مدیرالنفیسه

بگذارید بچه کمرو در مورد خودش حرف بزند

بچه ها، تا وقتی در جمع، احساس امنیت روانی نداشته باشند جرات پیدا نمی کنند خودشان را نشان بدهند. باید به کودک کمرو فرصت حرف زدن بدهید، او را خاطر جمع کنید که شنیدن حرف های او برایتان مهم است.

هر قدر کودک اطمینان خاطر بیشتری از جانب جمع یا گروه پیدا کند، راحت تر می تواند حرف بزند و توانمندی های خود را نشان بدهد. برای شنیدن حرف های او صبوری به خرج دهید.

هر گونه واکنش منفی پدر، مادر یا مربی می تواند ترمزی باشد برای حرف زدن کودک.

كودك درمانده تربيت نكنيد.

جملاتي مانند ” هميشه كارت خرابكاريه” “هيچ وقت حرفمو گوش نميدي” ” يكبار ازت يه كارى خواستما ببين چكار كردى” به كودكان در مانده بودن را مياموزد.
از كلمات “هيچ وقت” يا “هميشه” براي نشان دادن بدى كار كودك استفاده نكنيد.

فرزندتان روزانه صدها كار درست و چند كار اشتباه انجام ميدهد درست شبيه شما و بقيه انسانها. غلو نكنيد فرزندتان باور ميكند كه هميشه بد است و هيچ وقت خوب نيست و كم كم درمانده خواهد شد.

خواسته‌هایتان را با لحن کودکانه مطرح کنید

یعنی مانند کودکان صحبت کنید. این تفاوت در رفتار و گفتار شما موجب می‌شود توجه فرزندتان بیشتر جلب شود و چون از اینگونه لحن صحبت لذت می‌برد و تکرار آن را دوست دارد،کاری را که از او خواسته اید قطعا انجام می‌دهد.

کودکان از گروه همسالان و هر فردی که بیشتر شبیه آنها باشد، بیشتر الگوبرداری می‌کنند و حرف شنوی دارند.

شما با نظرات کودکتان آشنا هستید و زمانی که کاری از او می‌خواهید، می‌توانید با توجه به نظرات و عقاید او برایش دلیل بیاورید و او را قانع کنید. زمانی که کودک نقاط مشترکی میان خود و والدینش می‌بیند، بیشتر به حرف‌های آنها گوش می‌دهد و حتی سعی می‌کند به والدین خود نزدیک تر شود.