مدیرالنفیسه

مامان نمونه

فوروارد کنید برا مامانای نمونه?

هنگام بداخلاقی فرزندتان

- تا زمانی که کودک عصبانی است به هیچ وجه با او بحث و جدل نکنید.
- کودک را از محیط‌هایی که پرخاشگری را تقویت می‌کند (مثل بازی‌های رقابتی خشن یا شرایط درگیری با دیگران) دور سازید.
- شرایط مساعد برای تخلیه‌ی هیجانات و عواطف کودک را به صورت‌های مختلف فراهم کنید.
- رفتارهای جانشین را به کودکان بیاموزید، کلمات کلیدی «نوبت را رعایت کن»، «با هم بازی کنید»، «آرام باشید» مفید است. سعی کنید از به کار بردن جملات «چرا این قدر شر هستی» خودداری کنید.

علل پرخاشگری کودکان عبارت از

- هیجانات دوران بارداری
- الگو قرار دادن رفتار بزرگ‌ترها یا همسالان.

- کودکی که برای به دست آوردن چیزی پا را به زمین می کوبد و داد و فریاد به راه می اندازد و سرانجام به آنچه که می‌خواسته می رسد
- کودکان نمی توانند به راحتی احساساتشان را بیان کنند.
- گرسنگی، تشنگی، خستگی، احساس نیاز به خواب، ضعف جسمی، بیماری

چه سنی برای سفر مناسب است؟
بین شش ماهگی تا یکسالگی بهتر است کودک زندگی یکنواخت خود را در حالی که الگوهای خواب و غذایی او شکل میگیرد داشته باشد.
و تا قبل از هجده ماهگی بهتر است از سفرهای طولانی مانند سفر ساکنین خارج از ایران به ایران که برنامه زندگی کودک را به هم میریزد اجتناب کنند.
به چه دلیل؟
- سفر میتواند خواب کودکان را کاملا بهم بریزد و تا مدتها والدین را درگیر کند.
_ سفر میتواند باعث ایجاد اضطراب غریبه یا اضطراب جدایی در کودک شود.
اگر قبل از دو سالگی فرزندتان تصمیم به سفر دارید:
_ مراقب باشید الگوی خواب فرزندتان را به هم نریزید. سعی کنید زمان خواب فرزندتان مانند همیشه باشد.
_ اگر فرزندتان عادت دارد در رختخواب خود بخوابد او را وارد رختخواب خود نکنید.
_ اگر فرزندتان اضطراب جدایی یا غریبه دارد با دیگران تعارف نکنید. مراقب باشید او را به زور از اغوش شما نگیرند.
_ اگر با افراد جدید ملاقات میکند که بعدا مجبور است از انها جدا شود مراقب باشید وابستگی شدید به افراد پیدا نکند.

کنترل خود را از دست ندهید

بهانه گیری کودکان واقعا آزار دهنده است. حمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.

هنگامی که کودک در حال جیغ و داد کردن است به حرف ها و دلیل های شما گوش نمی دهد و با حالتی منفی به فریادها و تهدیدهای شما پاسخ می دهد. هرچه بیشتر سر او داد بزنید که آرام تر شود، او با صدای بلندتری جیغ می زند. در این مواقع شاید بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. به طور کلی، بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش روش خوبی است.
اگر تحمل بهانه گیری های او را ندارید چند دقیقه کوتاه بیرون بروید و وقتی کودک دست از گریه و جیغ برداشت دوباره به اتاق بازگردید. اگر شما آرامش خود را حفظ کنید او نیز سریع تر آرام می شود.