مدیرالنفیسه

بچه ها بعد ازسه سال آمادگی
پذیرش مسئولیت رو پیدا می کنن.
بهتره با مسئولیتهای خیلی کوچک
شروع بشه مثل “لیوانت رو در ظرفشویی بذار” یا"حوله ت رو اینجا بذار”

سعی کنید مسولیت کارهای خودش
رو کم کم بهش بدین

خیلی وقت ها ما مریض می شویم که جلب توجه کنیم یا می نالیم که جلب توجه کنیم؛ خیلی از ما بیچاره می شویم که توجه بگیریم و این یکی از کارهایی است که خانم ها بسیار در آن تبحر دارند به خصوص در کسوت مادری. چون به توجه نیاز داریم و از کودکی به گونه ای پرورش پیدا کرده ایم که نیازمند توجه باشیم، و هرگز نتوانستیم از درون به چیزی توجه کنیم. همیشه نگران جلب توجه بودیم و هیچ وقت به فکر بذل توجه نبوده ایم. 

دیده شدن بد نیست، مهم است ولی ارزش نیست. انسان تا وقتی زنده است، شخصیت و نفسانیت دارد و نیاز به توجه دارد و باید دریافت کند. 

کودک در یک سال اول زندگی اش بیشترین نیاز را برای توجه دارد. در تاریخ دو بار این آزمایش تکرار شده که دوگروه از بچه های زیر یکسال را تحت نظر گرفتند، گروه اول در بهترین شرایط زیستی، تغذیه ی عالی و غیره اما توسط انسان های پوشیده ای که فقط چشم هایشان پیدا بود؛ این گروه بچه ها به علت دریافت نکردن توجه، در هر دوبار آزمایش همه شان مردند.

انسان بدون توجه پژمرده می شود. کودک بدون توجه می میرد ولی توجه در اندازه ی خودش و در جای خودش.

تولد تا سه سالگی زمان تعلیم و آموزش و تربیت کودک نیست، بلکه زمان پرورش کودک است یعنی با دادن آزادی لازم و مراقبت از کودک به او اجازه می دهیم رشد کندـ

سختگیری در سه سال اول زندگی کودک و بکن و نکن، دستور دادن، احساس خجالت دادن و دعوا کردن کودک تنها باعث می شود چیزهای خوبی که می تواند در کودک رشد کند، ویران شود

خشم و عصبانیت، خجالت، افسردگی، وسواس، خساست، عدم درک متقابل، افکار بد و عذاب آور، نداشتن اعتماد به نفس و حرمت نفس و بی اعتمادی و ـ ـ ـ ، می تواند حاصل سختگیری در سه سال اول زندگی کودک باشد.

در بیشتر بچه ها حالت تعادل و دوران آرامش کودک  2، 3 ،4، 5 ، 6.5 ، 8 و 10 سالگی است . 

دوران بر هم ریختگی و مشکل داشتن با کودک که مسائل گرفتاری فراون به وجود می آورد  1.5 ، 2.5 ، 3.5 ، 4.5 ، 5.5 ، 7 ، 9 و 11ساله است 

بچه ها 6ماه به 6 ماه تغییر می کنند. کودکی که شما را آزار می داد و احساس خوبی نداشتید بعد مدتی فرزند خوب شما خواهد بود اما انتظار داشته باشید بعد چند ماه تعادل فیزیکی بهم می خورد .

پایان این تغییرات 11 سالگی است 

j

راهکارهای تربیتی جهت
نمازخوان_شدن_فرزندانمان

✅با ورود فرزندتان به دورهء نوجوانی برای او دلیل بیاورید که چرا نماز بخوانیم ولی کوتاه بگویید و سریع رد شوید. انتظار تاثیر زود و سریع نداشته باشید زیرا نوجوان در دوران خامی است تا پخته شود و حرف شما را بفهمد زمان می‌برد.

✅نسبت به نماز خواندنش یا نخواندنش حساسیت زیادی نشان ندهید و مدام به او گیر ندهید! حساسیت زیاد جلو تفکر او را می‌گیرد و نماز با اجبار فایده ندارد بگذارید از درون مسئولیت پذیر شود.

✅در دوران نوجوانی فرد دچار سردرگمی است و به دنبال انتخاب راه و هویت خود است به او راه درست را نشان دهید و بگذارید زمان بگذرد و راهش را انتخاب کند.

✅مدام نصیحتش نکنید بدتر گیج و کلافه می‌شود. از روش غیر مسقیم استفاده کنید مثل اِهداى کتاب و سی دی و نرم افزار
هم می‌توانید به او هدیه کنید و یا جایی جلو چشمش قرار دهید تا خودش ببیند و استفاده بکند.

✅نوجوان به دلیل تغییرات هورمونی رشد دچار کمی سستی و احساس خستگی است خوابش زیاد شده و اکثرا سنگین خواب می‌شوند. شاید شما فکر کنید او تنبل شده،

✅برای نماز صبح او را با دعوا و داد بیدار نکنید، او را با محبت و نوازش و بوسه و صدازدن با القاب زیبا مثل دختر عریزم و… بیدارش کنید. یک بار هم شاید کافی نباشد پس صبورانه یک بار قبل نماز خودتان و یک بار بعد نماز او را با محبت بیدار کنید.

✅در جلو جمع مدام او را امر به خواندن نماز نکنید. پنهانی و با لحن پر از محبت به او یادآوری کنید.

✅گاهی نوجوان به دلیل دیده نشدن با نماز نخواندن می‌خواهد خود را نشانتان دهد، پس او را ببینید و به او توجه کافی بکنید.

به جای کودکان احساس نکنیم!
به جای کودکان حرف نزنیم!
نگوییم:
سردته! بیا لباس تنت کنم. یخ کردی!
بیا بخور گرسنه ته!
بذار من برات درست کنم!
بذار من بگم. تو یادت نیست!

این رفتارها باعث می شود که ارتباط کودک با بدنش، احساساتش و در واقع با خودش قطع شود.