مدیرالنفیسه

تجربه‌های غلط و حتی درست خودمان را به دیگران تعمیم ندهیم:

- اصلا ازدواج نکن، من اگه جای تو بودم تا آخر عمر ازدواج نمی‌کردم، بچه چیه همش دردسره، یه دونه بچه کافیه توی این دوره زمونه

- من اگه میدونستم اینقدر ازدواج خوبه زودتر ازدواج میکردم و…

اولا تجربیات ما دلیل بر درست بودن اون موضوع و یا غلط بودنش نیست که بخوایم ازش نتیجه گیری کنیم، در بسیاری از موارد ما انتخاب های غلط و تجربیات بدی داشتیم
و دیگر آنکه هرکسی شرایط خاص خودش را دارد، ممکنه سنی که شما ازدواج کردید برای فرد دیگر با توجه به شرایطی که دارد نامناسب باشد و برعکس!

ما قرار نیست نگاه سیاه‌وسفید داشته باشیم به موضوعات بلکه باید نگاهمون خاکستری باشه

پدری برای پسرش تعریف میکرد که:
گدایی بود که هر روز صبح وقتی از این کافه ی نزدیک دفترم می‌اومدم بیرون جلویم را می‌گرفت.
هر روز یک بیست و پنج سنتی می‌دادم بهش… هر روز. منظورم اینه که اون قدر روزمره شده بود که گدائه حتی به خودش زحمت نمی‌داد پول رو طلب کنه. فقط براش یه بیست و پنج سنتی می‌انداختم.
چند روزی مریض شدم و چند هفته ای زدم بیرون و وقتی دوباره به اون جا برگشتم می‌دونی بهم چی گفت؟ پسر: چی گفت پدر؟
می‌گوید: «سه دلار و پنجاه سنت بهم بدهکاری…!»

بعضی از خوبی ها و محبت ها، باعث بدعادتی و سوءاستفاده میشوند

از اشتباهات فرزندتان به عنوان یک فرصت استفاده کنید تا جبران کردن را به فرزندتان بیاموزید و به او یاد دهید از اشتباه کردن نترسد.
برخورد نادرست با اشتباهات کودکان آنها را دچار وحشت از اشتباه می کند و به همین دلیل در بزرگسالی از ترس شکست خیلی از فرصتها را از دست خواهد داد یا با هر شکست فرد به راستی می شکند.
خیلی از افراد از ترس اشتباه حرف زدن، حرف نمی زنند.

لجبازی کودک پیامی است به بزرگسالان که ” من می توانم، من می دانم، اجازه بده راه خودم را پیدا کنم” پس به اشتباه بیخطر فرزندتان به عنوان یه فرصت نگاه کنید.
رویا نوری

قسمت جالبی از متن کتاب “تسخیر شدگان” نوشته ‘’داستایوفسکى'’

هر “پرهیزکاری” گذشته ای دارد
وهر “گناه کاری” آینده ای!
پس قضاوت نکن.
میدانم اگر:
قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم،
دنیا تمام تلاشش را میکند تا مرا در شرایط او قرار دهد…
تا به من ثابت کند.
در تاریکی همه ی ما شبیه یکدیگریم.
محتاط باشیم، در “سرزنش “
و"قضاوت کردن” دیگران
وقتی؛
نه از ” دیروز او” خبر داریم،
نه از “فردای خودمان”

مواظب رفتارهای غلیظ باشید.

هر جایی دیدید یک رفتار به شکل غلیظ اظهار می‌شود بدانید که به احتمال بسیار زیاد در پشت صحنه( یعنی در باطن فرد) عکس این رفتار وجود دارد.

کسی که خیلی غلیظ با ادب است، باید بدانید که در عمق باطنش دریایی از بی ادبی نهفته است.

کسی که خیلی غلیظ خودش را سربه زیر و ماخوذ به حیا نشان می دهد، بدانید که خشمی فراوان پشت این شرم پنهان است.
یا اگر کسی خیلی بیش از حد و غلیظ اظهار معتمد بودن می کند، بدانید که در باطنش خیانت اولین گزینه است.

کسی که خیلی غلیظ با غیرت و متعصب است در باطنش آتش فشانی از فساد منتظر انفجار است.

کسی که خیلی غلیظ به دینداری و پاک‌منشی خود را مطرح میکند؛ شک نداشته باشید با این نما، باطنی عاری از هر گونه اعتقاد وجود دارد.

آدم ها پشت رفتارهای غلیظ پنهان می‌شوند تا حجم بزرگ منفی‌های درونشان را استتار کنند.

مواظب رفتارهای غلیظ باشید و از همه آنها مهم تر سراغ غلیظ‌های خودتان نیز بروید. تا ببینید کدام رفتار افراطی را از خود نشان می‌دهید.

یک زندگی سالم ، زندگی معتدلانه است.