مدیرالنفیسه

کی از مراحل پیشگیری از شدت یافتن اختلاف زناشویی، کوتاه_آمدن و پرهیز از مقابله به مثل است

گاهی خانم می گوید که چون شوهرم حرف زشت زد و قهر کرد، من هم به او حرف زشت زدم و قهر کردم. آیا این کار درست است؟

ممکن است که بچه ها مقابله به مثل کنند ولی این کار برای بزرگترها خیلی بد است. پس مقابله به مثل ممنوع است و این کار باعث می شود که تنش شدیدتر شود. زیرا در این میان باید یک نفر کوتاه بیاید.

به کودک نه نگویید، خانه را امن کنید
از فرزند نوپای خود انتظار نداشته باشید، درک کند که چرا نباید با چاقو بازی کند، پیچ های گاز را بپیچاند، دستش را داخل شومینه نکند و… او در این دوران به شدت دنبال استقلال است و می خواهد ابراز وجود کند، بنابراین «نرو»، «نکن»، «دست نزن» و… نمی تواند آنطور که باید و شاید او را از آسیب های احتمالی حفظ کند.
به جای اینکه صد بار در طول روز کودک را محدود کنید و به خواسته هایش نه بگویید، خانه را به محلی امن تبدیل کرده و درعوض آزادی های بچه را در خانه بیشتر کنید.

پدرانی که در زندگی فرزندانشان شرکت دارند، در پرورش کودکان همدل سهم بسزایی دارند.

بر اساس پژوهشهایی که انجام شده است؛ کودکانی که در پنج سالگی، پدرانشان به شکل مثبتی در مراقبت از آنها فعال بودند؛ سی سال بعد بزرگسالان همدلتری شدند تا آنهایی که پدرانشان غایب بودند.

موضوع نگران کننده این است که بسیاری از پدران به شکل اختیاری خود را از زندگی فرزندانشان کنار کشیده اند.

کنترل پرخاشگری و عصبانیت در محیط خانواده:

?1- صمیمیت. صمیمیت در خانواده امری لازم و ضروری است زیرا سهم مهمی در کاهش خشونت در خانواده دارد. بسیاری از رفتارهای خشونت آمیز به این دلیل است که صمیمیت بین طرفین وجود ندارد. صمیمیت هنگامی افزایش می یابد که افراد خانواده در امور زندگی با یکدیگر مشارکت داشته باشند، همچنین اعتماد و اطمینان در مشارکت بین اعضای خانواده باعث صمیمیت می شود.

?2- تأمل و سکوت. یکی از بهترین راه های کنترل خشونت در خانواده، کنترل رفتار خویشتن در مواقعی است که یکی از اعضای خانواده به تحریک دیگری بپردازد. بهترین شگرد در این هنگام آن است که دیگران سکوت اختیار کنند تا آن فرد هم آرامش پیدا کند. سپس در یک فرصت مناسب با هم به بحث و بررسی برسند.

?3- تخلیه. یعنی اینکه به طور مستقیم جواب خشونت را ندهیم. تحقیقات جدید نشان داده که پرخاشگری ملاکی و حتی فیزیکی علاوه بر اینکه خشم را کاهش نمی دهد باعث افزایش آن نیز می شود.

?4- مدل پرخاشگری غیرپرخاشگرانه «قدم زدن و …». تحقیقات نشان داده که افراد عادی که پرخاشگری خود را بدون رفتار پرخاشگرانه بروز داده ند بعد از این کار سطح کمتری از پرخاشگری را داشته اند ولی به طور کل این روش هم زیاد مؤثر نیست.

?5- تنبیه. در طول تاریخ یکی از وسایل اجتماعی برای کم کردن میزان خشونت تنبیه بوده است که توسط آن جلوی تجاوز، خشونت و دیگر رفتارهای پرخاشگرانه را می گرفتند. ولی در حال حاضر علما معتقدند که تنبیه به طور موقت جلوی خشونت را میگیرد و برعکس در طولانی دت به طور مستقیم باعث تقویت آن می شود.

?6- صحبت کردن در مورد مشکل. بهترین روش برای کاهش پرخاشگری صحبت کردن در مورد آن است. این تکنیک به طور عملی است، یعنی هنگامیکه پرخاشگری به حد اعلای خود می رسد، یکی از طرفین سکوت اختیار می کند و سعی می کند قایله را ختم کند. ولی بعد از اینکه طرفین آرام شدند و مدتی نیز گذشت با خونسردی مطالب را با یکدیگر در میان می گذارند و آن را حل و فصل می نمایند.

تک فرزندها به بازیهای انفرادی گرایش پیدا میکنند و تماشای تلویزیون
و بازی با رایانه
را نسبت به بازیهای گروهی ترجیح میدهند
که این ویژگی انزوا و گوشه نشینی را همراه خواهد داشت.