مدیرالنفیسه

سه‌گانه‌ای برای خواندن در شب های قدر

شاید دغدغه مهم ما این باشد شبهای قدر که سرنوشت یک ساله انسان در آن مقدم می‌شود را چگونه بگذرانیم. مخصوصاً که احیا و شب زنده داری در این شب های عزیز از مستحبات است. تا صبح چه کنیم و چه بگوییم؟ بزرگان ما چه می کردند؟ سیره عالمان دین در این شبها چه بوده ؟آیا فقط باید دعا کرد و نماز خواند ؟کار دیگری هم می شود کرد؟ جالب است بدانیم مذاکره علمی و یادگیری احکام و علوم اسلامی و مطالعه کتاب‌های علمی و دینی از با فضیلت ترین اعمال شب قدر است که در سیره عالمان دین و فقهای شیعه فراوان دیده شده است. از این رو برای بهره گیری بیشتر از شبهای قدر این سه‌گانه را حتماً بخوانیم

۱_قرآن کریم؛

قرآن کتاب زندگی است کتابی است از جانب خدا برای انسان سازی و اینکه چه انسان چگونه باید در دنیای مادی زندگی خود را تنظیم کرده و پیش ببرد و در عین تنظیم امور ماده زندگی خود چگونه زندگی اش را رنگ خدایی بزند و هم دنیای خود را بر اساس فطرت خود و خواست خدا صورت دهد و هم آخرت خود را قرین رضایت پروردگار عالم سازد. با این منطق شب قدر قرآن کریم را با نگاه خودسازی و تنظیم  زندگی فردی ،خانوادگی و اجتماعی و بهره گیری از دستورات نورانی اش برای زندگی بهتر و سعادت دنیا و آخرت بخوانیم.

۲_نهج البلاغه؛

رابطه نهج البلاغه با قرآن رابطه تنگاتنگ و نزدیک است و از همین رو نهج‌البلاغه را برادر قران"اخ القرآن” نامیده‌اند .نهج البلاغه کلمات بلند امیرالمومنین علی(ع) با سه موضوع اصلی است ؛

۱_ اعتقادات که علی (ع)آن را با یک بینش و ذوق معنوی و عرفانی بیان کرده
۲_ مسائل اجتماعی و سیاسی مربوط به زمان خود ، کل جامعه وکل تاریخ
۳_ اخلاق ،سبک زندگی و تربیت نفس و تزکیه انسان

این کتاب برای هر نوع سلیقه،سواد و جایگاه ،مطالب مفید و معارف بلندی دارد. توصیه می کنم در شبهای قدر برای انس بیشتر با این کتاب ارزشمند کلمات قصار آن که بسیار کوتاه، گویا، شیرین و زندگی ساز است را حتماً بخوانید.

۳_صحیفه سجادیه؛

این کتاب شریف دومین کتاب تدوین شده در صدر اسلام و جهت اهمیت بعد از قرآن کریم و نهج البلاغه قرار دارد و “اخت القرآن"، “زبور آل محمد” و “انجیل اهل بیت ” لقب گرفته و در لباس دعا ،معارف اسلامی، مفاهیم اخلاقی و سبک زندگی بیان کرده است .صحیفه سجادیه درس حکمت ، عبرت و راهنمای زندگی سعادتمندانه است و با ناله های عاشقانه “انسان ساز” و “جامعه ساز” است .اگر فرصت به خواندن همه ادعاها نکردید حتماً دعاهای یکم ،هفتم ، دوازدهم وبیستم صحیفه سجادیه را در این شبها بخوانید.
و حرف آخر  این که این روزها به شدت به روشنگری راه ،طوفان فکری برای پیدا کردن مسیر و تغییر ادبیات نیایش برای رسیدن به محبوب هستی نیازمندیم.

 خواندن این سه گانه در شب های قدر و تدبر و عمل به آنها تا پایان مسیر زندگی برایمان راهگشا و روشنگر است.ان شاالله

*مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی خراسان رضوی

????

عارف و نانوا

عارفی بود که شاگردان زیادی داشت و حتی مردم عامه هم مرید او بودند و آوازه اش همه جا پیچیده بود.
روزی به آبادی دیگری رفت
عابد به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود نانوا به او نان نداد و عابد رفت.
مردی که آنجا بود عابد را شناخت، به نانوا گفت این مرد را می شناسی؟
گفت: نه. گفت: فلان عابدبود،
نانوا گفت: من از مریدان اویم، دوید دنبالش و گفت می خواهم شاگرد شما باشم،
عابد قبول نکرد.
نانوا گفت اگر قبول کنی من امشب تمام آبادی را طعام می دهم، عابد قبول کرد.
وقتی همه شام خوردند، نانوا گفت: سرورم دوزخ یعنی چه؟
عابد: دوزخ یعنی اینکه تو برای رضای خدا یک نان به بنده خدا ندادی ولی برای رضایت دل بنده خدا یک آبادی نان دادی!

سه نکته مهم که اگر رعایت کنید؛
زندگی آرامی خواهید داشت

وقتی خوشحال هستید (قول) ندهید.
وقتی عصبانی هستید (جواب) ندهید .
وقتی ناراحت هستید (تصمیم) نگیرید.

ماهيان از آشوب دريا به خدا شكايت بردند،
دريا آرام شد و آنها صيد تور صيادان شدند !!
آشوبهاي زندگي حكمت خداست.
ازخداوند دل آرام بخواهيم، نه درياي آرام !!

شهید سید مرتضی آوینی :
کارتان را برای خدا نکنید، بَرای خُدا کار کنید!

