مدیرالنفیسه

بچه، هم مال شماست هم مال شوهرت…

همون اول همسرتون رو در بزرگ کردن نی نی سهیم کنین، حتی اگر همسرتون اصلا اهل کمک کردن در کارهای خونه نیست ولی این دفعه پای بچه وسطه و فرق می کنه اینجوری فقط بار بچه رو دوش شما نیست و دوما اینکه می فهمن که شما هم دارین زحمت می کشین.

مثلا دارین آماده می شین که برین مهمونی. خطاب به نی نی و در واقع خطاب به بابای نی نی بگین :
“باباجون مامان دست تنهاست، میای کمک کنی من لباس هامو بپوشم؟”

یا مثلا اگر نصفه شب بچه بیدار می شه و گریه میکنه انتظار نداشته باشین که همسرتون خودش خودبه خود بیدارشه و کمک تون کنه.

به خصوص اگه خوابش سنگینه. خودتون شوهرتون رو به یه بهانه ای بیدار کنین؛ طوری که حس کنه کمک اون باعث می شه بچه ساکت بشه. مثلا بیدارش کنین و بگین :

” عزیزم زحمت می کشی یه لیوان آب ولرم با چند تا حبه قند بیاری؟ بچه ساکت نمی شه …..”

یا مثلا بگین :” عزیزم بچه بغلمه میشه برق و روشن کنی؟ًًًًًًًًًًًًًًًًًًً!!!!!!!!!!!!!!!!!

پدر و مادر آگاه، برای تربیت بهتر
چشمان خود را بر روی
شیطنت کودک،
لجبازی،
تندی و.. میبندند
و خطاهای او را نادیده می گیرند.
نیمی از تربیت نادیده گرفتن است.

مادرانی که پسر دارید او رابه خودتان وابسته نکنید و وارد دنیای عاطفی خود نکنید

اگرنیاز عاطفی از همسرتان دریافت نمی کنید نباید آن را با محبت پسرتان جبران کنید چون در زندگی زناشویی آینده اش به مشکل خواهد خورد

وقتی پسر جایگزین پدر شود، وارد دنیای عاطفی مادرشود وبه نیازهای عاطفی مادر پاسخ دهد

وابستگی عاطفی ایجادمی شود ودیگر قادرنیست به سمت دختر دیگری برود.

مادر مضطرب، مادر عصبانی، مادر افسرده، مادری که تنبیه بدنی می کند، ناامنی را در فرزندش رشد می دهد.

پدری که بی حوصله است، پدری که تنبیه‌گر است پدری که از تهدید استفاده می کند، پدری که با مادر هماهنگ نیست،
ترس، اضطراب دائمی و احساس حقارت را در فرزندش رشد می دهد.

️این کودکان و نوجوانان، احتمالا بیماران روانی امروز و آینده خواهند بود.

قرار نیست فرزندان تکلیف را بدون اشتباه انجام دهند

بگذارید اشتباه کند
چون اشتباه بخشی از مسیر یادگرفتن است
بعد از اینکه تکالیفش راانجام داد،
اشتباهات را با هم برطرف کنید