مدیرالنفیسه

هفت راز همسران…

?راز اول: همسرتان را علیرقم تفاوت ها همانطور که هست بپذیرید و از تلاش برای تغییر او دست بردارید

?راز دوم: کاری کنید که وقتی همسرتان در کنار شماست احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.

?راز سوم: در برخورد و ارتباط با همسرتان دقت به خرج دهید.

?راز چهارم: برای داشتن زندگی عاشقانه و رمانتیک وقت و انرژی صرف کنید.

?راز پنجم: به نیازهای جسمی همسرتان توجه کنید.

?راز ششم: شاد باشید و مسولیت شادی خود را به عهده بگیرید.


?راز هفتم: احساسات خود را بشناسید، به آنها بها دهید و با همسرتان پیرامون آن صحبت کنید.

با تجربه کردن این روش ها از قدرت آن ها مبهوت خواهید شد

? به همسر خود گوش فرا دهید.
? در احساسات و هیجانات او شریک شوید.
? از همسر تقدیر به عمل آورید.
? برای همسر ارزش و اعتبار قائل شوید.
? از هر فرصتی برای بیان تشکر خود بهره بگیرید.
? به همسر خود ابراز علاقه کنید.
? از با هم بودن به عنوان دوست یا شریک زندگی احساس خوشوقتی کنید.

فراموش کنید که چه می گیرید، صرفا بر این تمرکز کنید که چه می دهید. اگر شریک زندگی خود را بی بها تلقی نکنید، او نیز متقابلا همین کار را خواهد کرد.

سپاسگزاری حس خوبی به همسر خواهد داد. روش ها را امتحان کنید و مطمئن باشید که به این کار علاقمند خواهید شد و اثرات معجزه آمیز آن ها را خواهید دید.

همیشه و همیشه سعی کنین خودتون درو برای همسرتون باز کنین اونم با لبخند و بامو و لباس مرتب.

عادت کنین باهم دست بدین و همو ببوسین…

همیشه یه چیزی برای همسرتون اماده داشته باشین یه چای داغ یه نوشیدنی یا کمی میوه پوست گرفته…
تا بدونه که شما منتظرش بودینو همین استقبال کوچک و چند دقیقه ای میتونه تو زندگیتون معجزه کنه
میگین نه امتحانش کنین

چقدر درک شدن دلنشین است…

اینکه گاهی دوستی، همدمی، همراهی باشد که تو را بفهمد و بداند که تو همیشه همان عشقِ آرام و صبوری که گاهی بی حوصله می شود، داد و فریاد راه می اندازد و همه را بهم میریزد!

اینکه کسی باشد که بفهمد بی حوصلگی هایت از دلتنگی ست، از سَرِ خستگی و به جایِ ناراحت شدن و اخم کردن، حرف هایت را به دل نگیرد و با محبت آرامَت کند،
خوب است کسی باشد که تو را بپذیرد و کنارت باشد، با همه یِ بدی ها و بی حوصلگی هایت، با تمامِ اعصاب خوردی ها و غُر زدن هایت…
و یادش نرود که تو همان خوبِ همیشگی هستی که فقط کمی خسته شده…

مردها هم گاهی بی کس می شوند!
وقتی جستجو می کنند نگاه آشنا را
و نمی یابند و از پا می افتند
دست می کشند از دلدادگی….
روزمرگی ها را بیشتر به دور خود دیوار می کنند
آدم دیگری می شوند
گاهی ساکت گاهی پر صدا
گاهی جسور و گاهی خودخواه….

مردها وقتی نمی یابند گوشه ی آرامش را
میان آغوش نرم و امن یک زن
سنگ می شوند
مردها گاهی نصفه و نیمه می مانند

می دانی چه می گویم؟
آنها زنی میخواهند که
برای چشمان مردش بی پروا باشد
بگوید…بخندد…ببوسد
خستگی هایش را بفهمد
سکوتش را بخواند
دستش را بگیرد شهر را نشانش دهد
رو به روی مغازه ها بایستد
برایش لباس انتخاب کند
و بفهمد و بفهمد و بفهمد
مرد ها
این سخت های شکننده
گاهی
فهمیدن می خواهند