مدیرالنفیسه

کار پدر مادری یک کار تمام وقته و مثل رانندگی میمونه و مرخصی نداره یعنی شما نمیتونید بگید من اگه یک ساعت رانندگی میکنم همیشه حواسم جمع هستش ولی فقط میخوام یک دقیقه تو حین رانندگی چشمامو ببندم….

موضوع اینه که با همون یک دقیقه که چشاتونو ببندین تصادف میکنید و همه رو به کشتن میدین….

برخی از پدر مادرها میگن ما همیشه و اکثر اوقات با بچه هامون خوب و مهربون هستیم فقط خیلی خیلی کم ممکنه یکدفعه عصبانی بشیم و تنبیهشون کنیم یا بطور کلی یک کار غلطی رو انجام بدیم …

خوب اگه اینطوره حق پدر مادری رو رعایت نکرده اید چون میزنید بچه هاتونو دربداغون میکنید…
کار پدری و مادری یک کار تمام وقته.

اجازه دهید فرزندتان خانه اش را بشناسد…

از حدود 9 ماهگی به بعد کودکان دست به‌کار می‌شوند که خانه را به‌هم بریزند و والدینشان را از این کار حسابی عصبانی کنند.
یکی از دلایلی که کوچولوهای خانه دست به چنین کارهایی می‌زنند بی‌حوصله شدن آنها است، آنها معمولا از روی بیکاری به وسایل خانه رو می‌آورند.

?اما خبر‌ خوش اینجاست که کودکان کنجکاوتر در آینده افرادی موفق‌تر می‌شوند.
به همین دلیل روانشناسان به والدین توصیه می‌کنند خیلی کودکان را از این کار منع نکنند و حداقل اجازه دهند آنها در اتاق خودشان ریخت‌و‌پاش کنند، چراکه به‌هم‌ ریختن وسایل موجب می‌شود اعصاب کودک آرامش بگیرد و حتی سیستم ایمنی آنها تقویت شود.
جالب اینجاست که به‌هم ریختن وسایل موجب ترشح هورمونی در کودکان می‌شود که رشد آنها را دو برابر میکند.

کودکان با سه ترس طبیعی به دنیا می ایند:

١. ترس از هر پدیده جدید و تازه، که میتوان در برخی از نوزادان و کودکان ان را مشاهده کرد.

٢. ترس از صدای بلند که باعث وحشت در کودکان و نوزادان میشود.

٣.ترس از خالی شدن ناگهانی زیر پا و به دنبال ان احتمالا ترس از بلندی

انسان بین ٢ تا ٥ سالگی ترس از حیوانات کوچک و تاریکی را تجربه میکند.

٦ تا ٩ سالگی ترس از حوادث طبیعی مثل طوفان رعد و برق و حتی باران و برف

٩ تا ١٢ سالگی ترس از بیماری و مرگ

١٣ تا ١٦ سالگی قضاوت و نظر مردم برای نوجوان اهمیت ویژگی را پیدا میکند.

به طور کلی کودکان و نوجوانان انسانی در مسیر تکامل خود این ترسها را تجربه میکنند.
که شدت و ضعف ان در کودکان متفاوت است

هرگز فرزندتان را مخصوصا در مقابل دیگران مسخره نکنید. در جمع به او نخندید مگر زمانی که او چنین انتظاری از شما دارد.

فرزندان باید بدانند پدر و مادرشان انها را بی قید و شرط و در هر شرایطی دوست دارند.

به همسرتان مقابل فرزندتان بی احترامی نکنید.

اگر به کسی اسیب زدند یا به حقوق کسی تجاوز کردند متوقفشان کنید، و به دیگران هم اجازه ندهید به حریم فرزندتان تجاوز کنند. شما هم حریم و مالکیت فرزندتان را محترم بدانید.

گاهی در جواب سوال کودک بگویید نمیدانم تا بداند ندانستن بد نیست.

به او مسئولیتهایی در حد توانش بدهید.

حرمت نفس خود را افزایش دهید. کودکان از ما الگو میگیرند.

بر نقاط قوت فرزندتان تاکید کنید.

اجازه دهید فرزندتان ریسکهای بی خطر کند. بگذارید اشتباهات بی خطر انجام دهد.

بگذارید در مورد غذا، لباس، بازی و مسایل خصوصی زندگیش خودش تصمیم بگیرد و در صورت نیاز به کمک شما، به انها احساس گناه ندهید.