مدیرالنفیسه

هرآنچه باید درباره گل مژه و شالازیون بدانید

گل مژه ها عفونت های باکتریایی هستند که اغلب در پایه یک پلک یا فولیکول ریشه دارند. عفونی شدن این بخش از بدن چندان دشوار نیست، زیرا تنها تماس با یک سطح حاوی باکتری و مالش دست به چشم می تواند موجب ظهور گل مژه شود.
این احتمال وجود دارد که در برهه ای از زندگی خود به گل مژه و شالازیا مبتلا شوید. این توده های ملتهب پوست می توانند در پلک چشم شکل بگیرند و موجب درد، خشکی چشم و تحریک پذیری کلی شوند.

 خبر خوب این است که بیشتر گل مژه ها و شالازیاها طی مدت کوتاهی بهبود می یابند. خبر بد این است که آنها می توانند برخی موانع آزاردهنده را سر راه انجام فعالیت های روزانه انسان قرار دهند. افراد کمی پیدا می شوند که هنگام حضور در کلاس یا یک جلسه کاری مهم در شرایطی که یک زخم قرمز دردناک روی بخشی از چشمشان شکل گرفته است، احساس راحتی کنند. در هر صورت، به دلیل این که گل مژه و شالازیا به طور معمول همه ما را در برهه ای از زندگی تحت تاثیر قرار می دهند، آشنایی هرچه بیشتر با آنها ایده خوبی است.

آنها چه هستند؟

از نظر فنی، گل مژه یک عفونت است که روی پلک چشم، اغلب در پشت یا امتداد لبه پایینی پلک، شکل می گیرد. از سوی دیگر، شالازیون توده ای است که داخل پلک چشم و نه در امتداد آن شکل می گیرد. میزان درد آنها به طور معمول کمتر از گل مژه است، اگرچه از نظر اندازه می توانند بزرگتر باشند. در نتیجه، ممکن است ظاهری وخیم‌تر از گل مژه به خود بگیرند.

گل مژه و شالازیون می توانند با یک بیماری به نام بلفاریت مرتبط باشند، که یک التهاب مشهود پلک چشم را شامل می شود و اغلب به واسطه انسداد منافذ در نتیجه تولید چربی توسط پوست رخ می دهد. بلفاریت می تواند ظاهر و احساسی مشابه با آکنه داشته باشد.

دلایل

گل مژه ها عفونت های باکتریایی هستند که اغلب در پایه یک پلک یا فولیکول ریشه دارند. عفونی شدن این بخش از بدن چندان دشوار نیست، زیرا تنها تماس با یک سطح حاوی باکتری و مالش دست به چشم می تواند موجب ظهور گل مژه شود.

شالازیون احتمال کمتری دارد به واسطه یک عفونت باکتریایی شکل گرفته باشد. در عوض، این توده بزرگتر که اغلب با درد کمتری همراه است به واسطه مسدود شدن غدد چربی شکل می گیرد. اگر غدد تولیدکننده چربی قسمت بالایی یا زیرین پلک چشم مسدود شوند، احتمال شکل گیری شالازیون وجود دارد. اگرچه اندازه های گل مژه و شالازیون متفاوت هستند، هر دو آنها شبیه یک جوش چرکین به نظر می رسند.

علائم

ظهور توده های بالقوه دردناک و قرمز در هر قسمت از پلک چشم بهترین نشانگر وجود گل مژه یا شالازیون در نتیجه یک عفونت باکتریایی یا مسدود شدن غدد چربی است.

با گذشت زمان، اندازه گل مژه ممکن است بزرگتر شود، درد ممکن است تشدید شود، و این می تواند بر چگونگی کارکرد چشم تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال، چشم ممکن است دچار احساس خشکی شود. اگر گل مژه یا شالازیون اندازه بسیار بزرگی داشته باشند، احتمال تحت تاثیر قرار گرفتن بینایی نیز وجود دارد.

مراحل اولیه

ظهور زخمی دردناک در امتداد پلک چشم می تواند موجب نگرانی فرد تحت تاثیر قرار گرفته و افراد نزدیک به وی، مانند والدین یا همسر، شود. ظهور گل مژه و شالازیا می تواند بیمار را در ترک محیط راحت و امن خانه دچار تردید کند. همچنین، این شرایط می تواند منجر به صحبت با پزشک برای اطلاع از روش درمان شود. اما در شرایطی که صحبت با پزشک می تواند کمک کند، صبر اغلب تنها روش درمان برای گل مژه و شالازیا است. گل مژه یا شالازیا اغلب طی چند روز ادامه دارند. بیمار اغلب متوجه تغییری جز کاهش تورم و بازگشت به شرایط عادی نمی شود.

