مدیرالنفیسه

شهید حسین خرازی فرمانده لشکر امام‌حسین(ع) از فرماندهان مؤثر عملیات‌های رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر 4، خیبر، والفجر 8 و کربلای 5 بود و در تاریخ 8 اسفندماه سال 1365 به شهادت رسید

یاد و خاطرش گرامی باد?

? مطلبی در باب روایت پخش شده درباره #مرگ_سفید و ربط آن به ویروس #کرونا

? عده ای از افراد دانسته و عده ای نادانسته، دارند مطلبی را از قول امیرالمومنین (ع) پخش می کنند که ایشان فرموده هنگام ظهور ، مرگ سرخ و #مرگ_سفید رخ می دهد و منظور از #مرگ_سفید همان طاعون است.

❇️ و سپس آن را به این ویروس #کرونا ربط می دهند.

✳️ سپس ، آقایانی که دم از طب اسلامی می زنند و کلا وزارت بهداشت و کارهای علمی روز را زیر سوال می برند ، می آیند روایتی پخش می کنند که بروید شهر #قم که در آن جا بلا نمی آید و بلا از آن دفع شده است و به استناد همین مطلب، شیوع ویروس #کرونا در قم را دروغ می دانند. حالا به دلایلی که خودشان می گویند.

? نکته اول راجع به روایت #مرگ_سفید ، اولا در آن سندی که این افراد فرستاده اند به آدرس بحار الانوار ، ج52 ، ص 113 ، این روایت نیست. در آدرس های دیگر است.

ثانیا چطور می آیید و به همین راحتی تطبیق می دهید ؟؟؟ حضرت که علنا گفت منظور بیماری طاعون است. چرا هر چیزی را به هر چیزی ربط می دهید؟؟؟ طاعون و وبا در این کشور در زمان احمدشاه قاجار و آن قحطی بزرگ که نیمی از جمعیت کشور ما از بین رفتند هم رخ داد که بسیار بدتر از زمان حال بود. پس چرا بعد گذشت 100 سال از آن ، ظهور رخ نداد؟؟؟

? آیا برای اثبات نزدیک بودن ظهور، راه دیگه ای نیست که حتما باید سراغ این تطبیقات رفت؟
ما هم می گوییم ظهور نزدیک است، اما نه اینکه بیاییم زمین و زمان را به هم ببافیم و تطبیقات غلط بدهیم. در دهه ها و حتی ها صده های گذشته ویروس های به مراتب خطرناک تری از #کرونا در جهان شیوع پیدا کرده بود که با یک سرچ ساده می توانید پیدا کنید. پس چرا آن موقع ها ظهور رخ نداد؟؟؟

? در رابطه با روایت #قم هم باز هم این افراد آدرس غلط دادند و در آدرسی که داده اند روایت نیست ، بلکه در آدرسی دیگر است که همه از کتاب #تاریخ_قم گرفته شده و برخی روایاتش درباره همین موضوع ، مرفوع و ضعیف است ، اما چون چند روایت است ، می شود با تسامح پذیرفت.

✳️ اما نکته مهم اینجاست که این روایات ، نسخه دیگر هم دارند و در آن صراحتا نام شهر #کوفه هم آمده است که وقتی ناامنی دیدید به آنجا پناه ببرید. ( رجوع کنید به بحارالانوار ج 57 ص 214 ح 28 ، همان ، ح 29 )
چرا این افراد ،این روایات را ندیدند؟؟؟

? آیا کوفه در طول سالیان گذشته ، امنیت داشته؟؟؟ آیا #داعش و #صدام و… دروغ بودند که در کوفه نا امنی ایجاد کردند؟؟؟

? درباره شهر قم هم ، آیا در آن سال که درایران قحطی آمد و نیمی از جمعیت ایران فوت شدند ، قم از این بلا ایمن بود؟؟؟ پس چرا مردم دیگر شهرها به قم نرفتند؟؟؟

آیا در قم تا به حال سیل و زلزله نیامد؟؟؟ آیا سیل سال 88 را در قم فراموش کردند؟؟؟

❇️ چرا استدلال های غلط می آورید برای حرفهایتان ؟؟؟
هیچ نمی دانید دشمن به راحتی می تواند با چندتا مثال نقض که در قم بلایای طبیعی آمده ، کل این روایات و اهل بیت ما را زیر سوال ببرد؟؟؟

