مدیرالنفیسه

شکاکیـت در زنـدگی زناشـویی؛ ممنــوع”

نباید بگذارید هیچ شک و سوظنی در دلتان بماند؛ شکاک بودن و شک داشتن اگر از یک حدی بگذرد و ذهن شما را درگیر کند خود یک بیماری روانی است….

اگر شکی در دلتان به وجود آمد سریعا آن را با همسرتان در میان بگذارید و آن را از میان ببرید. با شک زندگی کردن، آدمی را از پای در می‌آورد.

شک درباره‌ی یک چیز خوب، بسیار بدتر و ویرانگرتر از یقین داشتن و دانستن یک موضوع بد است!

خوشامدگویی به احساس کودک

کودک شما نیاز به ابراز احساسات دارد. چیزی که رفتار او را هدایت می کند. این فرصتی برای فرزند شما است که پریشانی های درونی را التیام دهید و به شما نزدیک تر شود. بنابراین همه شفقت خود را جمع کنید و اجازه ندهید که خشم بر شما سلطه یابد. اشک ها و ترس هایی را که همیشه پشت عصبانیت پنهان هستند بپذیرید.

به خاطر داشته باشید که او آن قدر به شما اعتماد دارد که پیش شما گریه می کند. با روش خودتان آرام اش کنید. احساسات او را درک کنید و بگویید که دردش را می فهمید. بعد از آن، او احساس آرامش و نزدیکی بیشتری با شما خواهدداشت.
?????

به دیگران اجازه ندهید فرزند شما را تربیت کنند.

زمانیکه زیر فشار دیگران فرزندتان را دعوا می کنید.
به خاطر حرف دیگران نوزادتان را بغل نمی کنید
به خاطر حرف دیگران و با وجود ناراحتی نوزادتان او را به مهمانی ها می برید.
زمانیکه هنوز فرزندتان آماده نیست به خاطر طعنه دیگران سعی می کنید فرزندتان را از پوشک بگیرید,

در حقیقت شما به دیگران اجازه میدهید فرزند شما را تربیت کنند, از دانش دیگران استقاده کنید اما به دیگران اجازه ندهید فرزندتان را تربیت کنند.

نقش پدر در آرامش خانه

زمانی که پدر نقش موثری در خانه ایفا نمی‌کند، تمام مسوولیت‌های بچه‌ها برعهده مادر خانواده می‌افتد و مادر همیشه احساس افسردگی، خستگی و عصبی بودن دارد و تصور می‌کند در خانه مظلوم واقع شده است. همین مساله باعث می‌شود مادر نیز نتواند وظایف مادری خود را به خوبی انجام دهد و روابط موثری با بچه‌ها نخواهد داشت،
بنابراین پدر‌ها حتما باید 3-2 ساعت در روز کنار بچه‌ها باشند تا مادر نیز بتواند برای خودش وقت بگذارد و به کارهای موردعلاقه‌اش بپردازد. در غیر این صورت مادر همیشه خسته است و از نظر روانی و جسمی توان لازم را برای نقش موثر مادری و فرزندی نخواهد داشت.

کودکان تا ٤ سالگی معنای شریک شدن را نمیفهمند.
از آنها انتظار نداشته باشید
و به آنها برچسب خساست نزنید
اما با بازی کردن شریک شدن را کم کم به آنها بیاموزید.