زندگی کردن را باید از لبخند صادقانه کودک آموخت.
زندگی کردن را باید از لبخند صادقانه کودک آموخت.
هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست،
زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد؛
ای کاش ما هم مثل او به خدا ایمان داشتیم.
زندگی کردن را باید از لبخند صادقانه کودک آموخت.
هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست،
زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد؛
ای کاش ما هم مثل او به خدا ایمان داشتیم.
یه ﻭﻗﺘﺎ ﻻﺯﻡ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺨﻮﺭﯼ ….
ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﮐﯿﺎ ﭘﺸﺘﺘﻦ …
ﮐﯿﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺷﺪﺗﻦ …
ﮐﯿﺎ ﻣﯿﺮﻥ …
ﮐﯿﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭﻩ ﻣﯿﻤﻮﻧﻦ!!!
ﮔﺎﻫﯽ ﻻﺯﻡ ﺟﻮﺭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺨﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺯﺧﻤﯽ ﺑﺸﯽ …
ﺯﺧﻤﺎﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺑﺰﺍﺭﯼ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯽ …
ﮐﯿﺎ ﻧﻤﮏ ﻣﯿﭙﺎﺷﻦ …
ﮐﯿﺎ ﻣﺮﻫﻢ ﻣﯿﺰﺍﺭﻥ …
ﮐﯿﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭﺩﻥ …
ﮐﯿﺎ ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩﻥ …
ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺗﺎ ﺯﺧﻤﯽ ﻧﺸﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﮐﯽ ﭼﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ!!!
ﺩﺳﺖ ﯾﻪ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﻧﻤﮏ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺷﻮﻥ ﻗﺴﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﯼ …
ﻭ ﯾﻪ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﻣﺮﻫﻢ ﻣﯿﺰﺍﺭﻥ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﯾﺎﺩﺷﻮﻥ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﯼ …
ﺯﻣﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﯼ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ!!!
ﮐﯿﺎ ﺧﻮﺩﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ……….
ﮐﯿﺎ ﻧﺨﻮﺩﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ…………
ﮐﯿﺎ ﻫﻢ ﺑﯿﺨﻮﺩﯼ
دانه های انار
دانه های انار چون در کنار یکدیگرند شکلی شکیل و زیبا دارند و در حقیقت به همدیگر شکل و هویت میبخشند.
انسانها هم همینطورند یعنی اگر در کنار هم قرار بگیرند، زیبا شده و به همدیگر شکل داده و شخصیت میدهند.
پیامبر(ص) عاشق وحدت آدمها بود و دوست داشت آدمها در کنار یکدیگر قرار گیرند، خودش هم در کنار آنها قرار میگرفت و میفرمود:
اَنَا بَشَرُ مِثلُکُم
من هم یکی هستم مثل شما.
دیگران را هم در کنار هم قرار میداد و اجازه هم نمیداد کسی حرمت کسی را بشکند:
لا تُؤبَنُ فِیهِ الحُرَم
اجازه نمیداد کسی نسبت به کسی هتاکی کند، به همین دلیل آدمها راحت در کنار او قرار میگرفتند.
ما هم اگر بخواهیم در کنار هم و دوشادوش هم قرار بگیریم، باید این حرمت شکنیها را کنار بگذاریم، البته اگر اسوهی ما پیامبر(ص) است.
?کتاب سلوک باران – حجت الاسلام محمد رضا رنجبر
فحش دادن و داد زدن ممنوع
آیا شما هم جز کسانی هستید که داد میزنند و فحش میدهند؟ همسران عزیز؛ حتی در بدترین لحظات هم نباید بگذارید منطق از ارتباط شما فراری شود و خشونت کلامی یا رفتاری جایش را بگیرد.
ناسزا گفتن، داد زدن و به کرسی نشاندن حرف با ترساندن همسرتان هم در گرو رفتارهای خشونتآمیز جا میگیرد.
مهم نیست که حق تا چه اندازه با شماست. از همان لحظهای که رفتار شما از دایره منطق خارج میشود، دیگر حق با شما نیست.
لطفا فحش ندهید؛ بالاخص آقایان رعایت ویژه کنند.
تذکر :
وقتی که راه نمی روی زمین هم نمی خوری.
این “زمین نخوردن” محصول سکون است نه مهارت.
وقتی تصمیم نمی گیری و کاری نمی کنی،
مسلما اشتباه هم نمی کنی؛ این “اشتباه نکردن” محصول انفعال است نه انتخاب.
خوب بودن به این معنی نیست که درهای تجربه را برخود ببندی و فقط پرهیز کنی؛
خوب بودن در انتخاب های صحیح ماست که معنا پیدا کرده و شکل می گیرد.
اشتباه کنید اما آن را مجددا تکرار نکنید!!
املای ننوشته غلط هم ندارد… .