مدیرالنفیسه

پس از گذشت حدود یک هفته از حمله تروریستی عده ای به مسحد نیوزلند و کشته شدن ۵۰ مسلمان زن و مرد و پیر و جوان، تعدادی زنان نیوزلندی برای بیان حمایت خود از مسلمانان به طور نمادین روسری به سر کردند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از CNN، این حرکت که از توییتر و با هشتگ HeadScarfforHarmony# آغاز شده شامل هزاران عکس از هزاران نیوزلندی و غیر نیوزلندی است که مسلمان نیستند اما برای نشان دادن عشق و حمایت خود از مسلمانان حجاب بر سر کردند.

این حمله تروریستی معرف نیوزلندی ها نیست

چری هالیوود، دختر ۲۴ ساله و یکی از شرکت کنندگان در این کمپین در ضمن مصاحبه ای با سی ان ان گفت:

این مردم( ۵۰مسلمانان کشته شده) همچون من نیوزلندی بودند. گرچه داشتن حجاب به طور دائمی بسیار متفاوت از سر کردن روسری برای یک روز است اما من بسیار مفتخرم که برای یک روز هم که شده مثل یک مسلمانم. از آنجایی که یک مشت نمونه خروار نیست، این حمله تروریستی رخ داده نیز معرف ما نیوزلندی ها نیست.

ما به شجاعت مسلمانان افتخار می کنیم

کیت میلز ورکمن، دختر ۱۹ ساله نیوزلندی نیز در مصاحبه با سی ان ان احساس خود را نسبت به این حرکت نمادین ابراز کرد و گفت:

برای من حجاب نشانه ای از قدرت، وقار و شجاعت میلیون ها زن مسلمان که گرچه می دانند این حجاب می تواند در برخی شرایط برای آنها خطرناک باشد، اما بدن ایمان دارند و آن را با عشق حفظ می کنند. من برای تعهد عمیق آنها به مذهب اسلام احترام زیادی قائل هستم و امیدوارم زنان نیوزلندی با پوشیدن روسری بتوانند این حس احترام را به خوبی منتقل کنند.

آنها خانواده ما هستند

لیزی فورد، بانوی ۴۵ ساله شرکت کننده در این کمپین نیز احساسات خود را چنین بیان کرد:

ما در این حرکت قصد داشتیم به فرزندان خود یاد دهیم که داشتن ادیان مختلف شاید از تفاوت های ما انسان ها روی این کره خاکی باشد اما ما در حالت کلی با هم برابر هستیم. گرچه روزها، هفته ها و ماه ها پس از این حرکت ما روسری های خود را کنار می گذاریم و به زندگی اولیه خود برمی گردیم اما این زنان مسلمان هستند که به دلیل ایمان و تعهد قلبی همچنان پوشش خود را حفظ خواهند کرد. در این حرکت هرچند کوتاه مدت ما می خواهیم عشق و احترام خود را به تمام مسلمانان نشان دهیم و بگوییم آنها را خانواده خود می دانیم.

ترس معنی ندارد

مالت ترنر ۲۸ ساله، از شرکت کنندگان در این حرکت نمادین گفت:

از زنان مسلمان بسیاری شنیدم که پس از این حمله تروریستی می ترسند که با حجاب در انظار عمومی حاضر شوند. به نظر من مسلمانان نباید از اینکه خودشان باشند بترسند. این همچنین در مورد نیوزلندی هایی که به فرهنگ آنها ارادت دارند یا قصد تمرین فرهنگ آنها را دارند نیز صدق می کند.

تروشا نایدو، بانوی ۴۱ ساله این کمپین نیز گفت:

پوشش حجاب در این کمپین برای من یادآور آزادی و هارمونی بود. آزادی بیان، حق بودن کسی که هستی، حق زندگی کردن در راهی که می خواهی و حق انتخاب بدون ترس دین و مسلکی که بدان اعتقاد داری.

واکنش جهانیان به این کمپین چگونه بود؟

نمی شود گفت که همه جهانیان در این حرکت حضور داشتند اما می توان گفت ایم حرکت از جانب کسانی که حجاب را نوعی ظلم می دانستند با واکنش هایی همراه بوده است. عده ای عقیده داشتند که غیرمسلمانان باید اتحاد خود را حفظ کنند و برای محکوم کردن حادثه رخ داده نیز باید به یک همدردی ساده و سکوت چند دقیقه ای بسنده کنند. این درحالی است که عده ای دیگری از مخالفان معترض شدند که چرا مسلمانان در شرایط مشابه در حمایت از سایر ادیان حجاب خود را بر نمی دارند.

در این میان، یکی از مردان مسلمان نیوزلندی نظر مثبت خود را نسبت به این کمپین به اشتراک گذاشت و حجاب را زیبای بی ضرر خواهند.

سایر غیرمسلمانان نیز برای یادآوری حادثه تروریستی نیوزلند و به یاد مسلمانان کشته شده در این حمله، در جمعه گذشته ۲ دقیقه سکوت کردند.

