مدیرالنفیسه

درکودکی ازمهربانی ورحمت وزیبایی خداوند بگویید به سن عقل که رسیدند از قانونمندی آفرینش بگویید

بچه ها نباید از خداوند وحشت کنند
برای تربیت و تنبیه کودک او را ازخدا نترسانید

بچه ها بعد ازسه سال آمادگی
پذیرش مسئولیت رو پیدا می کنن.
بهتره با مسئولیتهای خیلی کوچک
شروع بشه مثل “لیوانت رو در ظرفشویی بذار” یا"حوله ت رو اینجا بذار”

سعی کنید مسولیت کارهای خودش
رو کم کم بهش بدین

خیلی وقت ها ما مریض می شویم که جلب توجه کنیم یا می نالیم که جلب توجه کنیم؛ خیلی از ما بیچاره می شویم که توجه بگیریم و این یکی از کارهایی است که خانم ها بسیار در آن تبحر دارند به خصوص در کسوت مادری. چون به توجه نیاز داریم و از کودکی به گونه ای پرورش پیدا کرده ایم که نیازمند توجه باشیم، و هرگز نتوانستیم از درون به چیزی توجه کنیم. همیشه نگران جلب توجه بودیم و هیچ وقت به فکر بذل توجه نبوده ایم. 

دیده شدن بد نیست، مهم است ولی ارزش نیست. انسان تا وقتی زنده است، شخصیت و نفسانیت دارد و نیاز به توجه دارد و باید دریافت کند. 

کودک در یک سال اول زندگی اش بیشترین نیاز را برای توجه دارد. در تاریخ دو بار این آزمایش تکرار شده که دوگروه از بچه های زیر یکسال را تحت نظر گرفتند، گروه اول در بهترین شرایط زیستی، تغذیه ی عالی و غیره اما توسط انسان های پوشیده ای که فقط چشم هایشان پیدا بود؛ این گروه بچه ها به علت دریافت نکردن توجه، در هر دوبار آزمایش همه شان مردند.

انسان بدون توجه پژمرده می شود. کودک بدون توجه می میرد ولی توجه در اندازه ی خودش و در جای خودش.

بانو جان مواظب قهرمان زندگیت باش !!!!
مردها در زندگی حکم یک فوتبالیست را دارند که دوست دارد همیشه قهرمان باشد .
وقتی گل بزند تشویقش کنند
تعریفش کنند
بهش افتخار کنند
وقتی هم گل نمیزند
بگویند نزدیک بود گل بزنی
وقتی هم گل میخورند بگویند
هنوز وقت اضافه ای هم هست !!

آن زمانی که یک جور رفتار میکنی که به او میفهمانی که عرضه ی بازی را نداشتی
سوت پایان را زده ای …
بهتر بگویم .. ناک اوتش کرده ای!!!!

تولد تا سه سالگی زمان تعلیم و آموزش و تربیت کودک نیست، بلکه زمان پرورش کودک است یعنی با دادن آزادی لازم و مراقبت از کودک به او اجازه می دهیم رشد کندـ

سختگیری در سه سال اول زندگی کودک و بکن و نکن، دستور دادن، احساس خجالت دادن و دعوا کردن کودک تنها باعث می شود چیزهای خوبی که می تواند در کودک رشد کند، ویران شود

خشم و عصبانیت، خجالت، افسردگی، وسواس، خساست، عدم درک متقابل، افکار بد و عذاب آور، نداشتن اعتماد به نفس و حرمت نفس و بی اعتمادی و ـ ـ ـ ، می تواند حاصل سختگیری در سه سال اول زندگی کودک باشد.

در بیشتر بچه ها حالت تعادل و دوران آرامش کودک  2، 3 ،4، 5 ، 6.5 ، 8 و 10 سالگی است . 

دوران بر هم ریختگی و مشکل داشتن با کودک که مسائل گرفتاری فراون به وجود می آورد  1.5 ، 2.5 ، 3.5 ، 4.5 ، 5.5 ، 7 ، 9 و 11ساله است 

بچه ها 6ماه به 6 ماه تغییر می کنند. کودکی که شما را آزار می داد و احساس خوبی نداشتید بعد مدتی فرزند خوب شما خواهد بود اما انتظار داشته باشید بعد چند ماه تعادل فیزیکی بهم می خورد .

پایان این تغییرات 11 سالگی است 

j