«هفته چهل و چند»؛ روایتی از مادران نسل جدید
«هفته چهل و چند»؛ روایتی از مادران نسل جدید
«روایت‌هایی که دل اهالی اطراف را می‌لرزاند»
مجموعه «هفته چهل و چند» شامل 20 روایت از مادرانی است که این روزها سرشان گرم بچه‌داری است.
به گزارش خبرآنلاین، مجموعه «هفته چهل و چند» شامل 20 روایت از مادرانی است که این روزها سرشان گرم بچه‌داری است.
دبیر این مجموعه فاطمه ستوده است که سال‌ها نام او را در همشهری داستان می‌دیدیم و آثار دیگری نیز در قالب ترجمه و داستان‌نویسی نیز داشته است.
ستوده در مقدمه این مجموعه نوشته است: «پیش و بیش از آن که نوع قلم و سبک نوشتاری مادران راوی در این مجموعه برایمان مهم باشد، تلاش کرده‌ایم نوع نگاه و جهان‌بینی مخصوص مادران نسل جدید را به‌تصویر بکشیم. هدف ما سهیم‌کردن مخاطب کتاب در شناخت کنش‌ها، منش‌ها و روش‌های مادران امروز است؛ مادرانی از طیف‌های فکری متفاوت با مادرانگی‌ای متنوع و متکثر.
روند گردآوری این مجموعه شیرین و عجیب بود و تازگی داشت. کنار هم قرار گرفتن بیست مادر که هرکدام فرزندانی کوچک و دغدغه‌هایی بزرگ داشتند، مثل چیدن و ارنج کردن تیم فوتبال سخت بود. در فصل سرد سال که دنیا پر از ویروس‌ها و باکتری‌های موذی است، مادران راوی یکی یکی گرفتار سرماخوردگی و تب و اسهال کودکان‌شان می‌شدند. کودکان که بهتر می‌شدند، نوبت به بیماری پدران و مادران می‌رسید و نوشتن روایت‌ها مدام به تأخیر می‌افتاد. حتی یکی از مادران راوی دو سه روز بعد از پایان نسخه آخر روایتش کودک دومش را به دنیا آورد. پشت صحنه این کتاب پر از صحنه‌های ضبط شده و پخش نشده‌ای است که از فرط دل‌نشینی، دست و دل اهالی «اطراف» را می‌لرزاند.»
در واقع نگاه‌ها، صداها و دل‌مشغولی‌های متفاوتی که با سبک زندگی و اندیشه این 20 روایت‌گر گره خورده و در کتاب منعکس شده، متن چهل‌تکه‌ای آفریده که تصویر دقیق و زنده‌ای از تجربه تربیت فرزند در دنیای معاصر را بازسازی میکند. کسانی که در هفته چهل‌و‌چند قلم زده‌اند، دانش‌آموختگانی در رشته‌های فیزیک، کامپیوتر، تئاتر، حسابداری، جامعه‌شناسی، شهرسازی، زبان‌شناسی، روزنامه‌نگاری، مدیریت منابع انسانی، علوم ارتباطات، گرافیک، روان‌شناسی، الکترونیک، ادبیات، محیط‌زیست و علوم‌تربیتی هستند که مادری، هیچ‌وجهه‌ای از زندگی حرفهای و حریم شخصی را ازشان نگرفته است. در این مجموعه شهلا بهادری، نیره حاتمی‌کیا، امیلی امرایی، نورالهدی ماه‌پری، مرجان هاشمی، منصوره مصطفی‌زاده، فاطمه صالحی، رضوان خرمیان، سوده شبیری، نسیبه میرباقر، مریم فردی، نرگس عزیزی، فاطمه جناب اصفهانی، ضحی کاظمی، فاطمه حجوانی، زینب بحرینی، زهرا کاردانی، فاطمه ابوترابیان، آصفه آصف‌پور و فاطمه ستوده روایت‌گرانی هستند که هرکدام از زاویه دید خودشان، کودکشان و چالش‌های مواجهه با یک عضو جدید در خانه را روایت کرده‌اند.
در بخشی از روایت‌های این مجموعه آمده است: «من هنوز روی گُل قالی نشسته بودم و به پوشک خالی ور می‌رفتم و می‌خواستم کشف کنم چسبش باید کجا باشد و سرش کجا و تهش کجا. لب ورچیده بودم و هق‌هق می‌کردم و می‌نالیدم و به خودم بد و بیراه می‌گفتم که چرا تمام خوانده‌هایم دود شده رفته هوا. حتی کتاب دست‌شویی رفتن کودک که چند سال پیش خودم ویرایشش کرده بودم و از پرفروش‌‌های بازار نشر بود، یک خطش هم یادم نمی‌آمد. صفر مطلق بودم. یک هفته تمام گریه می‌کردم و ریزریزکی و زیرزیرکی می‌گفتم «خیلی سخته. خیلی.» مامان علی می‌گفت «معلومه. بچه‌داری خیلی سخته.» مامانم هم پشت‌بندش در می‌آمد که «تا گوساله گاو شود…» اشک می‌ریختم. به علی می‌گفتم «من اون همه کتاب خوندم. کجا رفتند چیزهایی که از بر کرده بودم؟ دلم چه بیخودی خوش بود.» انگار ذهنم خالی بود. سفید مانده بود، مثل تخته وایت‌برد کلاس یکِ پنجِ دبیرستان باهنر، وقتی بعد از تعطیلات عید نوروز برگشتیم مدرسه و دیدیم سرایدار مدرسه با الکل افتاده به جان تخته و مثل ماست سفیدش کرده است. ذهن من هم سفید شده بود؛ بدون هیچ ماده‌ی شیمیایی.»
