مدیرالنفیسه

#مادرانه
اگر یک روز سخت و پرمشغله را پشت سر گذاشته اید،مراقب باشید که تلافی آن را سر بچه ها در نیاورید.
همه ما در زندگی روزهای سخت و پرکار داریم، ولی باید آرامش خود را حفظ و راهی برای کاهش خستگی روزانه پیدا کنیم.

سعی کنید وقتی کنار افراد خانواده بویژه کودکان هستید، شاد و پرانرژی باشید، زیرا بچه ها پدر و مادر شاد و پرانرژی می خواهند، نه پدر و مادر خسته و عصبی.

این نکته مهم است، زمانی که فرزندتان با شما صحبت می کند مدام کلام او را قطع نکنید، چراکه احساس می کند تمایلی به شنیدن حرف هایش ندارید، لذا از حرف زدن با شما دلسرد می شود.
‍همیشه سعی کنید صبور باشید و به حرف فرزندتان بدقت گوش کنید، زیرا این گونه به او می فهمانید، آن قدر برایش ارزش و احترام قائلید که حاضرید تمام حرف هایش را بشنوید.

با این روش می توانید متوجه مشکلات ریز و درشت فرزندتان بشوید و بموقع به او کمک کنید.
به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید چقدر دوستش دارید.

#مادرانه

آداب مهمانی را می توانید با مهمان بازی به کودک یاد دهید. یک بار شما مهمان خانه ی فرضی او شوید و بار دیگر او مهمان خانه ی شما.

هر بار نقش دو کودک “یک بار نقش کودک بی ادب، بار دیگر نقش کودک با ادب” را بازی کنید و هر بار از آدم های خیالی که نقش عمو، خاله، دایی، عمه و… را بازی می کنند نظر خواهی کنید و نظر شان را راجع به هر دو کودک بپرسید.

« یتیمِ اینترنتی » کودکانی ‌اند که پدر و مادر آنان در فضای مجازی غرق اند و فرصت تعامل با کودک خود را ندارند !

این کودکان بشدت احساس تنهایی ‌میکنند . “مراقب باشیم”

والدین امروزی خیلی بیش از نسل قبل برای کودکان خود هزینه میکنند وبخش اعظمی از این هزینه صرف رشوه دادن به کودکان میشود

سعی کنید از طریق درونی کردن عادات خوب، کودک رابه انجام دادن کارهای خوب تشویق کنید.

پدر و مادر در طول روز با مشکلات زیادی سر و کله میزنند و مانند یک بالغ و عاقل رفتار میکنند، با دیگران درعین عصبانیت لبخند میزنند، در عین خستگی وظایف خود را انجام میدهند، اما به فرزند خود که میرسند تازه به یاد حق و حقوق از دست رفته، خستگى ها یا عصبانیت خود می افتند.

گاهى کودکان تبدیل به کیسه بوکس والدین خود میشوند، گاهى ما بزرگسالان دیوارى کوتاه تر از دیوار بى پناهى کودکان پیدا نمیکنیم.

آنها که زورى ندارند، نه ما را ترک میکنند نه از ما شکایت میکنند نه ما را تنبیه میکنند، آنها محتاج ما هستند، این ما هستیم که طلبکار آنها هستیم. و از کودکان انتظار داریم “تو دیگه شروع نکن، حوصله ندارم، ساکت”