#درمان_افسردگی
? اولین درمان یاد خدا:
یکی از علل غم و افسردگی در جامعه امروز ضعف ارتباط با خدا و غفلت از یاد خدا است، خداوند در قرآن می فرماید: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکًا».
«کسی که از یاد من اعراض کند معیشت تنگی خواهد داشت». این تنگی مربوط به مسائل روحی است زیرا دنیا (از نظر مادی) مال کفران است، هم چنین خداوند می فرماید:
«أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».
«با یاد خدا دل‌ها آرام می‌شود». اگر می بینیم که در کشورهای غربی علی رقم امکانات زیاد از غم و افسردگی رنج می برند علت غفلت از یاد خداست مخصوصاً در زندگی امروزی که انسان ها بیشتر جدا از هم و تنها زندگی می کنند. در این حالت کسی که یاد خدا باشد احساس تنهایی و ضعف نمی کند.
? درمان دوم یقین و رضا:
امام صادق (ع) می فرمایند: «إنّ الله ـ بعدله وحکمته وعلمه ـ جعل الروح والفرح فی الیقین والرضا عن الله وجعل الهمّ والحزن فی الشکّ والسخط فارضوا عن الله، وسلّموا لأمره».
«خداوند به جهت عدل و حکمت و علمش راحتی و شادی را در یقین و رضا از خدا قرار داده، و هم و غم را در شک و نا رضایتی قرار داده، پس از کار خدا راضی باشید و تسلیم او باشید». اگر بنده بداند که هر آنچه که خدا برای او مقدر کرده به نفع اوست دیگر ناراضی و ناراحت نخواهد بود، البته اگر نگرانی از کرده خود باشد و بخاطر آخرت باشد خوب است.
? درمان سوم صبر کردن و جزع نکردن:
امام علی (ع) می فرمایند: «إِیَّاکَ وَ الْجَزَعَ فَإِنَّهُ یَقْطَعُ الْأَمَلَ وَ یُضَعِّفُ الْعَمَلَ وَ یُورِثُ الْهَمَّ وَ اعْلَمْ أَنَّ الْمَخْرَجَ فِی أَمْرَیْنِ مَا کَانَتْ فِیهِ حِیلَةٌ فَالاحْتِیَالُ وَ مَا لَمْ تَکُنْ فِیهِ حِیلَةٌ فَالاصْطِبَارُ».
«مبادا جزع کنی زیرا امید را قطع می کند و اگر انسان نا امید شود دنبال چاره نمی رود و باعث هم و غم می شود، اگر چاره ای باشد باید چاره را یافت و اگر چاره ای نیست باید صبر کرد و این بهتر از نا امیدی است».
? درمان چهارم زهد:
هرگاه انسان چیزی را دوست داشته باشد بابت آن در رنج است و هر چه چیز هایی که دوست دارد بیشتر باشد رنجش هم بیشتر است، پیامبر (ص) می فرمایند: «الرغبة فی الدنیا تکثر الهم والحزن، والزهد فی الدنیا یریح القلب والبدن».
«دوست داشتن دنیا هم و غم را زیاد می‌کند و زهد در دنیا سبب راحتی قلب و راحتی تن است».
در روایت دیگری آمده: «ومن قنع بالمقسوم استراح من الهم والکرب والتعب».
«کسی که به تقدیر و قسمت خود قانع باشد از غم و خستگی در امان خواهد بود».