مدیرالنفیسه

نامه عاشقانه امام خمینی به همسرش
(در سفر حج سال 1312)

تصدقت شوم؛ الهى قربانت بروم، در این مدت که مبتلاى به جدایى از آن نور چشم عزیز و قوّت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آئینه قلبم منقوش است. عزیزم امیدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند. [حالِ‏] من با هر شدتى باشد می‌‏گذرد ولى بحمدالله تا کنون هرچه پیش آمد خوش بوده و الآن در شهر زیباى بیروت هستم (جهت سفر حج از طریق بیروت با کِشتی) حقیقتاً جاى شما خالى است فقط براى تماشاى شهر و دریا خیلى منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراه نیست که این منظره عالى به دل بچسبد.

دلم براى پسرت قدرى تنگ شده است. امید است هر دو به سلامت و سعادت در تحت مراقبت آن عزیز و محافظت خداى متعال باشند اگر به آقا و خانم‏ها‌ کاغذى نوشتید سلام مرا برسانید. من از قِبَل همه نایب الزیاره هستم.

پدر و مادر بی سوادی که اطلاعات کمی از فنون فرزند پروری دارند اما، ” همسو و هماهنگ عمل می کنند “

نسبت به والدین تحصیلکرده ، متخصص و آگاه از مهارت والدگری ولی ” ناهماهنگ در روش تربیتی” فرزندانی سالم تر از نظر رشد روانی ، اخلاقی و اجتماعی ، تربیت خواهند کرد .

” هماهنگی در روش تربیتی ، شرط اول تربیت فرزند است .”

شما ازدواج نمی‌کنید که:
مدام کسی‌روکنترل کنید!
ازدواج برای آرامش ویا زیباتر شدن زندگی‌ست،
سرک ‌کشیدن مداوم و پلیس بازی در امور همسرت به
سرد شدن رابطه منجر می‌شود!

(مردها موجودات قدرتمندی هستند!*

هرچقدر محکم در آغوش بگیریشان اذیت یا تمام نمی‌شوند، زورشان به در کنسروها، وزنه های سنگین و غُرغرهای زنانه خوب می‌رسد. تازه پارک دوبلشان هم از ما بهتر است! مردها پسربچه های قوی‌اند، اما نه آنقدر قوی که بی توجهی را تاب بیاورند! نه آنقدر قوی که بدون دوستت دارم های زنی شب راحت بخوابند! نه آنقدر قوی که خیال فردای بچه ها از پای درشان نیاورد! نه آنقدر قوی که زحمت نان پیرشان نکند! مردها پسر بچه های قوی‌اند، که اگر در آغوششان نگیری و ساعت ها پای پرحرفی های پسرکوچولوی درونشان ننشینی، ترک می خورند. و آنقدر مغرورند که اگر این ترک هزار بار هم تمامشان کند، آخ نگویند !… فقط بمیرند! آن هم طوری که آب از آب تکان نخورد و مثل همیشه از سرکار برگردند و شام بخورند … فقط پسر کوچولوی سربه هوای درونشان را می برند گوشه ای از وجودشان دفن می کنند و باقی عمر را جلوی تلویزیون، پشت میز اداره یا دخل مغازه، در حسرتش می نشینند …
هوای “پسر کوچولوهای ریش دار” زندگی‌مان را داشته باشیم، آنها راه زیادی را از پسر بچگی ‌شان آمده اند، تا مرد رویاهای ما باشند! دنیا بدون “دوستت دارم” با صدایی مردانه جای ناامن و ترسناکی ست … دنیا بدون صاحبان کفش های 42 و بزرگتر ردپای خوشبختی را کم دارد