? شما که وزارت بهداشت را کاملا زیر سوال می برید اما از طرفی دم از رهبری و ولایت هم می زنید و همه جا می گویید رهبر طرفدار طب اسلامی هست، چرا یکبار نمی آیید و در کانال های خودتان ، ? متن ابلاغیه جامع سلامت ? که رهبری در 18 فروردین سال 93 ابلاغ فرمودند را در کانال های خودتان نمی گذارید؟؟؟
چرا؟
مگر دوست ندارید حرفهای رهبری پخش شود؟؟؟

من می دانم چرا آن را پخش نمی کنید. چون رهبری آنجا مطالبی فرمودند که کاملا درتضاد حرفهای شماست

1️⃣ رهبری در هیچ جای این ابلاغیه از واژه طب اسلامی استفاده نکردند و هرجا می خواستند به طب گیاهی استناد کنند می فرموند #طب_سنتی_ایرانی

اسمی از طب اسلامی نباوردند

2️⃣ در همه جای این ابلاغیه، مسئول درمانی کشور را وزارت بهداشت معرفی کردند و حتی فرمودند #طب_سنتی هم زیر نظر وزارت بهداشت باشد ، همچنین تاکید کردند به همراهی و استفاده از #طب_نوین و امروزی

همان وزارت بهداشت و #طب_نوین که شماها مدام آن را اسرائیلی می دانید، اما رهبری با شما هم نظر نیست

? من واقعا از شما طرفداران طب اسلامی می خواهم ابلاغیه جامع سلامت رهبری را که به راحتی با یک سرچ ساده می توان از سایت خود ایشان به دست آورد در کانال های خودتان بگذارید تا همه بدانند نظر رهبری درباره حل بیماری ها ، رجوع به کدام سازمان و نهاد و کدام روش درمانی هست و نظرشان درباره طب امروزی چیست؟

مگر ندیدید کلیپ پسر آیت الله شاهرودی را که می گفت مقام معظم رهبری نظرات پزشکان را برای خودشان حجت می دانند؟؟؟
شما چرا مثل رهبری ، نظرات آنها را حجت نمی دانید؟؟؟

داور بین ما و شما، ابلاغیه جامع سلامت رهبری

✍️ احسان عبادی

رقیب انتخاباتی، شیطان اکبر نیست!

“بصیرت در این دوران و در همه‌ی دوران‌ها به معنای این است که شما خط درگیری با دشمن را تشخیص دهید؛ کجا با دشمن درگیری است؟

بعضی‌ها نقطه‌ی درگیری را اشتباه می‌کنند؛ خمپاره و توپخانه‌ی خودشان را آتش می‌کنند به سمت یک نقطه‌ای که آنجا دشمن نیست، آنجا دوست است. بعضی‌ها رقیب انتخاباتی خودشان را «شیطان اکبر» به حساب می‌آورند!

شیطان اکبر آمریکاست، شیطان اکبر صهیونیسم است؛
رقیب جناحی که شیطان اکبر نیست، رقیب انتخاباتی که شیطان اکبر نیست. من طرفدار زیدم، شما طرفدار عمروئی؛ من شما را شیطان بدانم؟ چرا؟ به چه مناسبت؟
در حالی که زید و عمرو هر دو ادعای انقلاب و اسلام می‌کنند، در خدمت اسلام و در خدمت انقلابند. خط درگیری با دشمن را مشخص کنیم".

امام خامنه‌ای(حفظه‌الله)

#پندانه

ریشه طلبکاری ما کجاست؟

دوستی دارم که در مهمانی یا زمان تماس تلفنی حرفش را با گله از این و آن شروع می‌کند و به پایان می‌برد.

از اینکه به فلانی رو انداخته ولی به او پول قرض نداده، از اینکه هیچ‌کس در فامیل قدر او را نمی‌داند
از اینکه رئیس‌اش به او مساعده نمی‌دهد.

از اینکه مدیر ساختمان محل سکونتش وظیفه‌اش را درست انجام نمی‌دهد، از اینکه شهرداری جدول‌کشی خیابان محل سکونتش را رنگ نمی‌زند و …

مدام گله می‌کند
اما نمی‌گوید هر کس به او قرض داده، یا پس نگرفته یا با التماس گرفته، نمی‌گوید خودش در سور و سوگ فامیل هرگز قدمی برنمی‌دارد.

نمی‌گوید در اداره، یکی از بی‌نظم‌ترین کارمندان است، دیر می‌رود، زود می‌آید به قول خودش می‌پیچاند و بارها سابقه پرخاشگری با همکاران را دارد
نمی‌گوید که شارژ ساختمان را چندماه یک بار با مکافات و پیگیری مدیرساختمان پرداخت می‌کند.

