مدیرالنفیسه

گفتار و رفتار دوگانه شما؛ کودک را گیج و سردرگم می‌کند.»

مثلا یک شب به کودک بگوییم باید دیگه دراتاق خواب خودت بخوابی.
چند شب بعد بگوییم: اشکالی نداره روی تخت ما بخوابی!!

یا یک روز بگوییم دیگه اجازه نداری بیشتر از یکساعت با کامپیوتر کار کنی.
و یک روز که کار داریم بگوییم: امروز هر چقدر خواستی با کامپیوتر بازی کن!!

به کودک بگوییم نمیشه روی صندلی جلوی اتومبیل بشینی. یک روز که مجبوریم بگوییم تو کوچکی بیا صندلی جلو تا عقب ماشین، جا تنگ نباشه!!
یاا اینجا پلیس نیست، بیا جلو بشین!

این رفتار و گفتار چندگانه ما سبب؛
_کودک متوجه عدم قاطعیت ما می‌شود.
_بچه گیج و سردرگم میشه.
_سبب اضطراب فرزندمان میشه.

زیرا نمی‌داند کدام حرف ما همیشگی است و نمی‌تواند روی حرفهای ما حساب کند.

وقتی کودک با اتفاق ترس‌آوری
مواجه می‌شود غرق در اضطراب
می‌شود وبرای این که بتواند از
اضطراب خود کم کند به حمایت
شما نیاز دارد

اگر بخاطر ترس او را تنبیه کنید
آسیب بزرگی به او میزنید

اگر کودک برای خواسته ای نابجا جیغ می زند، به خواسته‌های نابجای او توجه نکنید. مثلا اگر جیغ و داد می‌کند تا برایش یک اسباب بازی، کیک یا شکلات بخرید؛ تا زمانی که جیغ و داد می‌زند آن را به او ندهید. این کار تنها باعث می‌شود که او همیشه برای رسیدن به خواسته اش روش جیغ و داد را برگزیند.

می‌توانید به او وعده بدهید که اگر در طول خرید آرام باشد، در منزل کیک دلخواهش را به او خواهید داد و یا به او اجازه خواهید داد که یک خرید کوچک هم به دلخواه خودش داشته باشد. یادتان باشد اگر کیک را به محض آرام شدن به او بدهید فراموش خواهد کرد که برای به دست آوردنش چه کرده و آنوقت دوباره جیغ و داد دوباره را برای یک خواسته دیگر از سر می‌گیرد.

زیاد نصیحت نکنید!!!

اگر از شیوه غذا خوردن فرزندتان گرفته تا رفتارش با شما و شیوه اش برای انتخاب دوست، همه و همه را می خواهید با بیان کردن قانون های کلی اصلاح کنید، باز هم در اشتباهید. چیزی که می تواند شما را به یک مادر همیشه غرغرو که حرف هایش به هیچ نتیجه ای نمی رسد تبدیل کند، صادر کردن همین قانون های کلی است.

شما نمی توانید فرزندتان را فقط با حرف های تان به آدم بهتر و کم اشتباه تری تبدیل کنید، بلکه برای نجات او به جای حرف زدن وارد عمل شوید. اگر به او و همسرتان احترام بگذارید، فرزندتان هم راه و رسم احترام گذاشتن را یاد خواهد گرفت.