش از توانایی یافتن بر آن و سُستی و درنگ بعد از به دست آوردن فرصت، نشانه نابخردی است

حکمت 363 نهج البلاغه

‌‌‌﷽
امام علی (علیه السلام) فرمودند:
آن که جان را با طمع ورزى
بپوشاند خود را پَست کرده ..
آنکه راز سختی‌هاى خود را
آشکار سازد خود را خوار کرده،
و آن که زبان را بر خود حاکم کند
خود را بى ارزش کرده است .

?حکمت 2 نهج البلاغه”