مدیرالنفیسه

کنترل خود را از دست ندهید

بهانه گیری کودکان واقعا آزار دهنده است. حمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.

هنگامی که کودک در حال جیغ و داد کردن است به حرف ها و دلیل های شما گوش نمی دهد و با حالتی منفی به فریادها و تهدیدهای شما پاسخ می دهد. هرچه بیشتر سر او داد بزنید که آرام تر شود، او با صدای بلندتری جیغ می زند. در این مواقع شاید بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. به طور کلی، بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش روش خوبی است.
اگر تحمل بهانه گیری های او را ندارید چند دقیقه کوتاه بیرون بروید و وقتی کودک دست از گریه و جیغ برداشت دوباره به اتاق بازگردید. اگر شما آرامش خود را حفظ کنید او نیز سریع تر آرام می شود.

لجبازی کودک یا مصمم بودن او
لطفا بین لجبازی با مصمم بودن فرق بگذارید و ابتدا اطمینان حاصل کنید که آیا کودک شما لجباز است یا مصمم. مصمم بودن یعنی سرسختی مثبت در رسیدن به اهداف سودمند و غلبه‌‌ بر موانع. اغلبِ والدینی که خودشان این‌گونه هستند، دل‌شان می‌خواهد کودک‌شان نیز از عزم راسخ برخوردار باشد. بنابراین سرسختی کودکی که برای پیروزی در یک رقابت ورزشی تلاش می‌کند، نباید با سرسختی یک کودک لجباز همسان تعبیر شود، چراکه لجبازی یعنی پافشاری مصرانه‌ای که از روی جهل و ناپختگی باشد.

از پدر خانواده به عنوان وسیله ی تهدید استفاده نکنید.
وقتی می گویید: « صبر کن تا بابات بیاد» معنی اش این است که مادر در خانواده هیچ کاره است؛ در حالی که قواعد وضع شده به وسیله ی مادر، باید همان هایی باشد که پدر نیز بر آنها اصرار دارد. پدر و مادر هر دو وضع کننده قانون هستند و هر دو باید بتوانند مجری آن باشند.
بچه نباید از پدر بترسد و از مادر نترسد. توافق والدین مهم است؛ هر دو باید هماهنگ عمل کنند و نسبت به اجرای قانون مصر باشند. یکی از بهترین شیوه ها، شیوه « صمیمیت و دوستی » با کودک است. سعی کنید تداوم داشته باشد و به اشکال متفاوت نباشد که تکلیفش را نداند

می گویند هر وقت خواستی پارچه‌ای بخری؛
آنرا در دستت مچاله کن و بعد رهایش کن،
اگر چروک برنداشت، جنس خوبی دارد.

آدم‌ها، نیز همینطورند!!
آدم‌هایی که بر اثر فشارها،
و مشکلات، اخلاق، و رفتارشان عوض می‌شود،
و «چروک» بر میدارند!!

اینها جنس خوبی ندارند،
و برای رفاقت، معاشرت، مشارکت، ازدواج و اعطای مسئولیت به ایشان،
به هیچ وجه «گزینهٔ مناسبی» نخواهند بود

اگـہ توے زندگیت …
یه دوست خوب داشته باشـے
خیلـے خوبــہ. . .
حالا اگـہ اون
دوستت همســـرت باشــہ
خوشبخت ترینے . . .
پس اول سعی کن
خودت براے همسرت
بهتریـن دوست باشی