درمان

درمان برای گل مژه ممکن است شامل هیچ چیزی جز اندکی صبر برای کاهش اندازه توده دردناک و بازگشت به شرایط عادی نشود. اگرچه اغلب دردناک و تحریک پذیر است، اما گل مژه به ندرت بیش از یک هفته ادامه می یابد، از این رو پزشک اغلب نیازی به تجویز دارو احساس نمی کند.

شالازیون می تواند سناریویی متفاوت باشد، زیرا داخل پلک چشم شکل می گیرد و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا به اندازه کامل خود برسد، که به طور معمول بزرگ‌تر از گل مژه است. همچنین، یک شالازیون احتمال بیشتری دارد بینایی فرد را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه احتمال احساس درد کمتر است. برای درمان شالازیون، پزشک اغلب دارو تجویز نمی کند، و در عوض شستشوی منظم چشم با استفاده از یک پارچه تمیز و آب گرم را به بیمار توصیه می کند. این می تواند به تمیز نگه داشتن شالازیون و تسریع بهبودی کمک کند. بهبود کامل شالازیون ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد. در صورت نیاز به استفاده از روش های درمانی تهاجمی‌تر، پزشک ممکن است استفاده از پمادها، محلول ها یا پدهای دارویی که برای کمک به پاکسازی چشم و تسریع روند بهبودی عفونت در دسترس هستند را توصیه کند. در صورت تداوم رشد گل مژه یا شالازیون به رغم تمامی این اقدامات، پزشک ممکن است در نهایت مجبور به تجویز آنتی بیوتیک شود.

ایده های بد

ظهور توده ای دردناک و تحریک کننده در پلک چشم که بسیار شبیه یک جوش چرکین به نظر می رسد، ممکن است افراد بسیاری را به استفاده از دست های خود برای بهبود شرایط وسوسه کند. این می تواند به معنای تلاش برای ترکاندن گل مژه یا شالازیون از طریق اعمال فشار بر آن یا استفاده از سوزن حرارت دیده برای سوراخ کردن و انجام تخلیه باشد.

اما آنها ایده های بدی هستند. گل مژه و شالازیون در حقیقت جوش های چرکین نیستند و در برابر فشار به روشی مشابه با آکنه واکنش نشان نمی دهند. افزون بر این، استفاده از سوزن ممکن است خطرناک باشد، زیرا امکان ورود آن به کره چشم وجود دارد. همچنین، این کار می تواند موجب شکل گیری یک زخم رو یا اطراف شالازیا یا گل مژه شود، که امکان عفونی شدن آن و تشدید درد و ناراحتی وجود دارد. در صورت نیاز به استفاده از سوزن این کار باید توسط پزشک یا پرستاری که در این زمینه آموزش دیده است، انجام شود.

پیشگیری

ایجاد سد دفاعی کامل در برابر گل مژه یا شالازیا دشوار است. حتی افرادی که به طور مرتب نظافت و بهداشت شخصی را رعایت می کنند ممکن است در برهه ای از زندگی خود با این مشکل مواجه شوند. برخی افراد به واسطه تولید چربی بیشتر توسط پوست و افزایش احتمال انسداد غدد چربی، احتمال بیشتری دارد از گل مژه و شالازیا رنج ببرند.

چند اقدام ساده را می توانید برای کاهش احتمال ابتلا به گل مژه یا شالازیا مد نظر قرار دهید. ابتدا، از لمس مکرر چشم ها، به ویژه هنگام حضور در مکانی عمومی که میکروب ها می توانند به سرعت پخش شوند، پرهیز کنید. از مالش مکرر چشم ها پرهیز کنید. دوم، هنگام انجام کارهای خانه، زمانی که چشم ها ممکن است در معرض اشیا خارجی مانند چمن یا گرد و غبار قرار بگیرند، از عینک های محافظ استفاده کنید. در نهایت، اگر به طور مکرر با گل مژه و شالازیا مواجه می شوید، پلک های خود را با یک محلول پاک کننده یا حتی با استفاده از آب گرم و یک پارچه تمیز پاکسازی کنید.

به این دلایل از چربی هراس نداشته باشید
چربی، در کنار پروتئین و کربوهیدارت ها، جزئی حیاتی از ترکیب انرژی است. در حقیقت، چربی کارآمدترین گزینه بین این سه ماده برای تامین انرژی مورد نیاز بدن است، اما افراد بسیاری به این مساله توجهی ندارند.
بسیاری از ما چربی را به عنوان یک ماده مضر در رژیم غذایی خود در نظر می گیریم. بسیاری از افراد دارای اضافه وزن یا مبتلا به چاقی به امید کاهش وزن، تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا چربی ها را از رژیم غذایی خود کنار بگذارند. صنایع غذایی نیز همگام با این جریان معرفی محصولات مختلف کم چرب یا بدون چربی را در دستور کار خود قرار داده اند.

