مدیرالنفیسه

یکی از شیوه های تربیتی امام سجاد علیه السلام، شیوه “تغافل” یا “چشم پوشی” است.

امام زین العابدین(علیه السلام) در دعای ابوحمزه خداوند را به عنوان مربّی که از گناه بنده تغافل نموده ،گویا گناهی را مرتکب نشده است،ستایش می­کند:

«والْحمدُللّه الّذی یَحلُمُ عنّی حتّی کانّی لاذنبَ لی»

در این­جا امام(علیه السلام) با لسان دعا، روش تربیتی تغافل را به همه­ ی مربّیان آموزش می­ دهد، چرا که وقتی خداوند برای اصلاح رفتار بندگان از خطاهایشان تغافل می­فرماید پس تمامی بندگان در مقام تربیت باید به این نحو عمل کنند.


بنابراین قبول توجیه­ های متربّی(فرزند یا دانش آموز) از طرف مربّی، زیرکی مربّی را خدشه ­دار نمی­کند، بلکه مایه­ ی بزرگواری و اثر گذاری بیشتر مربّی است.

شاد بودن بچه ها خیلی خوب است کودکانی که سرخوش و شاد هستند برای خانواده و جامعه مفید می باشند ، قدر کودک شاد را دانستن و با او همراه شدن خیلی مهم است.
والدین اگر توان لذت بردن از چنین کودکانی را داشته باشند و با آنها بازی نمایند هیجانات منفی این رفتار می تواند تعدیل شود و رفتارهای هیجانی و واکنشی کمتری نسبت به دوستان و هم سن و سال هایش داشته باشد.
برای کندی در نوشتن هم میتواند با دست ورزی و همچنین درس خواندن به روش بازی باشه تا از آن لذت ببرد.

هرگاه بنده به چهره ی همسرش و همسرش به چهره ی او بنگرد، خداوند به ان دو با نگاه محبت امیز مینگرد و اگر دست یڪدیگر را بگیرند گناهانشان بخشیده میشود.
“رسول اڪرم صلی الله علیه وآله”

اینکه میگوییم کودک زیر شش سال فقط باید بازی کند به این معنا نیست که اگر کودک 6سال و یک روزش شد باید بازی رو بگذارد کنار و شروع کند به درس خواندن و آموزش

اصلا اینگونه نیست، امور تربیتی مانند منحنی است و آرام آرام باید تغییر کند، یعنی کودک هفت ساله بیشتر باید بازی کند تا آموزش، هشت ساله که شد آموزش را کمی بیشتر می کنیم ولی بازهم بازی بیشتر باید باشد و همینگونه به آرامی تغییر کند

انسان دو نوع معلم دارد :
آموزگار و روزگار

هرچه با شیرینی از اولی نیاموزی، دومی با تلخی به تو می آموزد.

اولی به قیمت جانش، دومی به قیمت جانت.