زلزله و درس هایی که باید بیاموزیم!
زلزله و درس هایی که باید بیاموزیم!
انتشار تصاویر تخریب خانه های نوساز مسکن مهر، هم جای تعجب و تاسف داشت و هم نیشتری بود که زخم های کهنه سیاسی را کمی تازه کرد. محملی فراهم شد تا در شبکه های اجتماعی گروهی به طراحان مسکن مهر بتازند و آنها هم به همین ترتیب با انداختن توپ افتتاح و پایان کار به زمین حریف تلاش کنند با گفتن این که “کار را که کرد- آن که تمام کرد” بگویند دولت های بعدی مقصر بودند!
اما فارغ از این کشمکش های سیاسی که گویی قرار نیست هیچ گاه تمام شده و طرفین در بین دو نیمه مقداری استراحت کنند! گر نیک بنگری خیلی ها در این امر مقصرند. این که تفکری بخواهد راه چند دهه ای را چند ساله بپیماید بدون آن که ساختار و ساز و کارهای مناسب آن فراهم باشد، این که مجریانی تمام همت خود را فقط در اجرای این طرح صرف کنند و به دنبال افتتاح پشت افتتاح باشند و با آب و تاب در تلویزیون و تبلیغات ارقام ریز و درشت را چرتکه بیاندازند و از موفقیت های خود بگویند (حتی شده به قیمت ساخت مسکن در جایی که زیرساخت ها دیگر آن پیش بینی نشده و حتی به قیمت به کاهش قابل ملاحظه ارزش پول) این ها همه به اندازه خود مقصر هستند.
اما این وعده ها و این نیت های بلندپروازانه در ساختار سوداگرانه ای که گنجشک را در آن برخی رنگ کرده و به جای قناری می فروشند، تبدیل به حلوای شیرینی شد که اهلش در آن پول دیدند و پول دیدند و پول. مصالح بی کیفیت، سهل انگاری در ساخت و ساز سهل انگاری در نظارت، چه کسی فکر می کرد به این زودی زلزله بیاید یا اگر هم آمد دست اندرکاران چقدر نگران لغو پروانه و تحمل جریمه و حتی در صورت فوت اشخاص، اتهام قتل بوده اند؟ ملت ما خیلی وقت ها هزینه داده، در بلایای طبیعی در تصادفات در سقوط هواپیما، در آتش سوزی های بزرگ، خیلی از ملت ها هم هزینه داده اند اما فرق ما این است که کمتر از این تجربیات تلخ با تدوین آیین نامه و قانون استفاده کرده ایم. نیامدیم تا از هزینه سنگینی که دادیم دست کم برای پیش گیری از موارد مشابه استفاده کنیم.
شاید برای حفظ حرمت کسانی که جان خود را از دست دادند و بستگان آنها، این بار بهتر باشد با آرامش کمیته ای تشکیل و به تخلف احتمالی تمام کسانی که در ساخت این ساختمان ها دخیل بودند رسیدگی شود، اسامی این افراد منتشر و پروانه کاری آن ها باطل گردد. سایر مسکن های ساخته شده بازرسی مجدد و از نظر کیفیت مصالح و ساخت بررسی شوند. شاید زمان آن باشد که به جای خلافکارانی که خالکوبی های آنان در تصاویر خبری منتشر می شود، تصاویر چند مهندس اتوکشیده و چند معمار آفتاب ندیده هم در معرض دید عمومی قرار گیرد. از آن مهم تر، شهرداری ها، صادر کنندگان مجوز و پایان کار با بررسی های موردی و اتفاقی مانع از آن شوند که سهل انگاری و بی دقتی نادیده گرفته شود تا آن که به ناگهان در حادثه ای خود را نشان دهد. باید این مراجع به مردم اعلام کنند که چه تمهیداتی را در نظر خواهند گرفت تا چنین اتفاقی تکرار نشود، باید تحقیق کنند که قوانین فعلی چه نقص هایی داشته و دارد و چگونه باید آن ها را رفع کرد.
