مدیرالنفیسه

ده روش براى مغلوب کردن نگرانى ها :

١) خطاهاى فکرى (شناختى) خود را شناسایى کنید.

٢) مشخص کنید با چه احتمالى ممکن است آنچه را نگرانش هستید به واقع اتفاق افتد.

٣) بدترین نتیجه، محتمل ترین نتیجه و بهترین نتیجه را مشخص کنید.

٤) براى خود داستانى درباره نتایج بهتر تعریف کنید.

٥) مدرک و نشانه اى ثبت کنید که ثابت کند اتفاق بسیار بدى نخواهد افتاد.

٦) پیش بینى خود را آزمون کنید.

٧) با پیش بینى هاى خود برخورد عاقلانه کنید.

٨) به این فکر کنید اگر حادثه ناخوشایندى که شما پیش بینى میکنید اتفاق افتد، از شما چه کارى ساخته است.

٩) فرض کنید دوست شما با مشکل روبرو شود، به او چه توصیه اى می کنید

١٠) به خودتان نشان دهید که این به واقع مسئله خاصى نیست.

نیمى از زندگى مان
میشود صرفِ اینکه به آدمهاى دیگر ثابت کنیم،
ما چقدر خوشبختیم…
به آدمهایى که شاید خوشبختى برایشان تعریفِ دیگرى دارد
حتى اگر واقعاً هم خوشبخت باشیم،
اما همین خودنمایى،
ما را تبدیل میکند به بدبخت ترین آدمِ روى زمین!
غذایى اگر جلویمان میگذارند،
قبل از لذت بردن از غذا،
ترجیح میدهیم آن را به رخِ دیگران بکشیم…
سفرى اگر میرویم،
ترجیحمان این است که بگوییم،
ما آمدیم به بهترین نقطه ى روى زمین،تو
بمان همان جهنم همیشگى…
واردِ رابطه اگر میشویم، عالم و آدم را با خبر میکنیم،
که ببینید چقدر خاطرِ من را میخواهد،
تو اما بمان در همان پیله ى تنهایى ات…
ما لذت بردن را پاک فراموش کرده ایم
مسیرى را میرویم که خطِ پایان ندارد،
فقط میرویم که از بقیه جا نمانیم!

#علی_قاضی‌نظام

رژیم تفکر

دوستی گفت من رژیم دارم
گفتم :شما وزن متعادلی دارید نیاز به رژیم نیست !؟
او گفت : رژیم تغذیه نیست رژیم تفکر و رفتار است…
در این رژیم اجتناب می کنم از :

1- افکار منفی
2-آدمهای منفی
3-کسانی که لبخند را از من می گیرند.
4-آنهایی که باعث میشوند سایه غم و حسرت بر نگاهم چیره شود .
5-آنها که باعث می شوند اعتماد به نفسم را از دست بدهم .
6- آنهایی که چوب لای چرخ زندگیم می گذارند.

او گفت : اگر یک ماه این رژیم را رعایت کنم سه کیلو از بیماریهای تفکر و رفتارم کم میشود و سه کیلو کیفیت زندگیم بالا میرود …. شما هم امتحان کنید

این روزها؛ داشتن حالِ خوش،
غنیمت است!
اگر پیدایش کردید،
دو دستی بچسبید به آن؛
رهایش نکنید!
حال خوب را نمیتوان خرید؛
اما خریدن خیلی چیزها،
حال آدم را خوب میکند…
دیدن بعضی آدمها،
بعضی آمدن ها، بعضی رفتن ها،
شنیدن بعضی حرف ها؛
خط لبخندی که گوشه ی لبت می‌افتد،
حتی چین روی پیشانی،
یا همین ابروهای به هم گره خورده
و چال روی گونه‌ات؛
گاهی میتواند دلخوشی کسی باشد
که فکرش را هم نمیکنی…
این روزها به حال خوشِ هم نیاز داریم

#پندانه

حرفهایی که میزنیم، دست دارند…!
دست های بلندی که گاهی، گلویی را می فشارند و نفس فرد را می گیرند…!

حرف هایی که میزنیم، پا دارند…!
پاهای بزرگی که گاهی جایشان را روی دلی می گذارند و برای همیشه می مانند…

حرف هایی که میزنیم، چشم دارند!
چشم های سیاهی که، گاهی به چشم های دیگران نگاه میکنند، و آنها را در شرمی بیکران فرو میبرند…!
بیائیم امروز مراقب حرفهایی که میزنیم باشیم
زیرا
سنجیده سخن گفتن از سکوت هم دشوار تر است…!