مدیرالنفیسه

داد زدن، فرزندتان را منظم، خوش خوراک، حرف گوش کن یا درس خوان نمیکند، اما قابل تضمین است که فرزندتان را لجباز، مضطرب و خشمگین یا دچار احساس بیچارگی خواهد کرد. در نتیجه هر بار مجبورید بلندتر داد بزنید، هر بار از شدت خشم و عصبانیت به خود و فرزندتان آسیب میزنید، هر شب عذاب وجدان میگیرید، و روز بعد مجبورید بلندتر فریاد بزنید.

?مراقب باشید در این چرخه بی انتها نیافتید. اعتیاد به داد زدن مانند زلزله، فقط ویران کننده خوبیهاست.

?????

کودکی که نادیده گرفته میشه بعداز مدتی کشف میکنه که اگه دیگران را آزار بده، اونوقت مورد توجه قرار میگیره

علت بسیاری از رفتارهای منفی بچه ها، بی توجهی والدین به رفتارهای مثبتش آنهاست!

. پدری و مادری فقط آموختن کار خوب به فرزندش است. ما متأسفانه فکر می‌کنیم که پدری و مادری فرماندهی است.

باید بچه را مسئول بار آورد تا جوابگوی کار خودش باشد و احساس استقلال کند. روزی که به عنوان پدر و مادر به فرزندمان می‌گوییم این کار یا آن کار را بکن نتیجه اش این خواهد بود که وقتی درمدرسه می‌گویند که این تکلیف را در خانه انجام دهید کودک اصلأ فکر نمی‌کند که این تکلیف خودش است بلکه می‌گوید این تکلیف پدر و مادرم همراه با جنگ است.

به عنوان مثال، در مورد مسواک زدن، اصلأ نباید به کودک بگوییم که مسواک بزن بلکه باید خودمان عمل مسواک زدن را طوری با لذت و سر و صدای توأم با شادی انجام بدهیم که کودک خودش هم (ولو دو روز بعد) به سر شوق بیاید که مسواک بزند. وقتی کودک خودش خواست که مسواک بزند آن موقع به کودک بگوییم چون مسواک نداری باید صبر کنی تا فردا برایت مسواک بخریم و همه با هم مسواک بزنیم.

برای آموزش کار خوب به فرزندتان یا نشان دادن بدی یک کار به کودکتان، میتوانید از داستان گویی استفاده کنید.
اسم فرزندتان را روی شخصیت داستان بگذارید.
داستان باید مفهومی شاد و مثبت داشته باشد و پایان خوب و خوشی داشته باشد.
هرگز از شخصیت ها و حوادث ترسناک یا منفی برای ترساندن فرزندتان استفاده نکنید، کودکان داستانهایی که می شنوند را زندگی می کنند.

بی جا و بی موقع کودکان را کنترل می کنیم و بی جا و بی موقع آزادی میدهیم.  در حالی که باید بین این دو رفتار تعادل برقرار باشد و والدین بدانند که چقدر کنترل کنند و چه قدر آزادی بدهند. هردوی این رفتار باید با هم باشند.
وقتی که ما تعریف درستی از کنترل و آزادی نداریم، از تعادل خارج می شویم و وارد منطقه ی خشونت می شویم.