مدیرالنفیسه

???
هیچکس خودش را در هیچ رابطه اى مقصر نمیداند
همه ى ما آنقدر غرور داریم،
که همیشه حق را به جانبِ خودمان میدانیم

از نظر خودمان،فرشتگانى هستیم،
که داشتیم زندگیمان را میکردیم
که یک نفر آمد و ما را با خاک یکسان کرد و رفت…
داخلِ شعرها
داخلِ متنها
میگردیم دنبالِ جمله اى که طرف مقابل را بکوبد و
ما را مظلوم ترین آدمِ دنیا نشان دهد…

گاهى یادمان میرود
آدمى که الان میخواهیم سر به تنش نباشد،
تا دیروز پُزَش را به عالم و آدم میدادیم!
کمى انصاف شاید…

علی قاضی نظام

خوشامدگویی به احساس کودک

کودک شما نیاز به ابراز احساسات دارد. چیزی که رفتار او را هدایت می کند. این فرصتی برای فرزند شما است که پریشانی های درونی را التیام دهید و به شما نزدیک تر شود. بنابراین همه شفقت خود را جمع کنید و اجازه ندهید که خشم بر شما سلطه یابد. اشک ها و ترس هایی را که همیشه پشت عصبانیت پنهان هستند بپذیرید.

به خاطر داشته باشید که او آن قدر به شما اعتماد دارد که پیش شما گریه می کند. با روش خودتان آرام اش کنید. احساسات او را درک کنید و بگویید که دردش را می فهمید. بعد از آن، او احساس آرامش و نزدیکی بیشتری با شما خواهدداشت.
?????

به دیگران اجازه ندهید فرزند شما را تربیت کنند.

زمانیکه زیر فشار دیگران فرزندتان را دعوا می کنید.
به خاطر حرف دیگران نوزادتان را بغل نمی کنید
به خاطر حرف دیگران و با وجود ناراحتی نوزادتان او را به مهمانی ها می برید.
زمانیکه هنوز فرزندتان آماده نیست به خاطر طعنه دیگران سعی می کنید فرزندتان را از پوشک بگیرید,

در حقیقت شما به دیگران اجازه میدهید فرزند شما را تربیت کنند, از دانش دیگران استقاده کنید اما به دیگران اجازه ندهید فرزندتان را تربیت کنند.

کودکان تا ٤ سالگی معنای شریک شدن را نمیفهمند.
از آنها انتظار نداشته باشید
و به آنها برچسب خساست نزنید
اما با بازی کردن شریک شدن را کم کم به آنها بیاموزید.

ممنونیم، از همه شما

درسالهای دور، پسر بچه ای تصمیم گرفت سه ماه تابستان را در خیاطی کار کند تا پولی پس انداز کرده باشد، دستمزد هفتگی او 100 تومن بود، پنج شنبه ها 100 تومن را از استاد خیاط می گرفت و سریع به مادرش می داد تا مبادا دچار هوا و هوس گشته و مقداری از آن را خرج کند، تابستان که تمام شد از مادرش خواست پولهای جمع کرده را بهش بدهد تا برای خودش لباس نو، کیف و کتاب و… بخرد، مادرش رفت از صندوقچه اتاق برایش پولش را آورد یک اسکناس 100 تومنی بود، پسر بچه متعجب از مادرش بقیه پولش را خواست.

مادر گفت بقیه پولی در کار نیست همین است، این صد تومن هم بابات داده بود به خیاط که اون بهت میداد و هر هفته من اونو دوباره میدادم به بابات و اون هم میداد به خیاط و خیاط میداد به تو … پسر بچه هاج و واج از مادرش پرسید چرا ؟

مادر گفت ما می خواستیم تو کاری یاد بگیری و تابستان هم تو کوچه و خیابان ول نگردی ما برای خاطر خودت این کار رو کردیم، تو باید ممنون باشی از همه ما … !!!
کاوه معین فر