ما در حال حاضر می دانیم که محتوای چربی مواد غذایی مورد علاقه ما لزوما نباید به عنوان مقصران اپیدمی چاقی در نظر گرفته شوند. چربی، حداقل در مقدار معقول و از نوع مناسب، بخشی مهم از هر رژیم غذایی سالم محسوب می شود. در ادامه با دلایلی که نشان می دهند نباید از مواجهه با چربی در هراس باشید، بیشتر آشنا می شویم.

تولید انرژی

چربی، در کنار پروتئین و کربوهیدارت ها، جزئی حیاتی از ترکیب انرژی است. در حقیقت، چربی کارآمدترین گزینه بین این سه ماده برای تامین انرژی مورد نیاز بدن است، اما افراد بسیاری به این مساله توجهی ندارند. به گفته کارشناسان سلامت دانشگاه یو سی ال ای، 9 کالری انرژی به ازای هر گرم چربی دریافتی تولید می شود، در شرایطی که هر گرم کربوهیدارت یا پروتئین تنها حدود 4 کالری انرژی تولید می کند.

از این رو، شما با حذف چربی مجبور به مصرف کالری بیشتر، به طور معمول در قالب کربوهیدارت ها، خواهید بود، تا به همان میزان انرژی تولید کنید. این تله ای کلاسیک است که افراد دنبال کننده رژیم های غذایی کم چرب در آن گرفتار می شوند. به رغم تمام تلاش های صورت گرفته از سوی آنها برای مصرف چربی کمتر، آنها شاهد کاهش وزن یا ارتقا سلامت خود نیستند.

پوست سالم‌تر

چربی، به ویژه چربی اشباع، به طور فعال از پوست در برابر خورشید محافظت می کند. فردی که از رژیم غذایی خود به میزان کافی چربی دریافت نمی کند، احتمال بیشتری دارد با چین و چروک پوست، آفتاب سوختگی و حتی ابتلا به سرطان مواجه شود. بر همین اساس است که مردم برای قرن ها از روغن نارگیل، که حاوی چربی اشباع طبیعی است، برای محافظت از پوست خود استفاده کرده اند.

در مناطقی مانند جزایر اقیانوس آرام که نارگیل بخشی جدایی ناپذیر از رژیم غذایی محسوب می شود، مردم از پوستی نرم‌تر نسبت به ساکنان آمریکای شمالی برخوردار هستند، حتی در شرایطی که ساعات زیادی را در محیط خارج از خانه و زیر نور خورشید سپری می کنند. پژوهش انجام شده در مرکز ریزمغذی دانشگاه اُرگن نشان داد که اسیدهای چرب امگا-3 از پوست در برابر اکسیداسیون محافظت می کنند که این فرایند به واسطه پرتوهای فرابنفش خورشید رخ می دهد.

سلامت قلبی عروقی

چربی نقشی کلیدی در حفظ سلامت قلب و پیشگیری از بیماری قلبی، که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان است، ایفا می کند. بدون تردید، چربی بیش از اندازه ناشی از مصرف بیش از حد گوشت قرمز و غذاهای فرآوری شده دلیل اصلی بیماری قلبی عروقی است، اما چربی بیش از حد کم نیز مشکل آفرین خواهد بود.

بنابر نتایج پژوهش موسسه ملی سلامت آمریکا، مقدار مناسب از چربی در رژیم غذایی برای مبارزه با بیماری قلبی مفید است، زیرا وجود چربی کاهش سطح لیپوپروتئین، ماده ای که موجب بیماری قلبی می شود، را در پی دارد. در نتیجه، حذف تمام چربی ها از رژیم غذایی ممکن است به اندازه مصرف بیش از حد آنها مضر باشد. چربی را از نوع درست و به میزان توصیه شده مصرف کنید تا در مسیر کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی حرکت کنید.

جذب ویتامین

چربی به عنوان یک حامل برای انتقال برخی ویتامین ها در بدن نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به طور خاص، ویتامین های A، D، E و K محلول در چربی هستند، که به معنای جذب و ذخیره آنها در سلول های چربی است. مصرف ناکافی از چربی به معنای آن است که بدن را برای جذب و ذخیره این ویتامین ها که به عملکردهای مختلف مانند فعالیت سیستم ایمنی، بیان ژن، و تولید استخوان کمک می کنند، دچار مشکل می کنید.