تفاوتش فقط همین اندازه است که ممکن است حسین علیه السلام در کربلا باشد و من در حال کسب علم برای رضای خدا.

سند همکاری 25 ساله ایران و چین؛ بلندمان می کند یا بر زمین مان می زند؟!

 آرایشگاه های مردانه در ایران، همیشه باشگاه سیاسی و اجتماعی بوده اند، درست مثل آرایشگاهی که در محله ما قرار دارد.
آن روز برای کوتاه کردن موهایم به آرایشگاهی که دو کوچه بالاتر از دفتر عصر ایران قرار دارد رفته بودم که سخن حاضران به توافق 25 ساله ایران و چین رسید؛ از کجا سخن به این موضوع کشید نیز جالب است:
 
- راستی خونه ات رو اجاره دادی؟
- نه هنوز؛ می خوام به دلار اجاره بدم!
- دلار؟ چطوری؟
- مگه نشنیدی؟ ایران و چین قرارداد ساله 25 بستن. همین روزاست که چینی ها سرازیر بشن اینجا و دنبال خونه باشن برای خرید و اجاره؟ آدم باید فرصت شناس باشه داداش…!

و بحث ادامه یافت و به این شوخی هم رسید که در سال های آینده متولدین دو رگه ایرانی و چینی خواهیم داشت و … .

فکر نمی کنم اکثر مردم ایران مانند این شهروند ساده دل باشند ولی سر و صدایی که درباره سند توافق همکاری 25 ساله ایران و چین به آسمان برخاسته است، بسیاری را درگیر علامت سوال کرده است، برخی دچار خوش بینی اند و این سند را پایانی بر تحریم ها می دانند و گروهی نیز بدبینانه فکر می کنند که چینی ها بر مقدرات کشورمان حاکم شده اند.

واقعیت چیست؟

 طبق اطلاعات موجود، سند همکاری های راهبردی ایران و چین، مشتمل بر هیچ قراردادی نیست. یعنی در این سند مثلاً نیامده است که چین در ایران فلان معدن را استخراج می کند و فلان قدر می دهد یا چقدر گردشگر به دو کشور می روند یا در زمینه همکاری های دفاعی، دقیقاً چه می کنند.

در این سند، صرفا دورنمایی از روابط دو کشور ترسیم شده است و لذا به نوعی نقشه راه است تا “اگر” محقق شد، روابط دو کشور در عرصه‌های تجاری، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، دفاعی و امنیتی ارتقا یابد.

به رسمیت شناختن اشتراکات فرهنگی، تقویت چندجانبه‌گرایی، حمایت از حق دولت‌ها برای برخورداری از حق حاکمیت برابر و تاکید بر بومی بودن مدل توسعه  از جمله موارد ذکر شده در سند است.

  تمام آنچه نیز در این سند آمده، صرفا کلی گویی است، به عنوان مثال، طبق سند امضا شده:

- طرفین تصمیم گرفته اند همکاری‌های خود در موضوعات مورد نظر و در نهادهای منطقه‌ای و بین‌المللی را افزایش دهند.

 - دو کشور مصمم هستند در زمینه سرمایه گذاری و تولید مشترک به منظور  تامین بازارهای داخلی طرفین و کشورهای ثالث همکاری کنند. همچنین در زمینه نفت، صنعت، معدن، انرژی های تجدیدپذیر، کشاورزی، مخابرات و ارتباطات جاده ای، دریایی، ریلی و هوایی، توسعه مناطق آزاد و گردشگری  همکاری خواهند کرد.

همان گونه که می بینید، در هیچ جای این سند، هیچ تعهد مشخصی برای هیچ کدام از دو کشور وجود ندارد. این سند فقط نشان دهنده اراده دو کشور برای همکاری در یک بازه زمانی 25 ساله است و نه چیزی دیگر.

لذا اگر در طول این 25 سال، دو کشور مستند به این سند بخواهند مثلا یک کارخانه مشترک در ایران احداث کنند، باید مذاکرات و توافقات آن به طور کاملاً جداگانه و مستقل انجام گیرد. اتفاقا در قراردادهای موردی و مصداقی است که باید مته به خشخاش گذاشت و اجازه نداد دولتمردان مان امتیاز بی موردی به بیگانگان - و از جمله چینی ها که بسیار زیرک و فرصت طلب و بد معامله هستند - بدهند.

از منظر سیاسی نیز این سند، واکنش دو کشور به سیاست های محدود کننده آمریکا علیه ایران و چین است و بهایی بیشتر از یک بیانیه مشترک سیاسی ندارد. اتفاقا به باور من، بخش سیاسی و تبلیغاتی این سند، بر سایر شؤون آن می چربد و هر دو کشور ایران و چین، چه در داخل و چه در روابط خارجی می کوشند از این بخش، نهایت بهره برداری را داشته باشند.

از این رو نه آن گونه که برخی مسوولان و تریبون های کشورمان می گویند، این سند بلندمان می کند و نه آن طور که دیگران مدعی اند، بر زمین مان می زند. حتی این گزینه نیز منتفی نیست که بعد از چند روزی، گرد و خاک های سیاسی و رسانه ای بخوابد و این سند ، در حد همین شعارهایی که درونش نوشته شده بماند و به تاریخ بپیوندد.

پس نه زیاد بدان دل ببندید و اگر خانه ای دارید، منتظر اجاره دادنش به چینی ها نباشید و نه دچار وهم و واهمه شوید. با این همه، نظارت ملت بر عملکرد دولت، اصلی دائمی است که باید قاطعانه، استمرار یابد.

عصر ایران؛ جعفر محمدی