مدیرالنفیسه

تا امروز , در هیچ جای تاریخ نوشته نشده , کسی چیزی را از سکوت یا چشمان کسی خوانده باشد !
چشمان ِ شما کاغذ فکس ندارد که بلینگ کند و خش خش خش کاغذ از خودش خارج کند تا ما حرفهای نگفته تان را از رویش بخوانیم
لازم به توضیح است که سکوت شما , دود نمیدهد ! که ما از سفیدش بفهمیم فلان است و از سیاهش بفهمیم فلان نیست
راحت حرفتان را بزنید جان عزیزتان ! دردتان را بگوئید!
آخرش هم ننشینید اینور و اونو بگوئید سکوتم را نفهمید ! نگاهم را نخواند.
رابطه ها و رفاقت هایتان به خاطر همین حرف نزدن هایتان به گندکشیده میشود.
حرف بزنید….

خودتان را کوچک نکنید

هر چی خواست نگید باشه

همیشه در دسترس نباشید

همیشه تابع نظرات اون نباشید

لحظاتی رو برای خودتان اختصاص بدید

آدمها جذب کسانی میشوند که می دانند بدست آوردنشان دشوار است،ارزش کسی را میدانند که سخت به دست آوردنش،

پس راحت ودستیافتنی نباشید

اما زیاده روی نکنید چون از دستش می دهید

وقتی که 20 سالت بود و من بهت گفتم که دوستت دارم
سرت رو روی شونه هام گذاشتی و دستم رو تو دستات گرفتی انگار از این که منو از دست بدی وحشت داشتی

وقتی که 25 سالت بود و من بهت گفتم که دوستت دارم..
صبحانه مو آماده کردی وبرام آوردی ..پیشونیم رو بوسیدی و گفتی بهتره عجله کنی ..داره دیرت می شه

وقتی 30 سالت شد و من بهت گفتم دوستت دارم
بهم گفتی اگه راستی راستی دوستم داری بعد از کارت زود بیا خونه

وقتی 40 ساله شدی و من بهت گفتم که دوستت دارم
تو داشتی میز شام رو تمیز می کردی و گفتی .باشه عزیزم ولی الان وقت اینه که بری تو درسها به بچه مون کمک کنی

وقتی که 50 سالت شد و من بهت گفتم که دوستت دارم
تو همونجور که بافتنی می بافتی بهم نگاه کردی و خندیدی

وقتی 60 سالت شد بهت گفتم که چقدر دوستت دارم وتو به من لبخند زدی…

وقتی که 70 ساله شدی و من بهت گفتم دوستت دارم
در حالی که روی صندلی راحتیمون نشسته بودیم
من نامه های عاشقانه ات رو که 50 سال پیش برای من نوشته بودی رو می خوندم و دستامون تو دست هم بود

وقتی که 80 سالت شد ..این تو بودی که گفتی که من رو دوست داری..
نتونستم چیزی بگم ..فقط اشک در چشمام جمع شد
اون روز بهترین روز زندگی من بود…چون تو هم گفتی که منو دوست داری

به کسی که دوستش داری بگو که چقدر بهش علاقه داری و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی
چون زمانی که از دستش بدی مهم نیست که چقدر بلند فریاد بزنی
او دیگر صدایت را نخواهد شنید

هم خودتان و هم همسرتان تمرین کنید جوابگوی اشتباهاتتان باشید.

در زندگی روزهایی پیش می ایدکه ما خلاف قوانین زندگی و رابطه خود کاری را انجام میدیم در اینگونه موارد عکس العمل زوج ها معمولا اینطور هست که فرد خاطی لجبازی میکند و اشتباهش را نمیپذیرد و فرد مقابل هم سلاحی جز دعوا و سرزنش و تحقیر ندارد.
اینجاست که مهارتهای ارتباطی بسیار به کار می آید

مثلا اگر آقا یک شب دو ساعت دیرتر از همیشه به منزل آمد با اینکه می‌دانست خانمش برای شام منتظرش بوده و حتی زنگ هم نزده که اطلاع بدهد، این رفتار خلاف قوانین یک ارتباط سالم هست

در این‌ زمان چاره‌ای ندارد جز اینکه جوابگوی رفتارش باشد و اشتباهش را بپذیرید ، با این کار خانم هم اگر عصبانی و ناراحت باشد خیلی زودتر با همسرش کنار می آید
اما انکار مرد و عذرخواهی نکردن و نپذیرفتن اشتباهش فقط زمینه ساز یک بحث و مجادله بی پایان خواهد شد…

در ازدواج یاد می‌گیریم؛ هم من، هم همسرم، هم خود رابطه؛ روزهاى خوب و بد خواهیم داشت!
اصرار به خوب بودن همه چیز یک “توهم” بیش نیست!روز

ما حتی علی رغم داشتن بهترین همسر؛
قطعا روزهاى افتضاح خواهیم داشت.
هدف استراتژیک در رابطه عاطفى، می تواند این باشد که
واقع ‌بینانه روزهاى بد را بکاهیم،

درست بحث کنیم؛
بدون اینکه به هم آسیب روانی بزنیم.