مدیرالنفیسه

انسان بی شباهت به آب نیست!

اگر بخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد، باید جریان داشته باشد. باید پی برخورد با سنگ‌ها و سختی‌ها را به تنش بمالد.

باید شجاعت چشیدن گرم و سرد روزگار را داشته باشد، تا باران شود و بر جهان ببارد.

وگرنه کسی که تحمل سختی‌ها را نداشته باشد، همچون آب ساکنی است که صدایش به کسی آرامش نمی ‌دهد؛ با دیگران که کنار نمی‌ آید هیچ، خودش را هم نمی ‌تواند نجات دهد! مرداب می ‌شود و می‌ گندد…

هیچ وقت به خاطر حرف مردم، زندگیت رو خراب نکن. دهان این مردم همیشه باز هست؛

پولدار باش میگن دزده،
ساده باشی میگن بدبخته،
زیاد گردش بری میگن وله،
تو‌ خونه باشی میگن افسرده‌ست؛
شوخ باشی میشی سبک
سنگین باشی میشی مغرور
خوشگل باشی میگن مورد داره،
مرامت مردونه باشه میگن داره دون میپاشه

پس بزار هر چه میخوان بگن، خدای توست که باید تو رو قضاوت کنه و بس؛

پس لذت ببر از زندگیت که دوبار بهت فرصت زندگی کردن نمیدن

کودکان با سه ترس طبیعی به دنیا می ایند:

١. ترس از هر پدیده جدید و تازه، که میتوان در برخی از نوزادان و کودکان ان را مشاهده کرد.

٢. ترس از صدای بلند که باعث وحشت در کودکان و نوزادان میشود.

٣.ترس از خالی شدن ناگهانی زیر پا و به دنبال ان احتمالا ترس از بلندی

انسان بین ٢ تا ٥ سالگی ترس از حیوانات کوچک و تاریکی را تجربه میکند.

٦ تا ٩ سالگی ترس از حوادث طبیعی مثل طوفان رعد و برق و حتی باران و برف

٩ تا ١٢ سالگی ترس از بیماری و مرگ

١٣ تا ١٦ سالگی قضاوت و نظر مردم برای نوجوان اهمیت ویژگی را پیدا میکند.

به طور کلی کودکان و نوجوانان انسانی در مسیر تکامل خود این ترسها را تجربه میکنند.
که شدت و ضعف ان در کودکان متفاوت است

هرگز فرزندتان را مخصوصا در مقابل دیگران مسخره نکنید. در جمع به او نخندید مگر زمانی که او چنین انتظاری از شما دارد.

فرزندان باید بدانند پدر و مادرشان انها را بی قید و شرط و در هر شرایطی دوست دارند.

به همسرتان مقابل فرزندتان بی احترامی نکنید.

اگر به کسی اسیب زدند یا به حقوق کسی تجاوز کردند متوقفشان کنید، و به دیگران هم اجازه ندهید به حریم فرزندتان تجاوز کنند. شما هم حریم و مالکیت فرزندتان را محترم بدانید.

گاهی در جواب سوال کودک بگویید نمیدانم تا بداند ندانستن بد نیست.

به او مسئولیتهایی در حد توانش بدهید.

حرمت نفس خود را افزایش دهید. کودکان از ما الگو میگیرند.

بر نقاط قوت فرزندتان تاکید کنید.

اجازه دهید فرزندتان ریسکهای بی خطر کند. بگذارید اشتباهات بی خطر انجام دهد.

بگذارید در مورد غذا، لباس، بازی و مسایل خصوصی زندگیش خودش تصمیم بگیرد و در صورت نیاز به کمک شما، به انها احساس گناه ندهید.