نمی‌گوید به پرداخت مالیات از اساس مخالف است و حتی کیسه زباله‌اش را سر ساعت توی سطل نمی‌اندازد و … اما بزرگوار همیشه از همه طلبکار است.

ریشه این طلبکاری همیشگی ما از همه در کجاست؟
اینکه قدمی برنمی‌داریم اما انتظار داریم دیگران به ما بیستو چهار ساعته سرویس بدهند.

اینکه حتی وقتی کسی بلند می‌شود و تلاش می‌کند به جای تحسین کردنش، ذره بین می‌گذاریم و تمام کارهایش را برای یافتن یک خطا و خلل احتمالی زیر سوال می‌بریم و در بوق و کرنا می‌کنیم اما حاضر نیستیم کار خوبش را تحسین کنیم، حاضر نیستیم بپذیریم تنها دیکته نانوشته غلط ندارد.

خودمان گامی بر نمی‌داریم اما مدام کار دیگران را به چالش می‌کشیم و اگر کسی گله کُند اسمش را نقد می‌گذاریم!

نقد با نفی تفاوت دارد.
با طلبکاری مداوم تفاوت دارد، با بی‌عملی اما متوقع بودن تفاوت دارد.

مطالبه‌گری با طلبکاری تفاوت دارد. تا زمانی که این موضوع را درک نکنیم

شماتت دیگران آسان است.
ایراد گرفتن به همه آسان است.

دشواری زمانی شروع می‌شود که بپذیریم ما هم بخشی از مشکل هستیم و اگر در آرزوی بهبود شرایط هستیم باید به بخشی از راه حل هم تبدیل شویم نه اینکه طلبکارانه در گوشه‌ای بایستیم و توقع داشته باشیم دیگران سوپرمن باشند و مثل فرشته‌ها بی‌عیب و نقص همه کارها را انجام دهند تا ما در شرایط بهتری زندگی کنیم.

آدم‌های طلبکار یک عدم رضایت درونی دارند که آن را با خودشان مدام حمل می‌کنند، اما به جای پرداختن به درون یا اقدام عملی، از دیگران توقع ترمیم این رضایت را دارند.

آدم‌های طلبکار شخصیت‌های برجسته‌ای نیستند .ایرادگرفتن از همه، نشانه روشنفکری و خرد نیست

دوران پادشاهی‌ها به سرآمده و هیچکس ملکه و شاه نیست که دیگران موظف باشند مقابلش کرنش کنند و آرزوهای او را تحقق ببخشند و او باز هم طلبکار باشد که ای نوکر خانه‌زاد! غذایت شور بود!

اگر در آرزوی روزهای خوب هستیم، دست از طلبکاری مداوم برداریم.
از همسر، از فرزند، از رئیس، از دولت، از پروردگار ….

مطالبه‌گر باشیم اما یادمان نرود که توقع صرف و طلبکاری تا وقتی که خودمان هم قسمتی از راه‌حل نشده‌ایم و گامی برنداشته ایم فقط به ترویج یاس و نومیدی در زانوان کسانی می‌انجامد که به جای گله‌گذاری بی‌حاصل قصد انجام کاری را دارند.

کاندیداهای مجلس را با ده شرط حداقلی محک بزنید!

فرض کنید امروز قرار است در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کنیم؛
فرض کنید که رای دادن به لیست‌های انتخاباتی هم تجربه مفیدی در ادوار گذشته نبوده است و در نهایت ناگزیر هستیم از بین افرادی که تایید صلاحیت شده اند، افرادی که تخصص لازم برای کار نمایندگی مجلس دارند بدون توجه به جناح بندی‌های مرسوم را انتخاب کنیم. در صورت چنین فرضی، حتما کاندیدا‌هایی که رای ما را خواهند گرفت باید ویژگی‌هایی داشته باشند؛ ویژگی‌هایی که می‌شود مواردی از آن را در یک قالب دهگانه برشمرد.



اول: حتما آن کاندیدا، باید در زمینه‌ای تخصص داشته باشد؛ منظور این نیست که مدرک داشته باشد؛ منظور از تخصص توانایی انجام یک کار و یا ایده نوین عملیاتی داشتن برای انجام یک کار است. مثلا اگر کسی ادعای تخصص اقتصادی می‌کند، اولا ببینیم چند کتاب یا اثر در این زمینه نوشته یا در منصب کنونی که اکنون هست، چه کارآمدی محسوسی از خود در آن زمینه تخصصی نشان داده است.

