مدیرالنفیسه

دادن حق انتخاب و‌آزادی به کودک در ساختن شخصیت مثبت و سازنده کودک بسیار مهم و اساسی است. اما دادن انتخاب باید محدود باشد مثلا نپرسید غذا چی دوست داری؟ به او دو‌حق انتخاب بدهید. سوال نکنید لباس چی میخوای بپوشی؟ به او دولباس پیشنهاد بدهید تا کودک گیج نشود و انتخاب برای او آسانتر باشد.

حد دادن آزادی به کودک تا جایی است که باعث آسیب به خود یا دیگری نشود و به حقوق کسی تجاوز نکند.

اگرشما بخواهید چیزی را باتکرار و توضیح به کودکتان یاد دهید، شاید آن را یاد بگیرد اما درآن پیشرفت چشمگیری نمی‌کند وبعد از آن علاقه ای به آن نشان نخواهد داد

کودک باید
خودش تجربه کند
کشف کند
و یاد بگیرد

اگر مهربان و بامحبت باشی ذره ای ناراحتی تو باعث تنبیه کردن فرزندت از کار اشتباهش می شود چون همه ی وقت با اون مهربان و خنده رو بوده ای او طاقت نخندیدن تورا ندارد

اما اگر همیشه جیغ و داد کنی فرزندت به جیغ و داد تو عادت می کند و دیگر اخم تو هیچ تاثیری روی او نخواهد داشت ومجبور می شوی یک مرحله بالاتر بروی ودست به دامن کتک شوی تا نتیجه بگیری

اما اگر عادت به کتک پیدا کردی دیگر هیچ کاری نمی توانی بکنی تا کودکت را مطیع خودت کنی، پس بهترین کار برای ارتباط با فرزندت همان محبت است.

دروغ در کودکان:

کودکان تا هفت سالگی در دنیای تخیلی خود زندگی میکنند. بنابراین گاهی به خیال خود راست میگویند و از نگاه ما دروغ. اما گاهی اوقات دروغ کودکان از ترس است.
بهتر است مچ کودک رو نگیرید چون حس بد بیشتری به خودش پیدا می کند. میتوانید نشان بدید واقعیت را میدانید و اشکال ندارد که فهمیدید دروغ گفته. یا به او با شوخی بگید “ای شیطونک موضوع اینه و من میدونم". اگر کودک را نترسانید به شما راست خواهد گفت.

وقتی کودک در حال انجام کاری و لذت بردن از آن است، مثل پریدن روی مبل، اگر بیست بار هم بگویید « نپر، نکن» فایده ای ندارد !!
پس چه باید کرد؟
به او پیشنهاد بازی و کاری بدهید که همان لذت را به او بدهد.مثلا اگر بازی حرکتی هیجانی انجام می‌دهد، پیشنهاد شما هم باید حرکتی هیجانی و پر جنب‌و‌جوش باشد.مثل گرگی، قایم موشک ، بالا بلندی، پریدن روی بالش، پریدن از روی طناب…اگر به جای آن، به او بگویید بیا اینجا بشین رنگ‌آمیزی کن، او در آن لحظه هرگز حاضر نیست آن لذت و هیجان را رها کند، پس به حرف شما گوش نمی‌دهد.پس آگاهانه او را از کار خطا بازدارید.