به عنوان مثال، ویتامین D را مد نظر قرار دهید که افراد بسیاری در مناطق سردسیر کره زمین، به ویژه در فصل زمستان، با کمبود آن مواجه هستند. ویتامین D به طور مستقیم در رشد استخوان، سیستم ایمنی، و رشد سلولی نقش دارد. از آنجایی که کمبود ویتامین D یکی ار موارد شایع در جهان است، حصول اطمینان از سطوح کافی این ویتامین در بدن اهمیت دارد.

سلامت مغز

بخش اعظم مغز از چربی تشکیل شده است و مغز بدون این ماده در ارائه عملکرد درست خود با دشواری مواجه می شود. مصرف چربی، به ویژه چربی اشباع، مواد خام مورد نیاز مغز برای حفظ و باززایی خود را در اختیار این اندام قرار می دهد.

نورون های مغزی که وظیفه ارسال و دریافت پیام ها را بر عهده دارند نیز دارای غشا (یا سطحی) هستند که با پوششی به نام میلین محافظت می شود. بخش اعظم میلین (70 درصد) از چربی تشکیل شده است. اسید اولئیک یکی از اجزا اصلی سازنده میلین است، که یکی از اسیدهای چرب شایع در شیر مادر و همچنین روغن های تهیه شده از بادام زمینی، گردو آمریکایی، بادام، و آووکادو محسوب می شود. به بیان دیگر، با حذف چربی از رژیم غذایی خود هیچ لطفی در حق مغز خود نخواهید کرد.

سلامت اندام ها

اندام های بسیاری در بدن انسان برای فعالیت خود به چربی وابسته هستند. به عنوان مثال، ریه ها را مد نظر قرار دهید؛ فضای هوایی در هر یک از ریه های ما با لایه ای نازک از آنچه به نام سورفکتانت شناخته می شود، پوشیده شده است. این ماده برای ارائه عملکرد درست سیستم تنفسی ما بسیار اهمیت دارد و به طور کامل از اسیدهای چرب اشباع تشکیل شده است. از سوی دیگر، کبد اگر به اندازه کافی ذخیره چربی پشتیبان نداشته باشد، نسبت به برخی سموم مصرفی شایع، مانند الکل و استامینوفن، آسیب پذیرتر است.

کلیه ها و روده نیز از لایه ای محافظ که به طور کامل از چربی تشکیل شده اند، برخوردار هستند. این پوشش محافظ از این اندام ها در برابر ضربات و صدمات محافظت می کند. این محافظان اندام ها برای بدن بسیار مهم هستند و تنها زمانی به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرند که دیگر ذخایر چربی بدن تخلیه شده باشند.

مهار هوس های غذایی

با محروم کردن خود از چربی آنچه اغلب رخ می دهد این است که بدن به خوردن غذای بیشتر از حد معمول برای جبران این شرایط تمایل خواهد داشت. این شرایط می تواند به پرخوری منجر شود.

یک رژیم غذایی با محتوای چربی بسیار کم ممکن است نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. زمانی که ضعف موجب شکل گیری هوس قوی برای غذاهای چرب می شود، ممکن است خوردن یک وعده غذایی چرب شامل غذاهایی مانند پیتزا و مرغ سوخاری، و بستنی یا کیک به عنوان دسر نتیجه نهایی باشد.

سیستم ایمنی

گلبول های سفید خون سربازان سیستم ایمنی بدن انسان هستند و وظیفه آنها شناسایی و نابودی ویروس ها، باکتری ها، و هر مهاجم خارجی دیگر در جریان خون است. به گفته برخی متخصصان تغذیه، گلبول های سفید در صورتی که برخی از اسیدهای چرب کلیدی، مانند اسید میریستیک و اسید لوریک (در کره و روغن نارگیل یافت می شوند)، به میزان کافی در بدن وجود نداشته باشند، در انجام وظیفه خود با دشواری مواجه می شوند.

بدون این اسیدهای چرب، سیستم ایمنی بدن شما همانند ارتشی بدون سلاح است. البته این به معنای آن نیست که هنگام احساس سرماخوردگی در مصرف مواد غذایی مانند شیر کره زیاده روی کنید. اما دلیل دیگری برای یادآوری این نکته است که چربی بخشی جدایی ناپذیر از رژیم غذایی سالم محسوب می شود و در کنار عناصر ضروری دیگر برای یک رژیم غذایی سالم باید به میزان کافی مصرف شود.