ترجمه:زهرا چنگیز

هنوز باورمان نشده که در چهل سالگی، درگیر جنگ تمام عیاری هستیم که هدفش قطع ریشه است و خانه‌نشین کردن جوانانش!

ایستاده در غبار، در کشاکش امید و دلواپسی؛ درخت 40ساله انقلاب! حالا دیگر به مبعث رسیده است و سیلی از توقعات داخلی و خارجی بر او آوار شده است.

تقویم دوباره نقطه آغاز را نشان می‌دهد و شروع هجرت؛ این درخت چهل ساله، “حالا” رزمنده می‌خواهد وگرنه که در زمانه بت‌شکن، همه فدایی بودند و کسی طعم صندلی قدرت و کنج عافیت را نچشیده بود؛ چرب و شیرین فیش حقوق و پاداش و محافظ و تیم همراه و عبور ویژه و نشستن آنسوی میله‌ها کسی را زمینگیر نکرده بود…آن روزها همه «انقلابی» بودند چه می‌خواستند و چه نمی‌خواستند! موج آنقدر سنگین بود که همه را با خود می‌برد؛ کشمیری و بنی صدر و رجوی هم انقلابی بودند!

حالا اما زمان بازپرداخت اقساط انقلاب رسیده است، وام 40ساله را باید تسویه کرد.

نگاه کن! چشم‌ دوخته‌اند به من و شما و آن همه مسئولی که چهار دهه است در این کشور نفس می‌کشند؛ شهدای ترور، شهدای خرمشهر و کربلای 5 و مرصاد…شهدای 42 و 61 و 89 و 96…همه آنها که با نفوذ منافقان، هجوم دشمنان و یا حمله داعشیان برای این نظام جان دادند؛ حالا منتظرند؛

40سال طلبی نداشتند و حالا می‌خواهند عیار سنجی کنند! می‌دانی که فقط زمانه جنگ است که عیار واقعی آدم‌ها عیان می‌شود! امشب شب عملیات است با رمز «الله اکبر» و فردا آغاز عملیات با رمز «یا زهرا»…

هرقدر هم بداخلاق و حریص و بی وجدان شده‌باشیم، مظلوم‌کُش که نیستیم؛ بله! ما هم دلخوریم از آنچه بر کشور و مردم می‌گذرد؛ از کوتاهی‌ها و کم‌کاری‌ها گرفته تا نقص‌ها و خیانت‌ها و کارنابلدی‌ها…اما نامردی است اگر وسط جنگ، کمک مظلوم نباشیم و خاکریز را خالی کنیم.

دلخوریم اما نامرد که نیستیم!

محسن حدادی

‍                                                                                    
 با نخستین شهید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بیشتر آشنا شوید

 با ورق زدن دفتر خاطرات دفاع مقدس ناگزیر به صفحات بی انتهایی از رشادت‌های غیورمردانی برمی خوریم که جان و مال خود را در طبق اخلاص گذاشتند و برای دفاع از کیان ایران اسلامی از هیچ چیز فروگذار نکردند؛ دلاورانی چون خلبان شهید محمد نوژه که با لبان تشنه به دیدار معبود شتافت. 

محمد نوژه در هشتم فروردین ماه سال هزار و سیصد و بیست و چهار در تهران در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. پدرش مرد مؤمن و مذهبی و اهل مسجد بود و محمد را از همان کودکی با نماز و روزه آشنا کرد.

محمد در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام آن جهت طی دوره سامانه‌های کنترل اسلحه به آمریکا رفت و به علت عشق به پرواز به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت.

محمد دوره مقدماتی پرواز را در ایران و دوره عالی و تکمیلی آن را در آمریکا گذراند و به اخذ نشان خلبانی نائل آمد و در سال ۱۳۵۱ به منظور خلبانی هواپیمایی اف -۴ برگزیده شد و پس از طی دوره مربوطه به جمع خلبانان تیز پرواز هواپیمای فانتوم نیروی هوایی ایران پیوست.

شهید نوژه فردی با انضباط و برخوردار از دانش پروازی و مهارت‌های تخصصی و یکی از کارکنان ممتاز پایگاه به حساب می‌آمد. در بررسی خلاصه وضعیت شهید نوژه، در سال‌های ۵۶ تا ۵۸ از او به عنوان افسری پر کار که روزانه بیش از دوازده ساعت وقتش را به امور عملیاتی می‌پردازد و دو مورد تشویقی به علت جدیت در امور محوله گرفته یاد شده است.

همچنین این شهید بزرگوار فردی متواضع و خوش برخورد و مقید به احکام اسلامی بود به طوری که در طول زندگی لحظه‌ای از فرائض و احکام دینی غافل نبود. بعد از بازگشت از آمریکا نه تنها فریب زرق و برق غرب را نخورد بلکه همواره مفاسد فرهنگ غرب را به دوستانش یادآوری می‌کرد.