دوم: حتما آن کاندیدا باید از واژه‌های احساسی و عاطفی برای عوام فریبی استفاده نکند. این واژه‌های احساسی و عاطفی را می‌توان به راحتی در شعار‌های انتخاباتی و سخنرانی‌های کاندیدا‌ها استخراج کرد. تردید نکنید کاندیدایی که امروز برای جلب رای، از واژه‌های احساسی برای فریب مردم استفاده می‌کند؛ در قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون هم همین مسیر را خواهد رفت.

سوم: حتما آن کاندیدا باید سابقه روشنی در انتقاد از کاستی‌های موجود در کشور در همه حوزه‌ها داشته باشد. کاندیدایی که امروز در شرایط کنونی کشور قرار است نماینده ما شود، بناست که تغییرات مهمی را در کشور در حوزه اجرایی، قانونگذاری و قضائی انجام دهد. اگر کاندیدایی سابقه روشنی از انتقاد از کاستی‌ها ندارد و یا در چند سال اخیر راه حل‌هایی برای حل مشکلات بیان نکرده است، بنا نیست چیزی را تغییر دهد، او می‌رود که بخشی از همین زنجیره‌ای باشد که ناکاستی‌های موجود در آن قبال کتمان نیست.

چهارم: آن کاندیدا باید در صورت کسب رای، به هر قیمتی درصدد حفظ پست خود در دوره جاری یا دور‌های بعدی نباشد؛ تلاش برای حفظ پست به هر قیمتی، یعنی معامله و فروش حق مردم به هر فرد یا نهادی که خریدار آن است. تلاش برای حفظ پست به هر قیمتی، یعنی سکوت در هنگام نظارت؛ یعنی فروش منافع مردم در قبال باقی ماندن پست. کار چندان سختی نیست؛ می‌شود به راحتی در سوابق افراد این مورد را جستجو کرد.

پنجم: آن کاندیدا باید سابقه فساد مالی و اخلاقی نداشته باشد و اگر شبهه‌ای در مورد او وجود دارد، بدون لکنت زبان و با ارائه اسناد به ذینفعان، رفع شبهه کند. نمی‌شود نماینده‌ای از هر جناحی را با سابقه فساد مالی و یا اخلاقی به مجلس فرستاد، آنگاه امید داشت که اوضاع کشور روبه راه شود. فساد، فساد می‌زاید.

ششم: آن کاندیدا باید رانت خواری را یکی از قبیح‌ترین کار‌های ممکن بداند. بدانیم مجلس جایی است که اگر کسی اهل رانت خواری و رانت جویی باشد، فرصت برای او فراهم است. بررسی کنید سیر و روند کاری و زندگی کاندیدا‌ها را. رانت خواری به راحتی در تغییر وضعیت و موقعیت خانوادگی و شغلی افراد قابل رصد و ارزیابی است. عموما این افراد رانت را حق خود می‌دانند؛ اما تشخیص آن برای مردم کار چندان پیچیده‌ای نیست.

هفتم: آن کاندیدا باید حتما مردم را بیشتر از حکومت دوست بدارد. او وکیل ملت است تا از او در مقابل حکومت به وسیله قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون، محافظت کند. آنچه در کشور ما به وکیل دولت بودن به جای وکیل ملت بودن مصطلح شده، وکیل ملت نباید وکیل دولت باشد، نه وکیل قوه قضائیه و نه وکیل هر نهادی دیگری. او باید وکیل مردم و منافع کشور باشد.

هشتم: آن کاندیدا باید حتما جرات اظهار نظر داشته باشد. افراد ترسو هیچ خیری به مردم و مملکت نمی‌رسانند. سوابق افراد را از این حیث بررسی کنیم. کم نداشته ایم حوادث مهمی که لازم شده افرادی که امروز کاندیدا شده اند در مورد آن به صراحت نظر خود را بیان کنند. جستجو کنیم و سوابق شجاعت و یا عدم شجاعت کاندیدا‌ها را بیابیم.

نهم: این کاندیدا حتما باید شیوه حل مشکلات را به روشنی به مردم توضیح دهد و به مردم بگوید که مشکل به دلیل وقوع چه پدیده‌ای به وجود آمده است و راه حل این مشکلات در حوزه مسئولیت مجلس را به روشنی توضیح دهد.

دهم: این کاندیدا حتما باید دروغگو نباشد و سابقه دروغگویی نداشته باشد. او باید آماده باشد که اگر بین دروغ گفتن و منافع مردم، یکی از انتخابات کند، آماده باشد که منافع مردم را انتخاب کند و دروغ نگوید.