مدیرالنفیسه

#تربیت_کودک
به بچه ها نگید
چرا خواهرتو زدی؟
چرا برادرتو گاز گرفتی؟
چرا دروغ گفتی؟

چون اونها برای احساساتشون دلیلی ندارن و نمی تونن منطقی بحث کنن و همچنین ازشون قول نگیرید که این کارو نکنیا چون قولهاشون رو فراموش میکنن و به مرور محکوم به دروغگویی میشن.
بهشون بگید میدونم عصبانی شدی اما حق نداری بزنی،
میدونم راستشو نگفتی اما دفعه بعد بهم راستشو بگو حالا بیا درستش کنیم.
با بچه ها با طعنه، سوالی، تهدیدی حرف نزنید از جملات خبری ساده استفاده کنید.
رویا نوری

#تربیت_کودک
کتاب نقاشی کودک
از کودک بخواهید که بر مبنای بافته های ذهنی اش برای شما داستانی تعریف کند، سپس آن داستان را نقاشی کند.

بعد، از آن نقاشی ها کتابی بسازید و آن کتاب را در کتابخانه خود به عنوان اثر ارزشمندی از کودک خود نگهداری کنید.

شما با انجام این کار ساده به کودک یاد می دهید که افکارش با ارزش است و می تواند از آنچه که در ذهنش طراحی می کند محصولی بوجود بیاورد که برای دیگران نیز جالب توجه و مفید می باشد.

#تربیت_کودک
‌به کودکتان نگویید «نمی بخشمت»،
این جمله باعث نمی شود کودک متنبه شود بلکه مجددا به او احساس گناه و سرزنش را هدیه می کند و او چون نمی داند چطور با احساس گناه کنار بیاید دست به لجبازی های بیشتر می زند
بگویید «دوستت دارم!» به همین سادگی! یک دوستت دارم ساده شاید آنچنان برای شما مهم نباشد و به چشمتان نیاید اما برای یک کودک همه زندگی اوست.
دوست داشته شدن، مسیر دوست داشتن را برای کودک هموار می کند. کودک را مطمئن کنید که بی قید و شرط دوستش دارید. حتی اگر کار بدی انجام دهد که از نظر شما مقبول نیست، نباید به او بگویید دیگر دوستت ندارم.

#تربیت_کودک
احترام گذاشتن به فرزندان یکی از اساسی‌ترین شرایط رشد سالم روانی کودکان است
بعضی از والدین ممکن است فرزند خود را دوست داشته باشند ولی به او احترام نگذارند. نکته مهمی که والدین باید به آن دقت کنند این است که دوست داشتن فرزند کافی نیست، بلکه لازم است شما برای او احترام قائل باشید. احترام به کودک و نوجوان به همان اندازه اهمیت دارد که دوست داشتن او.
اگر میخواهید سخن شما روی فرزندتان تاثیر داشته باشد باید به او احترام بگذارید و برایش حریم قائل شوید…

#تربیت_کودک
هوش بیشتر یا تلاش بیشتر
کارول داوک استاد دانشگاه استنفورد، اهمیت به چالش افتادن کودکان را مورد مطالعه قرار داد، حتی اگر آن ها دچار اشتباه می شدند. تحقیقات او نشان داد که تحسین کودکان در مورد باهوش بودن آن ها در واقع احتمال این که آن ها بتوانند در برابر چالش ها مقاومت کنند را کاهش می دهد.

کارول و همکارانش صدها نفر از کودکان پایه‌ پنجم را در مدارس شهر نیویورک مورد بررسی قرار دادند. در حالی که یک گروه برای هوش خود مورد تحسین قرار می‌گرفتند، گروه دیگر برای تلاش شان مورد تعریف و تمجید قرار گرفتند.

وقتی که دانش آموزان پایه پنجم با آزمون کاملاً دشواری که برای دانش آموزان پایه هشتم طراحی شده بود به چالش کشیده شدند، نتیجه ی شگفت انگیزی حاصل شد.

دانش آموزانی که برای تلاش خود تحسین شده بودند به سختی تلاش می‌کردند، حتی اگر داشتند اشتباهات زیادی را مرتکب می شدند. کودکانی که به خاطر باهوش بودن مورد تمجید قرار گرفته بودند، دلسرد شده بودند و اشتباهات خود را نشانه ای از شکست می دانستند.