با شروع انقلاب اسلامی، محمد نوژه در نشر و پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) فعالانه تلاش می‌کرد. او به دور از چشم ساواک دوستان و آشنایان را تشویق می‌کرد تا در تظاهرات و راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی شرکت کنند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی نوژه باز هم آرام و قرار نداشت. در آن زمان گروهک‌های ضدانقلاب در شهر‌ها و نقاط مختلف کشور در صدد آشوب و تجزیه ایران بودند و با این هدف به کشتار مردان و زنان و اطفال بی گناه می‌پرداختند. در همین زمان (۲۳/۵/۱۳۵۸) مهاجمان مسلح طرفدار حزب دمکرات کردستان و گروهی از عشایر وابسته منطقه با انواع سلاح‌های سبک، سنگین و خمپاره انداز به شهر پاوه حمله کردند.

نیرو‌های ژاندارمری، مردمی و پاسداران انقلاب پس از یک روز مقاومت ناگزیر با ارسال پیامی به مراکز فرماندهی خود، از سقوط شهر پاوه توسط مهاجمان مسلح خبر دادند و از مسئولین خواستند نیرو‌های ارتش را جهت سرکوب اشرار مسلح و دفع تجاوز به منطقه اعزام کنند.

در پی ارسال این پیام، هیأتی مرکب از دکتر مصطفی چمران (معاون نخست وزیر و وزیر دفاع وقت) تیمسار، ولی فلاحی (فرمانده نیروی زمینی) و ابوشریف معاون عملیاتی سپاه، با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیرو‌های ژاندارمری و سپاه بودند، بعداز ظهر ۲۵/۵/۵۸ عازم شهر پاوه شدند. اما هلی کوپتر دکتر چمران مورد اصابت گلوله واقع شد و در نتیجه وی در محاصره مهاجمان مسلح در آمد.

پایگاه سوم شکاری همدان پس از مطلع شدن از ماجرا، با به پرواز درآوردن ۲ فروند هواپیمای «اف- ۴» بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی لحظات پراضطرابی را برای مهاجمان مسلح فراهم کرد تا زمینه حضور نیرو‌های مسلح خودی را فراهم کند. سرگرد محمد نوژه جزو اولین داوطلبان شرکت در این عملیات بود.
 

روز پنجشنبه ۲۵ مرداد ماه سال ۱۳۵۸ درست زمانی که شهر پاوه در محاصره عناصر گروه‌های کومله، فدایی و حزب دموکرات قرار داشت شهید نوژه در پی فرمان امام (ره) به همراه ستوان یکم خلبان بشیر موسوی (کابین عقب) به منظور پشتیبانی هوایی از مدافعین شهر و هم چنین شناسایی و بررسی وضعیت منطقه عازم پاوه شد.

هنگامی که هواپیمای وی به آسمان پاوه رسید با حجم وسیعی از آتش کالیبر‌های ضد هوایی ضد انقلاب که ارتفاعات شهر را در اختیار داشت مواجه شد؛ لیکن با مهارت و شجاعت وصف ناپذیری از دیوار آتش عبور کرد و در ارتفاع پایین به کمک شهید چمران و گروه همراهش شتافت.

پس از انجام عملیات، در حین انجام گشت‌های هوایی، هواپیما مورد اصابت آتش بار عناصر ضد انقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد. درحالی که دست راست خلبان کابین جلو در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، متأسفانه هیچ یک از خلبانان فرصت استفاده از صندلی پران را نیافتند و هواپیما به کوه اصابت و در منطقه قشلاق بین پاوه و روانسر سقوط کرد؛ شرایطی که باعث شد سرگرد خلبان محمد نوژه در حالی که روزه بود، با شربت شهادت افطار کند.

در پی این واقعه و به پاس اولین شهید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پایگاه سوم شکاری همدان که قبل از انقلاب به پایگاه شاهرخی و بعد از پیروزی انقلاب به پایگاه حر معروف بود از ۲۵ مرداد ٥٨ رسماً به «پایگاه سوم شکاری شهید محمد نوژه» تغییرنام یافت.

شهید محمد نوژه در سال‌های خدمتش به عنوان افسر سامانه‌های کنترل اسلحه گردان ۱۰۱ شکاری پایگاه یکم، افسر خلبان شکاری تاکتیکی گردان ۳۱ شکاری پایگاه سوم، ریاست شعبه عملیات مشترک و معاون عملیات پایگاه ششم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی به مردم ایران خدمت کرد؛ همچنین در مأموریت‌های بسیاری در غرب کشور حماسه آفرید.

از آنجا که این پایگاه به نام شهید نوژه نامگذاری شده بود و هم چنین عدم دقت رسانه‌ها امروزی به غلط در برخی روایات و افکار عمومی از این کودتا (کودتای شبکه نقاب) به نام کودتای نوژه نام می‌برند؛ که صد البته این کوتاهی و ظلم در حق شهید خلبان محمد نوژه است.

منبع :تابناک