مدیرالنفیسه

درآمد چند میلیارد دلاری عربستان سعودی از قانونی شدن رانندگی زنان

در پی صدور مجوز رانندگی برای زنان در عربستان سعودی از سوی ملک سلمان بن عبدالعزیز آل‌سعود، پادشاه این کشور، بسیاری از زنان شخصا اقدام به رانندگی کرده و از داشتن راننده شخصی بی‌نیاز خواهند شد.
به گزارش عصر ایران، برآورد می‌شود در سال گذشته میلادی بین 800 هزار تا یک میلیون راننده خارجی در عربستان سعودی مشغول به کار بوده‌اند.

هزینه استخدام یک راننده خارجی در کشور عربستان سعودی حدود 15 هزار ریال سعودی معادل 4000 دلار در سال تخمین زده می‌شود. علاوه بر این خانواده‌های سعودی علاوه بر هزینه‌های اسکان، حقوقی معادل ماهیانه 2 هزار ریال سعودی معادل 534 دلار به این رانندگان پرداخت می‌کردند. به طور میانگین هزینه داشتن یک راننده شخصی حدود هزار دلار در ماه است.

بر اساس آمارها هزینه‌هایی که برای رانندگان خارجی در سال 2016 پرداخت شده، بیش از 14 میلیارد ریال سعودی، معادل 3 میلیارد و 750 میلیون دلار است. این هزینه‌ها شامل هزینه‌های اقامت، ویزا، گواهینامه رانندگی، بیمه، مسکن، خوراک، درمان، حقوق ماهیانه و هزینه‌های سفر است. پیش‌بینی می‌شود ممکن شدن رانندگی زنان، این هزینه‌ها را به شکل ویژه‌ای کاهش داده و مانع از خروج میلیاردها دلار از کشور عربستان سعودی شود.

پیش‌بینی می‌شود در پی صدور فرمان پادشاهی در زمینه ممکن شدن رانندگی زنان، بازار خرید و فروش خودروها نیز در این کشور به شکل ویژه‌ای رونق بگیرد و این موضوع نیز باعث کسب میلیاردها دلار درآمد برای این کشور خواهد شد.

در سال گذشته بیش از 676 هزار خودرو در عربستان سعودی فروخته شد که سهم شرکت تویوتا 32 درصد از مجموع این خودروها بود. شرکت هیوندای نیز با 24 درصد در رده بعدی قرار گرفت.

ملک سلمان بن عبدالعزیز پادشاه سعودی، روز سه‌شنبه 26 سپتامبر 2017 طی فرمانی، مجوز رانندگی زنان در این کشور را صادر کرد. ملک سلمان در فرمانی، دستگاه‌های ذی‌ربط سعودی را مامور کرد، گواهی‌نامه رانندگی برای زنان صادر کنند. فرمان عالی ملک سلمان خواستار اجرای قوانین راهنمایی و رانندگی و دستور العمل اجرایی آن شده که صدور گواهی‌نامه رانندگی برای درخواست کنندگان مذکر و مونث از جمله آن است.

مراسم محرم ، مصداق جامعه مدنی
مراسم و مناسک محرم، به ویژه تاسوعا و عاشورا، تنها جنبه دینی و مذهبی ندارند و در گذر زمان به بخشی از فرهنگ ایرانی تبدیل شده اند، کما این که بخش قابل توجهی از آیین های عزاداری در ایران، مختص ایرانیان است و در هیچ جای دیگر دنیا نظیر ندارد.

از این رو، این سخنی باطل است که هر ساله با آغاز محرم، با پز روشنفکری مد می شود: “چرا هزینه های مراسم عزاداری را به فقرا اختصاص نمی دهید؟!”

البته دم دستی ترین پاسخ این است که چرا خود شما، هزینه های غیر ضروری زندگی مانند سفرهای خارجی و تعویض خودرو و دکوراسیون خانه و دفتر را صرف فقرا نمی کنید؟!

اما پاسخ عمیق تر این است که حفظ فرهنگ عمومی، آن هم فرهنگی که همچنان مردمی و غیر دولتی مانده است، آنقدر می ارزد که سالانه مردم از جیب خود و با رغبت قلبی و بی هیچ اجباری، هزینه کنند.
برپایی حسینیه ها، هیات ها و آیین های عزاداری در محرم، جلوه های بارزی از جامعه مدنی است و نمی شود از یک سو، جامعه مدنی را ستود و از دیگر سو، عمیق ترین و گسترده ترین مصداق همگرایی مدنی در جامعه را تخطئه کرد.