علت بسیاری ازگوشه گیری ها و افسردگی های کودکان،اختلافات والدین آنان است.
ترسِ ازجداییِ والدین(حتی بعداز دعوای جزئی)
اعتماد به نفس کودک رانابـودمیکند.
. پدری فرزند خود را خواند
دفتر مشق او را که بسیار تمیز و مرتب بود نگاه کرد و گفت:
فرزندم چرا در این دفتر کلمات زشت و ناپسند ننوشتی و آن را کثیف نکردی؟
پسر با تعجب پاسخ داد:
چون معلم هر روز آن را نگاه می کند و نمره می دهد.
پدر گفت: دفتر زندگی خود را نیز پاک نگاه دار، چون معلم هستی
هر لحظه آن را می نگرد و به تو نمره می دهد
« آیا انسان نمی داند که خدا او را می بیند »
صدای بلند خود را برای تشویق فرزندان نگه دارید، نه تنبیه!
وقتی مشغول تنبیه او هستید، صدایتان فقط باید آنقدر بلند شود که در برابر داد و فریاد احتمالی کودک، قابل شنیدن باشد!
اما در هنگام تشویق او راحت باشید و هرچقدر خواستید داد و فریاد کنید!
داشتن توقعات غیر واقعی از فرزند
اگر با کودکان سر وکله می‌زنید از آنها انتظارات معقول و منطقی داشته باشید، به خصوص بچه‌های کوچک.
اگر برای شام جایی دعوت هستید و از کودک 2 ساله خود انتظار دارید که درست مانند یک شاهزاده کوچک رفتار کند، سخت در اشتباهید. اگر در خیال و رویای خود انتظار دارید که فرزندتان یک ستاره ورزشی و یا علمی شود، در حالی که او تنها مایل به نوازندگی پیانو است، لازم است راجع به توقع خود تجدیدنظر کنید. انتظار شما از آنها بایدباعث شادی آنها باشد.
والدین موفق بهترین شنوندگان
سخن فرزندشان هستند.
بادقت به فرزند خود گوش میدهند
حرف او را قطع نمیکنند.
در مقابل او حالت تهاجمی
و پرخاشگرانه نمیگیرند.
مدام طعنه نمیزنند.
و یکسره نصیحت نمی کنند .
