مدیرالنفیسه

#همسرانه
همدیگر‌رابفهمید

فرض کنید همسر شما کمی زود از کوره در میره و این ویژگی شخصیتی ایشون هست ، با همچین فردی نباید تو شرایط بحث و دعوا دهن به دهن گذاشت چون اینکار فقط و فقط باعث تشدید تنش میشه،

سکوت و گفتن جمله حق با شماست میتونه بهترین تصمیم یک زن یا مرد با سیاست باشه که در شرایط بحرانی همسرشو آروم میکنه…

اما این نکته رو در نظر بگیرید که حتماً وقتی حال هر دوتون خوب هست در مورد اون موضوع با هم حرف بزنید…

حضرت فاطمه (س) تعریف می ڪنند ڪه شبی به بستر رفته بودم تا بخوابم پیامبر صدایم ڪرد فرمود تا چهار ڪار انجام نداده ای نخواب:

①قران را ختم ڪن .
②مومنان را از خودت خوشنود و راضی ڪن .
③ حج و عمره به جای بیاور .
④پیامبران را شفیع خودت ڪن
و بعد بخواب .

?◁ آنگاه به نماز ایستاد. من صبر ڪردم تا نماز پدر تمام شود و گفتم ای رسول خدا چهار ڪار برایم مشخص ڪرده اید ڪه توان انجام آنها را ندارم .پیامبر فرمود:

❶سه مرتبه قل هو الله بخوان مثل این است ڪه قرآن را ختم ڪرده ای .
❷ برای مومنان آمرزش بخواه تا همگی آنان را خوشنود ڪنی .
❸با فرستادن صلوات من و دیگر پیامبران شفیع تو خواهیم شد .
❹ با گفتن ذکرسبحان الله ،الحمدالله ،لا اله الا الله و الله اکبر مثل اینڪه حج و عمره به جای آورده ای .

علامه حسن زاده آملی می فرمود:

«پیش از ﺍﯾﻨﮑﻪ ” ﻋـﺎﺑـﺪ” ﺑﺎﺷﯽ،
” ﻋـَﺒﺪ” ﺑـﺎﺵ !
ﺷـﯿﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ 6000 ﺳـﺎﻝ ﻋﺒـﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩ،
ﻋـﺎﺑـﺪ ﺷﺪ، ﺍﻣﺎ
“ﻋـَﺒـﺪ ” ﻧـﺸﺪ …
ﺗــﺎ ﻋـَﺒـﺪ ﻧـﺸﻮﯼ، ﻋﺒﺎﺩﺗﺖ ﺳـﻮﺩﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧـﺪﺍﺭﺩ؛»

ﻋﺒﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﯾﻌﻨﯽ:
ﺑﺒـﯿﻦ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﭼﻪ ﻣﯽﺧـﻮﺍﻫﺪ، ﻧﻪ ﺩﻟﺖ….

گویند “حر بن یزید ریاحی”

اولین کسی بود که آب را به روی امام بست و اولین کسی شد که خونش را برای او داد.

“عمر سعد” هم اولین کسی بود که به امام نامه نوشت و دعوتش کرد برای آنکه رهبرشان شود و اولین کسی شد که تیر را به سمت او پرتاب کرد!

کی می‌داند آخر کارش به کجا می‌رسد؟

دنیا دار ابتلاست.

با هر امتحانی چهره‌ای از ما آشکار می‌شود،

چهره‌ای که گاهی خودمان را شگفت‌زده می‌کند.

⁉️چطور می‌شود در این دنیا بر کسی
خرده گرفت و خود را ندید؟

می‌گویند خداوند داستان ابلیس را تعریف کرد
تا بدانی که نمی‌شود به عبادتت،
به تقربت، به جایگاهت اطمینان کنی.

خدا هیچ تعهدی برای آنکه تو همان
که هستی بمانی، نداده است

شاید به همین دلیل است که سفارش شده،
وقتی حال خوبی داری و می‌خواهی دعا کنی،
یادت نرود “عافیت”
و “عاقبت به خیری‌ات” را بطلبی

حاج محمد اسماعیل دولابی

روزی جوانی نزد حضرت موسی علیه السلام آمد و گفت:
ای موسی …
خدا را از عبادت من چه سودی می رسد؟ که چنین امر و اصرار بر عبادت اش دارد؟

حضرت موسی علیه السلام گفت:
یاد دارم در نوجوانی از گوسفندان شعیب نبی چوپانی می کردم.
روزی بز ضعیفی بالای صخره ای رفت که خطرناک بود و ممکن بود در پایین آمدن از آن صخره اتفاقی بر او بیفتد.
با هزار مصیبت و سختی به صخره خود را رساندم و بز را در آغوش گرفتم و در گوشش گفتم:
ای بز، خدا داند این همه دویدن من دنبال تو و صدا کردنت برای برگشتن به سوی من، به خاطر سکه ای نقره نیست که از فروش تو در جیب من می رود.
می دانی موسی از سکه ای نقره که بهای نگهداری و فروش تو است، بی نیاز است.

دویدن من به دنبال تو و صدا کردنت به خاطر، خطر گرگی است که تو نمی_بینی و نمی_شناسی

و او ، هر لحظه اگر دور از من باشی به دنبال شکار توست.

ای جوان بدان که خدا را هم از عبادت من و تو سود و زیانی نمی رسد،
بلکه با عبادت می خواهد از او دور نشویم تا در دام شیطان گرفتار آییم.

آیه ای از کلام الله مجید :
و مَنْ‌ یَعْشُ‌ عَنْ‌ ذِکْرِ الرَّحْمٰنِ‌ نُقَیِّضْ‌ لَهُ‌ شَیْطَاناً فَهُوَ لَهُ‌ قَرِینٌ‌
و هر کس از یاد خدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم ، پس همواره قرین اوست (زخرف/ 36)