مدیرالنفیسه

وقتی کودک مرتکب کار بد و خطرناکی شد باید با لحنی قاطعانه با او صحبت کنید:
*داد و فریاد نکنید، خم شوید به اندازه ای که هم قد او شده و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید.
*باید در لحن صدا و حرکات شما اثری از خشونت و تهدید باشد. با لحنی آرام ، قاطع و محکم صحبت کنید.
*به آرامی، روشنی و با لحنی آمرانه به او بگویید چه کار خطایی انجام داده است: “ازت می خوام که دیگه این کار رو تکرار نکنی”
*مودب باشید.اگر بچه در پاسخ به شما بر سرتان فریاد کشید، شما با صدای بلند جواب ندهید، وگرنه در این مسابقه هر دوی شما بازنده می

بس کن یا کاری میکنم که پشیمان بشوی!
معمولا تهدید از سوی والدینی که کلافه و عصبانی هستند بی ثمر است. اشکال استفاده از جملات تهدید آمیز این است که دیر یا زود مجبور خواهید شد به تهدیدتان عمل کنید یا تهدیدتان قدرتش را از دست خواهد داد. تهدید به زدن منجر به انجام تنبیه خواهد شد که روش ناکارآمدی برای تغییر رفتار است.هر چه کودک بزرگتر باشد، زمان بیشتری برای تاثیرگذاری این شیوه لازم خواهد بود. بنابراین بهتر است برای آنها از مجموعه ای از تکنیک های سازنده مانند جهت دهی، دورکردن کودک از موقعیت یا تایم اوت به جای درنظر گرفتن عواقب منفی مانند تنبیه کلامی یا پشت دست زدن استفاده کنید.

قرار بود پارچه ی کت و شلواری اهدایی به مدرسه، میان شاگردان قرعه کشی شود.

معلم گفت تا هر کس نامش
را روی کاغذ بنویسد تا قرعه کشی کنند.

وقتی نام حسن درآمد
خود آقا معلم هم خوشحال شد.

چرا که حسن به تازگی یتیم شده
و وضع مالی اش اصلا خوب نبود.

وقتی معلم به کاغذ اسامی بچه ها نگاه کرد؛
روی همه ی آنها نوشته شده بود: حسن…

مهربانیهای صادقانه
کودکی هایمان را از یاد نبریم…

10 علامت ضعیف شدن ریه ها

سرفه‌ها و گریپ مداوم
فشار روی سینه
کم آوردن نفس
تب بی‌دلیل
خلط
خستگی
کاهش اشتها
سرفه خون‌آلود
خس خس سینه
از دست دادن عضلات

دلنوشته زیبای سردار سلیمانی /تنهای تنهایم…

سردار سرلشکر قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 30 ام فروردین ماه امسال پس از مطالعه‌ کتاب «وقتی مهتاب گم شد» یادداشتی را خطاب به علی خوش‌لفظ -رزمنده و جانباز 70 درصد- نوشته است که به مناسبت شهادت این جانباز دفاع مقدس باز نشر شده است.

متن این دل‌نوشته به شرح زیر است:

«بسمه‌تعالی
عزیز برادرم علی عزیز
همه شهدا و حقایق آن دوران را در چهره‌ی تو دیدم
یکبار همه خاطراتم را به رخم کشیدی. چه زیبا از کسانی حرف زده‌ای که صدها نفر از آنها را همینگونه از دست دادم و هنوز هر ماه یکی از آنها را تشییع میکنم و رویم نمی‌شود در تشییع آنها شرکت کنم. ده روز قبل بهترین آنها را -مراد و حیدر را- از دست دادم، اما خودم نمی‌روم و نمی‌میرم، در حالی که در آرزوی وصل یکی از آن صدها شیر دیروز له‌له می‌زنم و به درد «چه کنم» دچار شده‌ام.

امروز این درد همه وجودم را فراگرفته و تو نمکدانی از نمک را به زخم‌هایم پاشاندی. تنهای تنهایم.

عکست را بروی جلد بوسیدم ای شهید آماده رفتن و دوست ندیده‌ام که بهترین دوستت را در کنارم از دست دادی. امیدوارم سربلند و زنده باشی تا مردم ایران در زمین همانند دب اکبر در آسمان نشانی خدا را از تو بگیرند و به تماشایت بنشینند.

برادر جامانده‌ات
قاسم سلیمانی»