مادر که باشی ..
باید خیلی مراقب خودتو رفتار و گفتار و کردارت باشی .
مادر که باشی ..
بزرگ میشی پله به پله .. تو هم با بچه ت بزرگ میشی .
مادر که باشی ..
مدام دلت می تپه واسه بچه ت
مادر بودنم را خیلی دوست دارم …
دلم ضعف میره برای دنیای مادری …
دنیایی که متعلق به خودت نیستی٬
همه جا حضور کسی رو احساس میکنی که آنقدر بی پناه ست که فقط آغوش تو آرومش میکنه …
آنقدر کوچیکه که دستهای تو هدایتش میکنه …
آنقدر ضعیفه که شیره ی جان تو پرورشش میده …
مادر بودنم را دوست دارم …
چون به بودنم معنا میده ..
چون ارزشم را به رخم میکشه ویادم میده که هزاربار بگم : ” جانم ، جان مادر”
چون خداوند به من اعتماد کرده و تو رو امانت به دستم سپرده …