مدیرالنفیسه

#مادرانه

چگونه کودکان خودشیفته را شناسایی کنیم؟

افراد خودشیفته حتی اگر به طور مستقیم دیگران را آزار ندهند، اما اغلب با رفتارهای خود دیگران را عصبی می کنند. اما جالب است بدانید بسیاری از افراد خودشیفته از دوران کودکی خودشیفته بوده اند.

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، کودکان خودشیفته به علت رفتار نادرست والدینشان دچار این حالت می شوند. خودشیفته بودن کودکان بعدها و در بزرگسالی نیز آنان را خودشیفته و حتی غیرقابل تحمل می کند.

اما کودکان خودشیفته چه علائمی دارند؟

_کودکان خودشیفته مدام جلوی آیینه هستند و روی لباسهای خود حساسیت زیادی دارند

_کودکان خودشیفته کمتر با دیگر کودکان بازی می کنند و تصور می کنند بچه های دیگر کم هوش و غیر مهم هستند

_کودکان خود شیفته با بزرگ ترها بی ادبانه صحبت می کنند

_کودکان خودشیفته مدام در جمع از خود تعریف می کنند

_کودکان خودشیفته در مدرسه یا مهد مدام با معلمها و مربیان درگیرند

_کودکان خودشیفته مرتب همسن و سالها یا حتی بزرگترهای خود را قضاوت می کنند

_کودکان خودشیفته تصور می کنند حق همیشه با آنان است

_کودکان خودشیفته انتقاد پذیر نیستند

_کودکان خودشیفته با خواهر یا برادر کوچک تر خود کنار نمی آیند

#پاتوق_النفیسه

#مادرانه

مقابله با آزار جنسی کودکان از خانه آغاز می شود

متاسفانه آزار جنسی کودکان از سالها پیش در بسیاری از جوامع وجود داشته و همچنان با وجود تمامی اطلاع رسانی ها ادامه دارد. اما برخی از کارشناسان روانشناسی و آسیب شناسان اجتماعی معتقدند برای مبارزه با این مشکل باید فرهنگسازی را از خانه شروع کرد.

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، گروهی از پژوهشگران بریتانیایی با انجام یک پروژه تحقیقاتی 10 ساله دریافتند کودکانی که از سنین پایین در خانه از سوی پدر و مادر آموزشهای جنسی مناسبی می گرفتند بعدها در جامعه سریع تر آزارگران را شناسایی و از خود مراقبت می کردند.

این پژوهشها که با بودجه کالج سلطنتی لندن انجام شده اند نشان می دهند بسیاری از کودکانی که قربانی آزار جنسی می شوند اساسا اطلاعات درستی از حریم شخصی خود و عدم اجازه دیگران برای ورود به این حریم ندارد. کودکان باید مرز باریک صمیمیت و آزار جنسی را از خانه بیاموزند.

این به این معنا نیست که والدین باید با محدودیت بیش از حد و تنبیه کودکان آنها را منزوی کنند اما والدین باید از سنین پایین در قالب داستان، نقاشی، شعر و یا گپ های خودمانی اعضای بدن جنسی را به کودک شناسانده و به وی بیاموزند نگاه کردن یا لمس این اعضاء از سوی دیگران به جز در مواقع لزوم ممنوع است.

پژوهشگران این طرح معتقدند کودک باید بیاموزد حتی پزشک هم حق ندارد بدون اجازه او به بدنش دست بزند، چه برسد به مربی های مهد، معلم ها، غریبه ها و حتی اقوام و آشنایان. متاسفانه این عدم آگاهی باعث می شود بسیاری از کودکان قربانی آزار جنسی شوند، آن هم بدون این که تقصیری متوجهشان باشد.

بسیاری از خانواده ها معتقدند این وظیفه مربیان مهد و مدرسه است که به کودکان مسائل جنسی را آموز دهند، اما این پژوهش معتقد است که اتفاقا کودکان باید پیش از ورود به محیط آموزشی و تعامل با غریبه ها به این اصول مسلط باشد تا از سوی همکلاسی ها، معلمها یا حتی والدین دیگر بچه ها مورد آزار جنسی قرار نگیرد.

#پاتوق_النفیسه

در نیمه های سال تحصیلی معلّم کلاس به مدّت یک ماه به دلیل مشکلاتش کلاس را ترک کرد و معلّمی جدید موقّتاً به جای او آمد.
شروع به تدریس نمود و بعد، از چند دانش آموز شروع به پرسش در مورد درس کرد.
وقتی نوبت به یکی از دانش آموزان رسید و پاسخی اشتباه داد بقیه دانش آموزان شروع به خندیدن کردند و او را مسخره می کردند.

