مدیرالنفیسه

کودکان انتظارات زیادی از ما ندارند. مقصود، انتظارات رفتاری و اخلاقیست.
در واقع ما با ایده آل های آنها فاصله زیادی نداریم… و با کمی تغییر، پدر و مادر دلخواه آنها می شویم.
مثلا کمی بیشتر بخندیم،
کمی بیشتر با آنها بازی کنیم
و کمی هم با حوصله تر باشیم.

ولی متاسفانه کودکان با ایده آل های ما باید خیلی فاصله داشته باشند. فرزندان ما باید؛
- باهوش و خوش اخلاق
- خوش برخورد و درسخوان
- اجتماعی و مودب
- منظم و … باشند.
احساس نمی کنید کمی توقع ما از کودکان زیاد است!

تلفن همراه پیرمردی که در اتوبوس کنارم نشسته بود زنگ خورد به زحمت تلفن را با دستهای لرزان از جیبش در آورد.

?هرچه تلفن را در مقابل صورتش، عقب و جلو برد، نتوانست اسم تماس گیرنده را بخواند. رو به من کرد و گفت: ببخشید، چی نوشته؟
گفتم: “همه چیزم”

?پیرمرد با وجدی کودکانه گفت:
الو سلام عزیزم …
دستش را جلوی تلفن گرفت و با صدای آرام وشادی مضاعف به من گفت: ‘’همسرم'’ است…

?عاشق شدن آسان است آنقدر که همه انسانها توان تجربه کردن آن را دارند.
مهم عاشق ماندن است…
بی انتها، بی زوال، تاابد، بی منت…
ان شاءالله چنین زندگی هایی قسمت همه بشه…

کودک نمونه کوچک شده ما بزرگسالان نیست. او هنوز مهارت از عهده بر آمدن استرسها، مشکلات و مدیریت احساسات خود را مانند ما بزرگسالان نیاموخته است.

کودکان از بزرگسالان مى آموزند چگونه مشکلات زندگى را حل کنند.
آنها به دنبال رهبرى درست والدین خود هستند نه آنکه ما نقاط ضعف آنها را زیر ذره بیکن بگذاریم و تنها به آنها توجه کنیم.

در خانه،لطفاسر سفره ی غذا به همراه فرزندت کمی منتظر بمان
همسرت بیاید و بعد غذا را شروع کنید

تافرزندت هم صبر کردن رابیاموزد و هم احترام گذاشتن به مادرویک زن را

انسانها زود پشیمان میشوند؛
گاه از گفته هایشان،
گاه از نگفته هایشان،
اما سراغ ندارم کسی ‌از مهربانی پشیمان شده باشد
مهربانی منطقی‌ترین گفتگوی زندگیست