مدیرالنفیسه

?این متن رو همیشه سرلوحه زندگیتون قرار بدید؛

“راضی باش” به هر چی اتفاق افتاد که
اگه خوب بود زندگیتو “قشنگ” کرد
و اگه بد بود تو رو “ساخت” …

“مدیون باش” به همه آدمای زندگیت .
که خوباش بهترین “حسارو” بهت میدن
و بداش بهترین “درسارو” …

“ممنون باش” از اونی که بهت یاد داد
همه شبیه “حرفاشون” نیستن و همیشه
همونجوری که میخوای “پیش نمیره” …

زندگی همینقدر ساده اس …

? اگر به مشکلاتت بیش از حد توجه کنی به آنها خوراک داده ای.

توجه خوراک ذهن است به هرچه که توجه کنی قویتر میگردد.

هرگز با توجه کردن به بدبختی ها به آنها خوراک نرسان.

به چیزهای منفی کمتر توجه کن. در باره رنج‌هایت زیاد سخن نگو و آنها را بزرگ نکن.

بیشتر به شادی متمایل شو، توجه ات را به شادی های کوچک معطوف کن.

لحظات کوتاه شادی را ارج بگذار و خودت را کامل در آنها غرقه کن.

اینگونه آن لحظات کوتاه رشد خواهند کرد و در تمام زندگی ات منتشر خواهند شد.

هیچکس را در زندگی مقصر نمی دانم…
از خوبان “خاطره” و از بدان “تجربه"میگیرم…! بدترین ها “عبرت” میشوند…!
وبهترین ها “دوست”
حرف اشتباهیست که میگویند با هر کس باید مثل خودش رفتار کرد.
اگر چنین بود!!!
از منیت و شخصیت هر کس چیزى باقى نمیماند.
هرکس هر چه به سرت آورد فقط خودت باش. اگر جواب هر جفایى بدى بود،
داستان زندگی ما خالى از آدم های خوب بود.
اگر نمیتوانى آدم خوبه‌یِ زندگی کسى باشى،
اگر براى یاد دادن تنها همان خوبى‌هایى که خودت بلدى ناتوانت کردند،
اگر همان اندک مهربانیت را از بر نشدند،اگر خوبى کردى و بدى دیدى، کنار بکش!!!
اما بد نشو…
زیرا این تنها کاریست که از دستت بر میاید. مهم نیست با تو چه کردند.
تو قهرمان زندگی خودت بمان تو آدم خوبه‌ى زندگی خودت باش
با وجدانت آسوده بخواب. سرت را پیش خدایت بالا بگیر.
و بخاطر همه چیز شاکر باش…

معنایِ زندگیِ مشترک یک مقدار قبول کردنِ این موضوع است که ” من کارهایی را میکنم که دوست ندارم و درست نمیدانم ولی چون تو میخواهی انجام میدهم. “

چون اگر قرار باشد معنایِ دوستی یا دوست داشتن این باشد که “تو باید کارهایی را انجام دهی که من دوست دارم “این اوجِ خودخواهی است.

دوست داشتن یعنی اینکه ” من کارهایی را میکنم یا نمیکنم که تو دوست داری یا دوست نداری حتی اگر با آنها موافق نباشم. “

اگر من مدعی شدم که کسی را دوست دارم معنایش این نیست که ” تو را دوست دارم تا زمانیکه مثلِ من حس و احساس میکنی مثلِ من فکر میکنی و مثلِ من عمل میکنی. ”

این که اسمش دوست داشتنِ دیگری نیست بلکه تا حدودی خودمداری و خودمحوری است.