معلّم متوجّه شد که این دانش آموز از‌ ضریب هوشی و اعتماد بنفسی پایین برخوردار است و همواره توسّط همکلاسی هایش مورد تمسخر قرار می گیرد.
زنگ آخر فرا رسید و وقتی دانش آموزان از کلاس خارج شدند معلّم آن دانش آموز را فراخواند و به او برگه ای داد که بیتی شعر روی آن نوشته شده بود و از او خواست همان طور که نام خود را حفظ کرده آن بیت شعر را حفظ کند و با هیچ کس در مورد این موضوع صحبت نکند.

در روز دوم معلّم همان بیت شعر را روی تخته نوشت و به سرعت آن بیت شعر را پاک کرد و از بچّه ها خواست هر کس در آن زمان کوتاه توانسته شعر را حفظ کند دستش را بالا ببرد.
هیچ کدام از دانش آموزان نتوانسته بود حفظ کند.
تنها کسی که دست خود را بالا برد و شعر را خواند همان دانش آموز دیروزی بود که مورد تمسخر بچّه ها بود.
بچّه ها از این که او توانسته در این فرصت کوتاه شعر را حفظ کند مات و مبهوت شدند.
معلّم خواست برای او کف بزنند و تشویقش کنند.
در طول این یک ماه معلّم جدید هرروز همین کار را تکرار می کرد و از بچّه ها می خواست تشویقش کنند و او را مورد لطف و محبّت قرار می داد.

کم کم نگاه هم کلاسی ها نسبت به آن دانش آموز تغییر کرد. دیگر کسی او را مسخره نمی کرد.
آن دانش آموز خود نیز دارای اعتماد به نفس شد و احساس کرد دیگر آن شخصی که همواره معلّم سابقش “خنگ ” می نامید نیست.

به خاطر اعتماد بنفسی که آن معلّم دلسوز به او داد، دانش آموز تمام تلاش خود را می کرد که همواره آن احساس خوبِ برتر بودن و باهوش بودن و ارزشمند بودن در نظر دیگران را حفظ کند.
دیگر نمی خواست مانند گذشته موجودی بی اهمّیّت باشد.
آن سال با معدّلی خوب قبول شد.
به کلاس های بالاتر رفت.
در کنکور شرکت کرد و وارد دانشگاه شد.

مدرک دکترای فوق تخصص پزشکی خود را گرفت و هم اکنون پدر پیوند کبد جهان است.

✅ بله او کسی نیست جز دکتر ملک حسینی …
این قصه را دکتر ملک حسینی در کتاب زندگانی خود و برای قدردانی از آن معلّم که با یک حرکت هوشمندانه مسیر زندگی او را عوض نمود؛ نوشته است.

انسان ها دو نوعند: نوع اوّل کلید خیر هستند.
دستت را می گیرند و به تو در بهتر شدنت کمک می کنند. به تو احساس ارزشمند بودن می دهند .

نوع دوم انسان هایی هستند که با دیدن اوّلین شکستِ شخص، حس بی ارزشی و بد شانس بودن را به او منتقل می کنند.

یک پرستار استرالیایی بعد از 5 سال تحقیقاتش، بزرگترین حسرتهای آدمهای در حال مرگ را جمع کرده و 5 حسرت را که بین بیشتر آدمها مشترک بوده منتشر کرده است.

1. نخستین حسرت: کاش به خانواده ام بیشتر محبت میکردم مخصوصا پدر و مادرم…
2. حسرت دوم: کاش این قدر سخت کار نمی کردم…
3. حسرت سوم: کاش شجاعتش را داشتم که احساساتم را با صدای بلند بگم…
4. حسرت چهارم:کاش رابطه هایم با دوستانم را حفظ می کردم …
5. حسرت پنجم: کاش شادتر می بودم ولحظات بیشترى مى خندیدم…
این رو به کسانى که دوستشان دارید بفرستید تا قدر تک تک لحظاتشونو بدونن
عمر ما کوتاه تر از اونی که فکرشو میکنیم. زمان مثل برق می گذره پاییزم می آید و میگذره مثل تابستونی که نفهمیدیم چجوری گذشت… مثل امروز که گذشت!