مدیرالنفیسه

عاشق کردن مردها، زیاد هم کار سختی نیست؛
همین که حرفشان را بفهمی،
قربان صدقه ی مردانگیشان بروی،
قبولشان داشته باشی و
به استقامتشان تکیه کنی؛
جنگجو ترین مرد عالم هم که باشند؛
دل می دهند… و در هوای تو همان پسر بچه ای می شوند که دلش قربان صدقه های گاه و بیگاهِ تو را می خواهد…

نرگس صرافیان

هنگام بداخلاقی فرزندتان

- تا زمانی که کودک عصبانی است به هیچ وجه با او بحث و جدل نکنید.
- کودک را از محیط‌هایی که پرخاشگری را تقویت می‌کند (مثل بازی‌های رقابتی خشن یا شرایط درگیری با دیگران) دور سازید.
- شرایط مساعد برای تخلیه‌ی هیجانات و عواطف کودک را به صورت‌های مختلف فراهم کنید.
- رفتارهای جانشین را به کودکان بیاموزید، کلمات کلیدی «نوبت را رعایت کن»، «با هم بازی کنید»، «آرام باشید» مفید است. سعی کنید از به کار بردن جملات «چرا این قدر شر هستی» خودداری کنید.

علل پرخاشگری کودکان عبارت از

- هیجانات دوران بارداری
- الگو قرار دادن رفتار بزرگ‌ترها یا همسالان.

- کودکی که برای به دست آوردن چیزی پا را به زمین می کوبد و داد و فریاد به راه می اندازد و سرانجام به آنچه که می‌خواسته می رسد
- کودکان نمی توانند به راحتی احساساتشان را بیان کنند.
- گرسنگی، تشنگی، خستگی، احساس نیاز به خواب، ضعف جسمی، بیماری

کنترل خود را از دست ندهید

بهانه گیری کودکان واقعا آزار دهنده است. حمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.

هنگامی که کودک در حال جیغ و داد کردن است به حرف ها و دلیل های شما گوش نمی دهد و با حالتی منفی به فریادها و تهدیدهای شما پاسخ می دهد. هرچه بیشتر سر او داد بزنید که آرام تر شود، او با صدای بلندتری جیغ می زند. در این مواقع شاید بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. به طور کلی، بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش روش خوبی است.
اگر تحمل بهانه گیری های او را ندارید چند دقیقه کوتاه بیرون بروید و وقتی کودک دست از گریه و جیغ برداشت دوباره به اتاق بازگردید. اگر شما آرامش خود را حفظ کنید او نیز سریع تر آرام می شود.

لجبازی کودک یا مصمم بودن او
لطفا بین لجبازی با مصمم بودن فرق بگذارید و ابتدا اطمینان حاصل کنید که آیا کودک شما لجباز است یا مصمم. مصمم بودن یعنی سرسختی مثبت در رسیدن به اهداف سودمند و غلبه‌‌ بر موانع. اغلبِ والدینی که خودشان این‌گونه هستند، دل‌شان می‌خواهد کودک‌شان نیز از عزم راسخ برخوردار باشد. بنابراین سرسختی کودکی که برای پیروزی در یک رقابت ورزشی تلاش می‌کند، نباید با سرسختی یک کودک لجباز همسان تعبیر شود، چراکه لجبازی یعنی پافشاری مصرانه‌ای که از روی جهل و ناپختگی باشد.