همهٔ علوم دنیا را میشود
در ذهن کودک وارد کرد
مغز کودک بسیار وسیع است…
ولی به هرمیزان که به مغز کودک فشار بیاید از عمرش کم می شود.
آموزش به کودک باید با تجربه وبازی به وجود بیاید
اسب‌ها هرگز با هم مسابقه نمی‌دهند، ما انسان‌ها هستیم که آن‌ها را به مسابقه می‌کشیم. اسب‌ها هنگامی که آزاد و سرمست‌اند به سرعت بادها می‌دوند.
زنبورهای عسل نیز از هم پیشی نمی‌گیرند، همگی از گل‌ها کام دل برمی‌گیرند و در پایان نیز کمتر از شهد گل نمی‌آفرینند.
بال‌های یک پرنده با هم رقابت نمی‌کنند که به پروازش درآورند، و پرندگان نیز در یک دسته و در زمان پرواز از هم جلو نمی‌زنند، ولی همه‌ی آن‌ها به اوج می‌رسند.
ما انسان‌ها نیز گله‌وار آفریده نشده‌ایم که با هم مسابقه زندگی دهیم، ما تک تک به وجود آمده‌ایم تا زیست کنیم و به اوج برسیم.
تنهادویدن_نادر خلیلی
برای عذر خواهی همیشه پیشقدم شوید، زندگی خودتان است بیهوده تلخش نکنید.
اگه مدت زیادی از دلخوری بگذره تبدیل به کینه میشود و راه آشتی کم کم مسدود میشه.
وقتی ظرف میشویی، خدا را شکر
کن…!
شکر کن،
به خاطر اینکه ظرف‌هایی داری که
بشویی…
یعنی غذایی در کار بوده…
یعنی کسی را سیر کردی…
یعنی با محبت، با عشق از یکی دو نفر مراقبت کردی…
برایشان آشپزی کرده‌ای…
میز چیده‌ای…
تصور کن چند میلیون نفر در این لحظه ظرفی برای شستن ندارند…
یا کسی را ندارند که برایش میز بچینند…
پائولو کوئلیو
یکی از شیوه های تربیتی امام سجاد علیه السلام، شیوه “تغافل” یا “چشم پوشی” است.
امام زین العابدین(علیه السلام) در دعای ابوحمزه خداوند را به عنوان مربّی که از گناه بنده تغافل نموده ،گویا گناهی را مرتکب نشده است،ستایش میکند:
«والْحمدُللّه الّذی یَحلُمُ عنّی حتّی کانّی لاذنبَ لی»
در اینجا امام(علیه السلام) با لسان دعا، روش تربیتی تغافل را به همه ی مربّیان آموزش می دهد، چرا که وقتی خداوند برای اصلاح رفتار بندگان از خطاهایشان تغافل میفرماید پس تمامی بندگان در مقام تربیت باید به این نحو عمل کنند.
بنابراین قبول توجیه های متربّی(فرزند یا دانش آموز) از طرف مربّی، زیرکی مربّی را خدشه دار نمیکند، بلکه مایه ی بزرگواری و اثر گذاری بیشتر مربّی است.